Ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Ηπείρου Σπύρος Ριζόπουλος, επικεφαλής της ανεξάρτητης αυτοδιοικητικής παράταξης «Ορίζοντες Ηπείρου - Περήφανοι Ξανά», πραγματοποίησε την Τετάρτη την κεντρική του προεκλογική ομιλία στην Πρέβεζα.
Μετά την Ηγουμενίτσα τη Δευτέρα, ήταν το δεύτερο ηχηρό μήνυμα νίκης καθώς στην κατάμεστη Θεοφάνειο αίθουσα ο Σπύρος Ριζόπουλος ανέπτυξε στο ενθουσιώδες του ακροατήριο το «σχέδιο e», το πρόγραμμα διακυβέρνησης που θα αλλάξει την Ήπειρο την επόμενη τετραετία.
Ειδικότερα, ανέπτυξε το σχέδιο και το όραμα των Οριζόντων Ηπείρου για την Πρέβεζα μέσα από έξι συγκριμένα παραδείγματα.
Εισαγωγικά πριν την ομιλία του ο Σπύρος Ριζόπουλος είπε:
Είδα κάπου στο βάθος -και θέλω να τον ευχαριστήσω- έναν αγαπημένο οικογενειακό φίλο, και θέλω όλοι να τον χειροκροτήσουμε. Τον πρώην δήμαρχο Κώστα Παπαγεωργίου ο οποίος είχε το κουράγιο, την αγάπη και το σθένος να σταθεί εκεί πάνω (σ.σ. στην πρώτη του ομιλία στην Πρέβεζα το 2018, στην ίδια αίθουσα) και να κάνει την ίδια παρουσίαση που κάνω εγώ σήμερα μιλώντας μέσα από την καρδιά του. Κώστα όπου και να είσαι είναι σα να είσαι για μένα στην πρώτη θέση.
Δεύτερον, σήμερα ερχόμενος εδώ διάβασα στο fb την ανάρτηση ενός ανθρώπου του οποίου τη συμμετοχή στην τοπική αυτοδιοίκηση και δη στο περιφερειακό συμβούλιο παρακολούθησα όλα αυτά τα χρόνια και θέλω να τον συγχαρώ για την πορεία του. Ανακοίνωσε ότι δεν θα διεκδικήσει εκ νέου την υποψηφιότητά του ως περιφερειακός σύμβουλος στο ΠΕ Πρεβέζης και θέλω να τον ευχαριστήσω και να του πω ότι θα μας λείψει στο νέο περιφερειακό συμβούλιο το οποίο θα είναι προϊόν συλλογικό όπως ακριβώς το φανταζόταν εκείνος, ο Γιώργος Ζιάκας. Γιώργο σε ευχαριστούμε για όσα πρόσφερες στην Ήπειρο.

