Γράφει ο Κώστας Δ. Καλτσής (Πρωϊνός Λόγος 11/5/24)
ΜΑ τι γίνεται, ζούμε σαν σε παραμύθι και δεν το καταλάβαμε; Παρακολουθώντας ειδήσεις στα τηλεοπτικά κανάλια αυτό μας λένε και «μας έρχεται ο ουρανός σφοντύλι». Τι στο καλό, στην Ελλάδα είμαστε ή σε κάπου σε άλλο πλανήτη; Παρουσίασαν ένα Πάσχα αλλιώτικο από τα συνηθισμένα, με … ευτυχισμένους πολίτες που ήθελαν να αποδράσουν από τα αστικά κέντρα, κυρίως την Αθήνα. Όλοι τους, υποτίθεται, με τις τσέπες γεμάτες χρήματα, όλα τα ξενοδοχεία και διάφορα καταλύματα με πληρότητα 100% και μιά κυβέρνηση που νοιάζεται για τους ... υπηκόους της και για αυτό άλλωστε ήταν όλοι ενθουσιασμένοι, προπαντός με εκείνα τα περιπφημα για τη φαιδρότητά τους «καλάθια του Πάσχα» και νωρίτερα της «νοικοκυράς».
ΨΕΜΑΤΑ. Η αλήθεια είναι πιο απλή. Έφυγαν πολλοί από την Αθήνα και πήγαν στα χωριά τους και κάποιοι (πάντα θα υπάρχουν οι έχοντες) σε τουριστικά θέρετρα. Μάζεψαν (οι πολλοί) όσες οικονομίες μπορούσαν για αυτό το τετραήμερο, γιατί απελπίστηκαν με τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης και μετά … «γαία πυρί μιχθήτω». Πήγαν στους τόπους καταγωγής τους και έμειναν στα σπίτια συγγενών και φίλων, που ούτε στα καφενεία (όπου υπάρχουν) δεν πήγαν. Πόσοι ταξίδεψαν; Λίγοι, που σίγουρα τους πόνεσαν τα τριακόσια περίπου ευρώ για βενζίνη και διόδια Αθήνα- Γιάννινα πχ.
ΠΡΑΓΜΑΤΙ όμως ήταν αλλιώτικο το φετινό Πάσχα. Με την ακρίβεια στα τρόφιμα και στα καύσιμα να τσακίζει κόκαλα, με τις αποδοχές που δε φτάνουν ούτε για τα απαραίτητα, με τη φορολογία στα ύψη, τις δήθεν «κυμαινόμενες» τιμές του ηλεκτρικού, πάλι καλά που οι Έλληνες είχαμε ελάχιστα πλέον αποθέματα της λογικής του καραγκιόζη «…έχει ο θεός για αύριο». Αυτή δυστυχώς είναι η πραγματικότητα και όσα λέει η κυβέρνηση είναι ιστορίες για αγρίους και να ευγνωμονεί την αντιπολίτευση που δεν μπορεί όχι να την κατεδαφίσει, όπως θα έπρεπε, αλλά ούτε να την ταρακουνήσει μήπως και συνέλθει.
ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ; Ας κάνουν τον κόπο οι κυβερνώντες να ρωτήσουν τους επαγγελματίες στην αγορά και ίσως καταλάβουν πως είναι η ζωή. Διότι οι κρατικοδίαιτοι και αδρά αμειβόμενοι βουλευτές με 10- 15.000 ευρώ το μήνα, έχουν πάρει διαζύγιο από την πραγματικότητα και τη λογική. Οι αριθμοί βεβαίως σε ένα άρθρο είναι αδόκιμοι, αλλά θα παραβούμε τον κανόνα, μήπως και συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει. Αν υποτεθεί ότι ένας πολίτης έχει εισόδημα 1.500 ευρώ το μήνα, θεωρείται από τους κυβερνητικούς «ειδήμονες», προνομιούχος. Το ίδιο και από τους ασχέτους και καλοπληρωμένους τηλεοπτικούς «αναλυτές».
ΓΙΑ να δούμε όμως πόσο προνομιούχος είναι, όπως τα υπολόγισε συμπολίτης, ότι χρειάζεται μιά οικογένεια το μήνα: τουλάχιστον 400 για ενοίκιο (και που να το βρεις τόσο φτηνό;), 150 ηλεκτρικό, 200 βενζίνη, 100 θέρμανση, 50 τηλέφωνο, 50 ασφάλεια αυτοκινήτου- συντήρηση κλπ, 100 στο super market, 450 φαγητό, μας κάνουν 1.500 ευρώ και εν τω μεταξύ κανένα μέλος της οικογένειας δεν αγόρασε κάτι για τον εαυτό του, ούτε διασκέδαση ή έστω καφέ! Αυτά τα λογάριασαν εκεί στην κυβέρνηση της … ευδαιμονίας; Σίγουρα όχι ή καμώνονται ότι δεν τα γνωρίζουν. Όπως δε σκέφτονται ότι 4 εκατ. πολιτών οφείλουν στην εφορία, 1,5 εκατ. στον ΕΦΚΑ, 1 εκατ. πολίτες βλέπουν λογαριασμούς και περιουσίες να κατάσχονται, άλλοι 1,5 να τελούν υπό κατάσχεση και πάνω από 1 εκατ. δεν έχει δουλειά.
ΑΥΤΗ είναι η εικόνα που δε βλέπουν όσοι ασκούν καθ οιονδήποτε τρόπο εξουσία. Πανηγυρίζουν όμως περιφερόμενοι ανά την Ελλάδα και εν όψει των Ευρωεκλογών, για να μας πείσουν όχι τόσο για τα πλεονεκτήματα της συμμετοχής της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο για το πόσο επιτυχημένη είναι τούτη η κυβέρνηση και πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε όλοι. Φυσικά και πολλοί είναι ευχαριστημένοι κάνοντας το σταυρό τους αναφωνούντες … «και μη χειρότερα Θεέ μου…», αλλά ας μην το εκλάβει αυτό η κυβέρνηση ως ύμνο προς εκείνη. Κραυγή απόγνωσης και οργής είναι …
