Άρχισε στην Αθήνα η εκδίκαση της ''υπόθεσης Τσοχατζόπουλου'' σχετικώς με τις μίζες εκατομμυρίων από τις αγορές αμυντικών – οπλικών συστημάτων, ξέπλυμα μαύρου χρήματος κ.λ.π, όταν ο Άκης ήταν υπουργός Εθνικής Άμυνας, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σημίτη και παρ ολίγον πρωθυπουργός όταν το ΠΑΣΟΚ μεσουρανούσε, υποσχόμενο στους Έλληνες ''καλύτερες μέρες''.
Οι ''καλύτερες μέρες'' ήρθαν, αλλά μόνο για όσους νέμονταν την εξουσία... εν ονόματι και εξ ονόματος του λαού, πειθόμενοι από την παρότρυνση του Ανδρέα Παπανδρέου από την Φλώρινα όπου ανέκραξε...''μόνος θεσμός ο λαός''! Μόνο που οι θεσιθήρες που δρούσαν ως συμμορία λυμεώνων, αναγνώρισαν στον εαυτό τους αυτό το.... ''δικαίωμα'' και δεν άφησαν τίποτε όρθιο!
Άνθρωποι που δεν είχαν εργαστεί ποτέ στη ζωή τους ξαφνικά θησαύρισαν για να έχουν να πορεύονται και οι επόμενες τρείς - τέσσερις γενιές, κηρύσσοντες ταυτοχρόνως τον ''σοσιαλισμό'', τα αγαθά της ισονομίας, της ισοπολιτείας και άλλων τινών ηχηρών. Θρασύτατοι που ενεργούσαν ως κουρσάροι, αφέντες, παντοδύναμοι και αλαζόνες, ρήμαξαν το Ελληνικό δημόσιο μαζί και τις ελπίδες των πολιτών για ''αλλαγή''.
Τα λέμε αυτά διότι πιστεύουμε πως η ''δίκη Τσοχατζόπουλου'', συζύγων, τέκνων κ.λ.π παρατρεχάμενων, είναι δίκη που αφορά το ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο ένα στέλεχός του και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι το ΠΑΣΟΚ είχε απαλλάξει στη βουλή από κάθε κατηγορία τον κ. Τσοχατζόπουλο, προεξάρχοντος του νυν προέδρου κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, ενώ κανένας εχέφρων πολίτης δεν πιστεύει ότι μόνος του ο τότε υπουργός είχε στήσει την ''φάμπρικα'' και πως δεν γνώριζε κανένας άλλος από την ηγεσία οτιδήποτε.
Φυσικά και είναι γνωστή η προσπάθεια που καταβάλλεται από το πάλαι ποτέ κραταιό ''κίνημα'' και τώρα... συνιστώσα της ΝΔ (έτσι για να μη χάσουν την... επαφή με την εξουσία και πάθουν στερητικό σύνδρομο) να περιοριστεί η συζήτηση και η όποια ευθύνη μόνο στον κ. Τσοχατζόπουλο, αλλά ματαίως, τουλάχιστον σε ότι αφορά την γενική περί δικαίου αντίληψη.
Να θυμίσουμε τα ''δωράκια'' έως 300-400 εκατ. δρχ. που επέτρεπε σε υπουργούς και προέδρους οργανισμών ο Ανδρέας Παπανδρέου (''ε, όχι και 500 εκατ.'' έλεγε), τον κ. Μαντέλη που παραδέχθηκε ότι χρηματοδοτούνταν από την SIEMENS, αλλά και τον κ. Τσουκάτο (δεξί χέρι του κ. Σημίτη) που ομολόγησε ότι πήρε ένα εκατομμύριο μάρκα από την ίδια εταιρεία και τα έδωσε στο ΠΑΣΟΚ; Ή μήπως τον άλλοτε υπουργό οικονομίας του ''κινήματος '' κ. Γιάννο Παπαντωνίου με αδικαιολόγητες υψηλές καταθέσεις;
Η απαρίθμηση θα χρειαζόταν πολύ χώρο και χρόνο και θα κούραζε. Επί της ουσίας στη δίκη Τσοχατζόπουλου και ΣΙΑ ,δικάζεται ένα σύστημα, μια πολιτική νοοτροπία. Αυτή που έλεγε ότι ''όλα μας ανήκουν'' και για να πείσουν ότι τάχα για το λαό αγωνίζονταν αναμίγνυαν στο μενού και τους δήθεν αγώνες τους στο πολυτεχνείο. Υπαρκτοί ή όχι δεν έχει σημασία παρά μόνο ότι του εξαργύρωσαν κοστολογώντας τους πολύ ακριβά, τόσο ώστε να φτάσει η χώρα και όλοι εμείς, στα σημερινά χάλια.