Το πλήρες κείμενο της ομιλία του Σπύρου Ριζόπουλου

Ηπειρώτες και Ηπειρώτισσες,
Πρεβεζάνες και Πρεβεζάνοι,
Φίλες και φίλοι,

Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, που είστε σήμερα μαζί μας.
Σας ευχαριστώ που σήμερα δίνετε τον δικό σας παλμό, στέλνοντας μετά την Ηγουμενίτσα και σήμερα στη Πρέβεζα το μήνυμα της νίκης!
Σας ευχαριστώ, που μου δίνετε δύναμη να κάνουμε μαζί πράξη τη μεγάλη ανατροπή στην Ήπειρο, τη μεγαλύτερη πολιτική αλλαγή που βίωσε ποτέ ο τόπος μας!
Ειλικρινά, αυτή η θερμή ανταπόκριση, με συγκινεί.
Γιατί ξεκινήσαμε λίγοι και κάθε μέρα που περνάει γινόμαστε ολοένα και περισσότεροι.
Και σήμερα είμαστε χιλιάδες σε όλη την Ήπειρο σηκώνοντας την σημαία της αλλαγής και της οριστικής ρήξης με την μιζέρια και τον ξεπεσμό!
Μαζί δίνουμε τον αγώνα για να τελειώσουμε εδώ, με την Ήπειρο που μας πληγώνει.
Μαζί θα ξεκολλήσουμε από το τέλμα. Μαζί θα αντιστρέψουμε τη φθίνουσα πορεία.
Για να δούμε πρόοδο, ανάπτυξη κι ευημερία.
Για να φτιάξουμε το μέλλον που αξίζουν η Ήπειρος και τα παιδιά της.
Το διακύβευμα είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ:
Ή θα προχωρήσουμε με δύναμη μπροστά για να ανοίξουμε τους ορίζοντες της Ηπείρου και να νιώσουμε ξανά περήφανοι που είμαστε Ηπειρώτες ή θα ακολουθήσουμε τη γνωστή συνταγή που μας έφερε στο αδιέξοδο.
Πλέον πάμε μαζί πόρτα πόρτα, καφενείο καφενείο, στόμα με στόμα, σε όλη την Ήπειρο και στέλνουμε το μήνυμά μας.
Η αδράνεια δεν είναι επιλογή, η μιζέρια δεν είναι λύση.
Είναι η ώρα που πρέπει να δώσουμε τον αγώνα της γενιάς μας. Για εμάς, για τα παιδιά μας, για τις γενιές που έρχονται.
Είναι ένας αγώνας στον οποίο σας θέλω δίπλα μου. Για να γίνουμε η δημιουργική φωνή της Ηπείρου.
Θέλω να σας ευχαριστήσω και πάλι για την παρουσία σας εδώ.
Μια παρουσία που με τον ίδιο παλμό, τον ίδιο τόνο επιβεβαιώνει τα σταθερά βήματα που κάνουμε για να βάλουμε την Ήπειρο στο επίκεντρο.
Nα την τοποθετήσουμε ως ισότιμο παίκτη των περιφερειών της Ελλάδας και της Ευρώπης και να καταστήσουμε την Πρέβεζα ισότιμο νομό μέσα στην Περιφέρεια.
Πριν έναν χρόνο λέγαμε από εδώ οτι η Πρέβεζα ως στολίδι της Ηπείρου, είναι σαν στοιχειωμένο από την ρίζα του ονόματός της ως «πέρασμα».
Αυτό ακριβώς περιγράφαμε ως αναπτυξιακό αδιέξοδο και πάνω σε αυτό σχεδιάσαμε και προτείνουμε με βάση την αρχή της περιφερειακότητας την εξέλιξη της Πρέβεζας σε έναν αυτόνομο τουριστικό προορισμό.
Σε αυτόν τον καμβά βάλαμε τα πινέλα μας, με αυτό το πρίσμα δούλεψαν οι άνθρωποί μας αφουγκραζόμενοι την κοινωνία και δημιουργήσαμε το σχέδιο «e», το πρώτο και μόνο ολοκληρωμένο πρόγραμμα εξόδου της Ηπείρου από την κρίση, την μιζέρια, τον ξεπεσμό!
Κεντρικό εργαλείο σε αυτή την προσπάθεια ήταν και είναι η Περιφερειακότητα. Η αντίληψη δηλαδή που ακολουθεί το πανευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο φαινόμενο όπου οι περιφέρειες σταδιακά γίνονται τα κυρίαρχα μοντέλα διακυβέρνησης.
Είναι η αντίληψη του να μπορείς να σχεδιάζεις για το σύνολό της Ηπείρου βλέποντας μια ιστορική, πολιτισμική, αναπτυξιακή δομή και όχι τέσσερις πρώην νομαρχίες.
Με έργα που συνδέονται μεταξύ τους, με ενεργειακή και επενδυτική αυτονομία.
Είναι η αντίληψη εκείνη που βλέπει την Ήπειρο σαν έναν από τους 13 ισότιμους παίκτες στο περιφερειακό επίπεδο, σαν μια δομή που μπορεί να διεκδικήσει τη θέση της στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για τη σοβαρή τουριστική ανάπτυξη της Πρέβεζας και ας δούμε παραδείγματα περιφερειακότητας που μπορούν να λειτουργήσουν θετικά για όλη την Ήπειρο.

