Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΛΤΣΗΣ (Πρωινός Λόγος 01/03/25)
ΗΤΑΝ αναμενόμενο να βγουν οι πολίτες στους δρόμους μετά από τόσες παλινωδίες για την τραγωδία των Τεμπών. Δύο χρόνια πέρασαν από τον θάνατο 57 παιδιών, την εξαΰλωση κάποιων εξ αυτών μετά την έκρηξη στην αμαξοστοιχία, το άμεσο μπάζωμα (εξυγίανση του εδάφους το είπαν…) μαζί και ανθρώπινα μέλη, χωρίς να δίδονται πειστικές απαντήσεις για το τι ακριβώς συνέβη και ποιό υλικό μετέφερε το τρένο που σκόρπισε τον θάνατο. Δύο χρόνια και ευθύνες δεν αποδόθηκαν ή μόνο σε έναν σταθμάρχη, με την δικαιοσύνη ακόμη να διερευνά υποτίθεται, μαζί με τους εμπειρογνώμονες που μόλις την Πέμπτη, μιά ημέρα πριν από τις κινητοποιήσεις, μίλησαν για άγνωστο εύφλεκτο υγρό που εξερράγη!
Όπως δημιουργεί η ερωτηματικά η αδυναμία (;) να μην μπορούν να βρουν από το και πως πέθανε ο γιός της εισαγγελέα που χειρίζονταν την υπόθεση.
ΕΚΕΙΝΟ όμως που εξόργισε περισσότερο ήταν η σπουδή της κυβέρνησης να καθυβρίζει διά στελεχών της γονείς και συγγενείς των νεκρών, να χαρακτηρίζει ως υποκινούμενες τις κινητοποιήσεις με στόχο δήθεν την πολιτική αποσταθεροποίηση! Ως οργανωτή τους έδειξε κόμματα της αντιπολίτευσης που ζητούν, μεταξύ των άλλων, να φύγει ο κ.Μητσοτάκης, να πέσει η κυβέρνηση. Το είπε και από τα Γιάννινα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ.Φάμελλος, το λένε κι άλλοι. Εντάξει, «να πέσει και να γκρεμοτσακιστεί», όπως είχε πει παλιότερα για το ΠΑΣΟΚ ο τότε βουλευτής Ιωαννίνων κ.Μιχάλης Κασσής. Αν πρόκειται να διαλυθεί η χώρα να πάει στο καλό, αλλά ποιό από τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχει την δυνατότητα να εμπνεύσει την πλειοψηφία των Ελλήνων να βγει στον δρόμο; Ή (δυστυχώς) ακόμη παραπέρα, να κυβερνήσει;
ΟΜΩΣ εκτιμούμε ότι δεν ήταν αυτός ο σκοπός των χτεσινών πανελλαδικών απεργιών και κινητοποιήσεων. Η αναζήτηση του Δικαίου ήταν και η τιμωρία των ενόχων, με την παράλληλη έκφραση της απορίας που από το κάδρο των υπευθύνων απουσιάζει η Ιταλική εταιρία που έχει αγοράσει και εκμεταλλεύεται τους Ελληνικούς σιδηροδρόμους! Τόσα νέα παιδιά χάθηκαν, που είχαν όνειρα για την ζωή και είναι αδιανόητο επί δύο χρόνια να μην μπορούσαν τάχα να βρουν τι, πως, γιατί έγινε το φρικιαστικό έγκλημα. Εσπευσαν όμως την Πέμπτη να γνωστοποιήσει η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων το πόρισμά της, κάνοντας λόγο για αμέλειες, ανικανότητα, προχειρότητες, για το μπάζωμα που κακώς έγινε και άλλα πολλά. Μιά ημέρα πριν από τα συλλαλητήρια λοιπόν για να μπορεί να λέει η κυβέρνηση ότι δεν καλύπτει κανέναν!
ΟΙ σπασμωδικές κυβερνητικές αντιδράσεις έδειξαν τουλάχιστον σύγχυση, ανησυχία, έως και φόβο! Όταν όμως μιά κυβέρνηση φτάνει στο σημείο να φοβάται τον λαό, τότε είναι προφανές ότι πολλά δεν πάνε καλά. Πάνω από όλα γιατί η κυβέρνηση, πέρα από τα παραπάνω, δεν μπόρεσε να τιθασεύσει την ακρίβεια στα βασικά είδη διατροφής, ούτε τις τιμές των καυσίμων και του ηλεκτρικού ρεύματος, ούτε μπόρεσε να αντιμετωπίσει την εγκληματικότητα, να περιορίσει έστω την διαφθορά, μηδέ να διασφαλίσει την ισονομία και την ισοπολιτεία, ενώ στα εθνικά θέματα ακολουθεί μιά συγκεχυμένη πολιτική και οδηγείται στην απομόνωση. Και για αυτά φοβάται η κυβέρνηση μην τυχόν και οι πολίτες δεν σταματήσουν σε μιά μόνο κινητοποίηση, αλλά θα αρχίσουν να βγαίνουν σε δρόμους και πλατείες μέχρι που να έλθουν τα πάνω- κάτω, αδιαφορώντας για το τι θα γίνει μετά. Λογικά με όσα συμβαίνουν- και στην Ήπειρο- έτσι πρέπει να γίνει.
ΔΕΝ κινδυνεύει η δημοκρατία αν πέσει η κυβέρνηση (γιατί να πέσει;),ούτε από τον λαό και τις διαμαρτυρίες του, όσο κι αν φαίνεται να προσλαμβάνουν εκρηκτική μορφή. Ο κίνδυνος ελλοχεύει από τις πολιτικές των ηγεσιών του και την απαξιωτική συμπεριφορά τους. Όχι, η χώρα δεν μεταβάλλεται σε ζούγκλα όταν οι πολίτες ωρύονται πως δεν αντέχουν άλλη συγκάλυψη εγκλημάτων και ακρίβεια, έλλειμμα στην απόδοση δικαιοσύνης. Αντιθέτως, σε ζούγκλα μεταβάλλεται όταν επικρατεί έναντι του δικαίου, το δίκαιο των ισχυρών και των συμφερόντων τους, όταν τίθενται πάνω από τα συμφέροντα των πολιτών. Τότε ναι, κινδυνεύει και η δημοκρατία, η οποία παρά ταύτα αντέχει γιατί είναι βαθιά ριζωμένη. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια για να διατηρήσουν την εξουσία όσοι φοβούνται τι θα συμβεί αν την χάσουν.