Μια καυστική ανακοίνωση εξέδωσε χθες το Τμήμα Ηπείρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας για τις εργασίες που γίνονται στην λίμνη Παμβώτιδα και τη διαδικασία που έχει ακολουθεί στο πολύ σημαντικό ζήτημα των παρεμβάσεων στο οικοσύστημα της περιοχής πίσω από το ανάχωμα της Αμφιθέας. Ακολουθεί η ανακοίνωση:
"Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι αιτήθηκε άδεια από το Δήμο Ιωαννιτών και χορηγήθηκε από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας, η οποία και τροποποιήθηκε κατόπιν, η οποία αφορούσε την «εκτέλεση του έργου αξιοποίησης υδάτινων πόρων για έργα προστασίας – συντήρησης οικοσυστημάτων (κοπή καλαμιών) στην περιοχή πίσω από το ανάχωμα της Αμφιθέας του Δήμου Ιωαννιτών Π.Ε. Ιωαννίνων». Προφανώς αυτό το έργο μετά την αδειοδότησή του είναι έργο του Δήμου και πρέπει να ακολουθεί το θεσμικό πλαίσιο, όπως και κάθε άλλο έργο του Δήμου.
Έτσι όπως ερμηνεύτηκε η ισχύουσα νομοθεσία η άδεια αυτή για το συγκεκριμένο έργο δεν απαιτούσε ειδική περιβαλλοντική μελέτη επιπτώσεων. Το έργο χαρακτηρίστηκε, και με την έκδοση της άδειας αποδείχθηκε, ότι θεωρήθηκε από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση ως καθαρά περιβαλλοντικό και διαχείρισης του οικοσυστήματος της λίμνης Παμβώτιδας. Τέθηκε (με έντονα γράμματα στην άδεια εκτέλεσης έργου) η αυστηρή απαγόρευση αλλαγής χρήσης του.
Τώρα, οκτώ μήνες από την έναρξη εργασιών στο σημείο, με την κατάθεση στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου «Διάνοιξη υδάτινου καναλιού για την δημιουργία εναλλακτικού στίβου θαλασσίου σκι, επί της βόρειας πλευράς του αναχώματος Αμφιθέας στο Δήμο Ιωαννιτών» αποδεικνύεται ότι «ο κόσμος τόχε τούμπανο και μείς κρυφό καμάρι».
Θα θέλαμε να μας απαντηθεί, με ποία αιτιολογία η Αποκεντρωμένη Διοίκηση παρέλαβε και μάλιστα προώθησε για γνωμοδότηση και δεν τον επέστρεψε άμεσα, φάκελο ΜΠΕ έργου, που ταυτίζεται με άλλο έργο που η ίδια αδειοδότησε με ρητή και αυστηρή απαγόρευση αλλαγής χρήσης του. Το βαφτίσαμε ψάρι για να μπορέσουμε να το σερβίρουμε και τώρα άνετα μπορούμε να το φάμε σαν κρέας, που πραγματικά είναι.
Σε δελτίο τύπου της 8ης Μαρτίου 2013 για το ίδιο θέμα εκφράζαμε την έκπληξη και δυσαρέσκειά μας για τα τεκταινόμενα.
Δυστυχώς όλα αυτά ισχύουν και σήμερα στο ακέραιο, με το επιβαρυντικό ότι πέντε μήνες τώρα αντί η λογική και οι αξίες να επικρατήσουν, η υποκρισία και η γραφειοκρατία περίσσεψε.
Αν ένας τόσο ζωτικός χώρος του οικοσυστήματος – αυτός πίσω από το ανάχωμα της Αμφιθέας, που δεν αποτελεί τμήμα της λίμνης με απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης για την οριοθέτησή της (όσο και αν αντιδράσαμε ως ΤΕΕ-ΤΗ τότε) και παρ΄ όλες τις διαβεβαιώσεις ότι θα διέπεται και θα λογίζεται ως λίμνη – αντιμετωπίζεται με αυτόν τον τρόπο που ζήσαμε τους τελευταίους οκτώ μήνες και την παραπομπή της θεσμοθέτησης ΠΔ προστασίας της λίμνης ουσιαστικά στις καλένδες, το μέλλον που επιφυλάσσεται για την λίμνη είναι δυσοίωνο. Η κρίσιμη περιοχή με τις μεγαλύτερες πηγές τροφοδοσίας της λίμνης αποκόπηκαν. Τώρα με ιδιοκτησιακούς όρους προγραμματίζονται έργα που θα παγιώσουν την απομόνωσή της και θα ακυρώσουν το, μέχρι τώρα, καθολικό αίτημα άρσης του αναχώματος και αποκατάστασης της επικοινωνίας με την λίμνη.
Η πάγια θέση μας είναι ότι: για την ισορροπία του οικοσυστήματος της λίμνης και την προσπάθεια αναστροφής της σημερινής της κατάστασης, η περιοχή πίσω από το ανάχωμα της Αμφιθέας, είναι το εργαλείο παρέμβασης και ουσιαστικής διαχείρισης. Αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της λίμνης.
Ελπίζουμε – γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και όχι για κανένα άλλο λόγο – ότι τελικά οι αξίες και η λογική θα υπερισχύσουν."