Παράδειγμα περιφερειακότητας πρώτο: H Ριβιέρα της Ηπείρου από τον Αμβρακικό μέχρι τα σύνορα με την Αλβανία

Αυτή τη στιγμή η παραλία της Πρέβεζας από την Πάργα μέχρι εδώ που είμαστε τώρα είναι ένα ανεκμετάλλευτο κομμάτι με νησίδες ενδιαφέροντος που δεν έχουν κανένα άξονα που να τις συνδέει.
Δεν αναφέρομαι μόνο στα έργα αλλά και στους νοητικούς άξονες- την αφήγηση, το branding.
Έχω πει και δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω πως η παραλία της Ηπείρου πρέπει να αντιμετωπισθεί ως ενιαίος τουριστικός προορισμός- τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει κοινό χωροταξικό πλαίσιο, με καθορισμένες χρήσεις γης, ενοποίηση των παραλιών και των συνοδευτικών υπηρεσιών και υποδομών.
Σημαίνει κάθετους οδικούς άξονες που θα διευκολύνουν την πρόσβαση στη παραλία και θα την συνδέει και με τους ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους της Πρέβεζας.
Δεν μπορεί να τσακωνόμαστε στο όνομα ενός άγονου τοπικισμού αν θα γίνουν έργα λχ. στην Πάργα ή στο Καναλλάκι αντί να τα βλέπουμε ως κέντρα που αθροιστικά παράγουν πλούτο.
Θέλουμε έργα εμβληματικά, έργα στρατηγικής σημασίας, με συνεργασία θεσμικών επενδυτών για να φέρουμε Τουρισμό, πλούτο και ευημερία στις περιοχές που σήμερα ρημάζουν.
Η Ριβιέρα της Ηπείρου είναι ένα από αυτά τα έργα που θα μεταμορφώσουν το παράκτιο μέτωπο και είμαστε αποφασισμένοι να το υλοποιήσουμε από την πρώτη ημέρα της περιφερειακής μας διοίκησης.

Παράδειγμα περιφερειακότητας δεύτερο: Πολιτιστικές διαδρομές αλλά με σύγχρονους οδικούς άξονες.

Εδώ θα μου επιτρέψετε μια μικρή παρένθεση.
Πριν από τρεις εβδομάδες ο απερχόμενος έτρεξε με συνέντευξη του να μιλήσει για το ζήτημα της Ανεργίας στην Ήπειρο.
Ένα θέμα που το απέφευγε σαν ο διάολος το λιβάνι γιατί όπως έλεγε δεν είναι θέμα της Περιφέρειας.
Προχώρησε σε μια χοντροκομμένη αντιγραφή του προγράμματος μας καθώς πρώτοι μιλήσαμε για την υποχρέωση της Περιφέρειας να βρει λύσεις στο ζήτημα της Ανεργίας που ταλανίζει τους Ηπειρώτες.
Λύσεις άμεσες που θα μείωναν την ανεργία σε μονοψήφιο ποσοστό τα επόμενα χρόνια.
Ο απερχόμενος όμως δεν ξέρει ούτε να παράγει πολιτική ούτε και να αντιγράφει πολιτική.
Και πάνω απ’ όλα κανείς δεν πιστεύει ότι αυτά που λέει μπορεί και να τα υλοποιήσει, γιατί πολύ απλά 30 χρόνια τώρα θα μπορούσε να τα είχε κάνει και δεν τα έκανε.
Την πρακτική της χοντροκομμένης αντιγραφής ωστόσο την υιοθέτησε και για την πολιτιστική διαδρομή που πρώτοι προτείναμε και που θα ένωνε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους της Ηπείρου, με σύγχρονα έργα υποδομής και ευκολία πρόσβασης για τους επισκέπτες.
Και εδώ ο απερχόμενος έτρεξε μαζί με τον συνεργάτη του κ. Μπένο του Διαζώματος, να παρουσιάσουν ένα ημιτελές σχέδιο ενοποίησης των αρχαίων θεάτρων της Ηπείρου.
Όσες πολιτιστικές διαδρομές και αν αναπτύξουμε, αν δεν δημιουργήσουμε και τους κατάλληλους οδικούς άξονες για να διοχετεύσουμε τους τουρίστες προς αυτές, πάλι στην ίδια αφετηρία θα καταλήξουμε.
Τι να το κάνω το σχέδιο του κ. Μπένου και του απερχόμενου όταν οι αρχαιολογικοί χώροι της Νικόπολης, της Κασσώπης, της Δωδώνης, της Αμβρακίας δεν συνδέονται μεταξύ τους με ένα σύγχρονο οδικό δίκτυο;
Διαδρομή χωρίς Δρόμους δεν υφίσταται!
Τι να το κάνω το σχέδιο του απερχόμενου για την Πολιτιστική Διαδρομή της Ηπείρου όταν σε αυτήν δεν υπάρχει το νεκρομαντείο του Αχέροντα;
Τι να την κάνω την Πολιτιστική Διαδρομή του κυρίου Μπένου όταν και αυτή ακόμα γίνεται με όρους συνδιαλλαγής. Και ξέρει πολύ καλά ο κ. Ιωάννου τι εννοώ.
Οι Ορίζοντες Ηπείρου έχουν συγκεκριμένο σχέδιο για την διοχέτευση χιλιάδων τουριστών σε όλες αυτές τις περιοχές.

