Χθες το μεσημέρι κοινοποιήθηκε στο Δήμο η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ιωαννίνων, που καταδεικνύει αυτό που όλοι ήδη γνωρίζαμε. Το ότι δηλαδή η εκκρεμοδικία μπορεί να παρατείνεται για πολλά χρόνια, όσο το ελληνικό δημόσιο επιμένει στην παράλογη απαίτηση του να διεκδικεί μια έκταση που δεν του ανήκει, στερώντας από τους Γιαννιώτες ένα ζωτικό χώρο, «καταδικάζοντας» τον στη φθορά και την απαξίωση.
Μετά την εκδίκαση της αγωγής του Δήμου Ιωαννιτών εναντίων του ελληνικού δημοσίου κατά τη δικάσιμο της 15/10/2015, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ιωαννίνων εξέδωσε την απόφαση 54/2016 με την οποία διατάσει τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης και επανάληψη της συζήτησης της αγωγής στο ακροατήριο του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ιωαννίνων.
Σύμφωνα με την απόφαση οι πραγματογνώμονες θα γνωμοδοτήσουν α)αν ταυτίζονται οι τίτλοι κτήσης που κατέθεσε ο Δήμος Ιωαννιτών με την έκταση του Πάρκου Πυρσινέλλα (στις εποχές που αναφέρονται δεν υπήρχαν τοπογραφικά διαγράμματα και οι εκτάσεις περιγράφονταν με όρια) β) τη φύση των επίδικων ακινήτων την εποχή της οθωμανικής κυριαρχίας στην περιοχή των Ιωαννίνων, γ) τη σημερινή φύση των επίδικων ακινήτων.

Μόνη λύση η πολιτική λύση
Σε δήλωση του ο Δήμαρχος Ιωαννίνων, Θωμάς Μπέγκας τονίζει:
«Η μόνη λύση που θα βάλει τέλος στη φθορά και την απαξίωση του Πάρκου Πυρσινέλλα και θα το αποδώσει εκεί όπου ανήκει, δηλαδή στους Γιαννιώτες, είναι η πολιτική λύση.
Νομικά ο Δήμος Ιωαννιτών θα συνεχίσει να κάνει όλες τις απαιτούμενες ενέργειες, ωστόσο είναι φανερό πως η εκκρεμοδικία μπορεί να παραταθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, αφού παραμένει ακόμη σε πρωτόδικο βαθμό και μπορεί να φθάσει μέχρι και τον Άρειο Πάγο, σύμφωνα με τη νομοθεσία.
Γνωρίζοντας πως η νομική οδός έχει μακρύ δρόμο απευθυνθήκαμε πολλές φορές εγγράφως και προφορικώς, σε αρμόδιους υπουργούς, βουλευτές, αρχές και φορείς.
Το Πάρκο Πυρσινέλλα-Γιαννιώτικο Σαλόνι ανήκει στους Γιαννιώτες. Πρέπει να «απελευθερωθεί» από τις παράλογες απαιτήσεις του ελληνικού δημοσίου και να επανέλθει στους Γιαννιώτες.
Ένα αίτημα με το οποίο ταυτίζονται η κοινωνία και οι τοπικοί φορείς, δεν έχει βρει ακόμη τη λύση του.
Όσο διαρκεί η εκκρεμοδικία, ένας «πνεύμονας ζωής» για την πόλη διαλύεται και μάλιστα η κατάσταση του εγκυμονεί πλέον κινδύνους για τη δημόσια υγεία. Δεν φυλάσσεται, δεν προστατεύεται, δεν συντηρείται, δεν αξιοποιείται.
Η μόνη λύση είναι η πολιτική λύση. Τώρα!».