ΩΣ αγωνιώδες θα χαρακτηρίζαμε το ερωτηματικό του άρθρου του «Πρωινού Λόγου» της Τετάρτης... «Και τι κάνει το επιτελικό κράτος;», που απηχούσε και την αγωνία όλων των πολιτών ανεξαρτήτως ιδεολογίας. Δυστυχώς το «επιτελικό κράτος» αποδείχτηκε ότι ήταν μια επικοινωνιακή φούσκα, που έσκασε προ πολλού με ευθύνη εκείνων που εμπιστεύτηκε και μάζεψε στο Μαξίμου ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης ή τους έχρισε υφυπουργούς και υπουργούς. Αναπόφευκτα, όμως, έχει κι εκείνος ευθύνη για την επιλογή τους και την ανοχή που επιδεικνύει στην ανεπάρκειά τους, η οποία εκθέτει ολόκληρο το κυβερνητικό οικοδόμημα.

ΕΙΔΑΤΕ τι έγινε με τη χιονόπτωση κάποιων ωρών τη Δευτέρα στην Αθήνα. Χιλιάδες αυτοκίνητα εγκλωβίστηκαν στη χρυσοπληρωμένη Αττική Οδό, με τους επιβαίνοντες να μένουν εκεί στα χιόνια ανήμποροι επί δεκαπέντε και είκοσι ώρες. Αυτό στην καρδιά της πρωτεύουσας του κράτους, η οποία σε γενικές γραμμές παρέλυσε από το χιονιά και τον παγετό, με τον κρατικό μηχανισμό ανίκανο να προσφέρει τη στοιχειώδη προστασία και βοήθεια στους πολίτες. Χωρίς επικοινωνίες, συγκοινωνίες, φως και νερό, όλοι έβριζαν την κυβέρνηση, ενώ και άλλες περιοχές της χώρας δεινοπαθούσαν.

ΔΕΝ ήρθε όμως ξαφνικά η κακοκαιρία, που δεν ήταν η σφοδρότερη των τελευταίων ετών, άρα ούτε πρωτοφανής. Οι μετεωρολόγοι προειδοποιούσαν και το... «επιτελικό κράτος» την περίμενε. Ήταν έτοιμο, μας έλεγαν οι της κυβέρνησης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης! Μέχρι που οι πρώτες νιφάδες του χιονιού διέλυσαν τον μύθο. Όπως είχε γίνει με τον καύσωνα και τις πυρκαγιές το καλοκαίρι, που κατέκαψαν την Ελλάδα, όπως και με τις πιο έντονες βροχές εξ αιτίας των οποίων πλημμύρισαν η Αθήνα και τα πεδινά της χώρας. Ή ακόμη χειρότερα με την πανδημία του κορωνοιού και το αλαλούμ των ανακοινώσεων από τους ειδικούς και την κυβέρνηση, για να έχουμε πάνω από εικοσιδύο χιλιάδες νεκρούς.

ΥΠΑΡΧΕΙ, λοιπόν, πρόβλημα στην κυβέρνηση. Το παραδέχτηκε εμμέσως πλην σαφώς και ο πρωθυπουργός, κατά τη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου την Τετάρτη. Ζήτησε συγγνώμη για τις αστοχίες, όπως είπε, τονίζοντας πως δεν ήταν η αντιμετώπιση της κακοκαιρίας αυτή που έπρεπε. Και λοιπόν; Γιατί δε ζήτησε την παραίτηση τουλάχιστον του (εκ Κύπρου...) υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων κ. Χρήστου Στυλιανίδη, αλλά έσπευσε να πει ότι εξακολουθεί να τον στηρίζει; Μήπως πιστεύει ο κ. Μητσοτάκης ότι με το να πει στην «Αττική Οδό», να δώσει ως αποζημίωση από δύο χιλιάδες ευρώ σε κάθε εγκλωβισμένο, καταλαγιάζει η οργή όσων υπέστησαν αυτή την ταλαιπωρία; Δηλαδή, τι λέει στους πολίτες, «σας πληρώνουμε και μη μιλάτε, βγάλτε το σκασμό»;

ΟΧΙ πως είναι άμοιροι ευθυνών και όσοι πήραν τα αυτοκίνητά τους με τη χιονόπτωση χωρίς αλυσίδες ή που κατέλαβαν - καίτοι απαγορεύεται - τη δεξιά λωρίδα, τη Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης (ΛΕΑ). Σαφώς και φταίνε, αλλά σε ό,τι αφορά την Αττική Οδό, η εταιρία που τη διαχειρίζεται έπρεπε να την κλείσει, οπότε θα αποφεύγονταν το όντως πρωτοφανές ρεζιλίκι, που έκανε το γύρο του κόσμου. Δεν υπάρχει λοιπόν ούτε επιτελικό κράτος, ούτε και στη συνέχεια σοβαρή αντιμετώπιση όσων συνέβησαν και απόδοση ευθυνών, «καρατομήσεις» δηλαδή για την επιδειχθείσα ανετοιμότητα, ανευθυνότητα και ανικανότητα. Δεν έγιναν, δεν τόλμησε την τομή ο πρωθυπουργός και την ανανέωση του κυβερνητικού σχήματος.

ΠΟΙΟ είναι λοιπόν το «επιτελικό κράτος»; Ένα τέτοιο κράτος νοιάζεται πρωτίστως για τους πολίτες του κι όχι για την εικόνα του. Αγωνίζεται για την αξιοκρατία κι όχι την ευνοιοκρατία, η οποία αποτελεί τη μάστιγα της δημόσιας ζωής. Δεν είναι «επιτελικό κράτος» αυτό που αποτελείται από συγγενείς συγγενών και φίλων, μιάς παρέας δηλαδή που επιδίδεται στη νομή της Εξουσίας, αδιαφορώντας για τις δοκιμασίες των ...«υπηκόων» τους - διότι έτσι αντιμετωπίζουν τους πολίτες της χώρας. Αυτό το κράτος λειτουργεί από σύμπτωση και λόγω... κεκτημένης ταχύτητας, για να διασύρεται με τις πρώτες ζέστες, τις πρώτες βροχές και μια αναμενόμενη χιονόπτωση. Υπάρχει περίπτωση να τα αλλάξει όλα ο κ. Μητσοτάκης; Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό. Το «επιτελικό κράτος» χρήζει άμεσης ανακαίνισης...

ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ 29/1/22