Ο εκσυγχρονισμός του λιμανιού της Ηγουμενίτσας που προτείνουμε για την φιλοξενία κρουαζιερόπλοιων και τα οδικά έργα που υπάρχουν στο πρόγραμμα μας θα μετατρέψουν την περιοχή σε νέο τουριστικό πόλο που δεν θα ξοδεύει ο επισκέπτης ώρες ολόκληρες στο τιμόνι για να τις επισκεφθεί.
Αυτό σημαίνει περιφερειακότητα,
Αυτό σημαίνει ολιστικό σχέδιο ανάπτυξης,
Αυτό σημαίνει συνεργασία των νομών με στόχο το κοινό καλό όλης της Ηπείρου!

Παράδειγμα περιφερειακότητας τρίτο: Ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης σε κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια.
Δεν έχει νόημα να είμαστε σε μάχη με το Περιβάλλον. Αντί να κόβεις από αυτό πρέπει να επενδύεις πάνω σε αυτό.
Πρόσφατα διάβαζα μια μελέτη της «διανέοσις» για τις περιοχές Natura 2000, σύμφωνα με την οποία η ήπια αξιοποίησή τους μπορεί να συνεισφέρει επιπλέον 1% στο ΑΕΠ, όσο δηλαδή το Ελληνικό.
Μεταξύ των προτάσεων λοιπόν ήταν και η δημιουργία ενός ενιαίου φορέα διαχείρισης για όλες της περιοχές ανά περιφέρεια.
Με απλά λόγια ένας τέτοιος φορέας θα κάλυπτε όλη την Ήπειρο η οποία είναι προστατευόμενη στο 52% της έκτασής της!
Αυτή ακριβώς είναι η περιφερειακότητα στην καλύτερη και πλέον επιστημονική εφαρμογή της.
Διότι, αν έχεις ένα τέτοιο φορέα δεν χρειάζεται να πανηγυρίζουν οι αντιπεριφερειάρχες για τη μελέτη διευθέτησης του Αχέροντα ούτε να παρακολουθούν το τοξικό φυτοπλαγκτον στον Αμβρακικό.

Παράδειγμα περιφερειακότητας τέταρτο: Ο πρωτογενής τομέας που σήμερα είναι πρωτόγονος.
Μιλάμε για τη δυνατότητα των αγροτών να δημιουργήσουν νέους συνεταιρισμούς, οι οποίοι δεν θα αναπαράγουν όλα τα κακά στερεότυπα της μεταπολίτευσης αλλά θα μπορούν να εξελίξουν το προϊόν τους, να επενδύσουν στη συσκευασία, την ταυτότητα.
Η Πρέβεζα είναι μια μικρογραφία της χώρας στον πρωτογενή τομέα ως προς τα είδη παραγωγής- και δυστυχώς ως προς τα προβλήματα του κλάδου.
Θέλω η Περιφέρεια να δημιουργήσει με όρους δικαιοσύνης περισσότερες επιλογές στους παραγωγούς και να τους βοηθά να παράγουν υψηλής αξίας τρόφιμα και είδη και να κερδίζουν οι ίδιοι από τη δουλειά τους.
Εμείς στους «Ορίζοντες Ηπείρου» διαθέτουμε το πρώτο και το μόνο ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την αγροτική παραγωγή σε όλη την Ελλάδα, και όχι μόνο στην Ήπειρο.
Ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα με αντίστροφη λογική.
Πάμε από το ράφι στο χωράφι και όχι από το χωράφι στο ράφι.
Με αυτόν τον τρόπο εννοούμε την μελέτη της αγοράς και των αναγκών της και της προσαρμογής των προϊόντων μας προκειμένου οι αγρότες μας να βγάζουν περισσότερα χρήματα.
Για αυτό και το πρόγραμμά μας προσανατολίζει τους πόρους του νέου ΠΕΠ στα προϊόντα και τις καλλιέργειες εκείνες που λαμβάνουν υπόψιν πρωτίστως την παγκόσμια αγορά και ζήτηση.
Για εμάς ο σύγχρονος αγρότης είναι πρωτίστως επιχειρηματίας, δικαιούται και πρέπει να έχει τις καλύτερες ευκαιρίες για να αναδείξει το προϊόν του και να βγάζει ένα καλό εισόδημα που θα του επιτρέπει να επεκτείνει τη δραστηριότητά του.
• Θέλουμε δραστική μείωση κατά 40% του κόστους ενέργειας του κάθε αγρότη. Και έχουμε τις λύσεις στο πρόγραμμα μας για να το πετύχουμε.
• Θέλουμε οριστική επίλυση των ζητημάτων άρδευσης.
• Θέλουμε σύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα που αποτελεί αίτημα των ίδιων των κτηνοτρόφων.
Θέλουμε αγρότες δυνατούς. Θέλουμε αγρότες περήφανους.
Όχι εξαρτώμενους από διαφόρους «πατερούληδες» οι οποίοι θα τους εκβιάζουν για να δώσουν πρόσβαση σε ένα επίδομα, σε μια χρηματοδότηση.

Παράδειγμα περιφερειακότητας πέμπτο: Δίκτυο συνδυασμένων μεταφορών και ο στρατηγικός ρόλος του Δημού Ζηρού.
Μιλώντας για συνδυασμένες μεταφορές στην ουσία μιλάμε για τρία είδη συγκοινωνιών: Χερσαίες, θαλάσσιες και εναέριες και βεβαίως που αυτές μπορούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά η μία με την άλλη για να δημιουργήσουν οικονομίες κλίμακας.
Ξεκινώντας από τις θαλάσσιες μεταφορές, δεν μπορεί να συζητάμε για κρουαζιέρα και η Ηγουμενίτσα, η Πάργα, η Πρέβεζα να μην είναι σταθμοί ή σημεία έναρξης και λήξης θαλασσίων διαδρομών.
Οι υποδομές πρέπει να εκσυγχρονιστούν ουσιαστικά με σταθμούς επιβίβασης τελευταίων προδιαγραφών, μαρίνες που θα εξυπηρετούν περιοδικό αλλά και μόνιμο ελλιμενισμό σκαφών και θα συνοδεύονται από καταστήματα εστίασης τα οποία θα προσφέρουν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες βασιζόμενες στα τοπικά αγροδιατροφικά προϊόντα και την παράδοσή μας.
Αναφορικά με τις χερσαίες μεταφορές, δεν θα αναφερθώ στο πως φτάσαμε στη ντροπή η περιοχή της Πρέβεζας να είναι απροσπέλαστη από την Εγνατία και την Ιόνια Οδό. Οι λόγοι που οδήγησαν στις παρούσες χαράξεις είναι γνωστοί και δεν έχει νόημα να κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα.
Πλέον αυτή είναι η πραγματικότητα που μας περιβάλλει και πρέπει να δούμε πως εμείς θα αναπροσαρμόσουμε τη στρατηγική μας.
Ο οδικός άξονας Πρέβεζας-Γέφυρας Καλογήρου Καμπή πρέπει να βρει χρηματοδότηση από το ΠΕΠ όπως βρήκε ο κάθετος άξονας των Τζουμέρκων.
Όπως έγινε ο ένας πρέπει να γίνει και ο άλλος. Τελεία και παύλα.
Η ασφαλής προσέγγιση ανθρώπων και εμπορευμάτων είναι εκ των ουκ άνευ για την ανάπτυξη της περιοχής.
Χάσαμε πολύ χρόνο και πρέπει να τρέξουμε.
Είναι χρέος της Περιφέρειας να δρομολογήσει τα δημόσια εκείνα έργα που θα φέρουν πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στην περιοχή.
Φτάνω στις εναέριες μεταφορές και την πρόταση για νέο, δεύτερο διεθνές αεροδρόμιο στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Ζηρού.
Μια τέτοια κίνηση δεν σημαίνει φυσικά οτι το υπάρχον αεροδρόμιο των Ιωαννίνων θα χάσει τη θέση του.
Αλλά από την άλλη δεν μπορούμε και να στρουθοκαμηλίζουμε.
Η αποτυχία ένταξης του αεροδρομίου στο πακέτο παραχώρησης, έχει οδηγήσει στις εικόνες ντροπής όπου επιβάτες βάζουν τα κλάματα γιατί τα αεροπλάνα δεν μπορούν να προσεγγίσουν λόγω βροχής ή ομίχλης. Αυτό δεν τιμά κανέναν Ηπειρώτη.
Εκθέτει απλώς όσους με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους οδήγησαν σε αυτό το φιάσκο.
Είναι αυτοί που για να ικανοποιήσουν την κλίκα τους, την κλίκα των ξεπεσμένων, καταδικάζουν ολόκληρη την Ήπειρο και μετά παριστάνουν τους αυτόκλητους σωτήρες.
Στο δια ταύτα λοιπόν. Γιατί προτείνεται ο δήμος Ζηρού; Γιατί αποτελεί τον αυχένα που ενώνει την παραλία με την ενδοχώρα. Από την δική του ανάπτυξη εξαρτάται και η επιτυχία τόσο για τους υπόλοιπους γειτονικούς δήμους.
Θα σας προσθέσω όμως δύο ακόμα διαστάσεις που καθιστούν άμεσα απαραίτητο το συγκεκριμένο σχέδιο ανάτασης στον Δήμο Ζηρού.
Η μία αφορά τις παραγωγικές δραστηριότητες, τη στιγμή μάλιστα που το «μοντέλο ανάπτυξης» του παλιού δρόμου τελείωσε, απογυμνώνοντας την περιοχή.
Πρέπει συνεπώς να χωροθετηθεί μαζί με το νέο αεροδρόμιο και ένα νέο τεχνολογικό, βιοτεχνικό και βιομηχανικό πάρκο μαζί με χώρους logistics που θα αντικαταστήσουν την υπάρχουσα βιομηχανική ζώνη στη Πρέβεζα.
Φέρνοντας την παραγωγή σε εγγύτητα με τις μεγάλες πόλεις καθώς και τους δύο άξονες τουρισμού, το σχέδιο συνδυασμένων μεταφορών μπορεί να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά για την περιοχή. Και αυτό σημαίνει η περιφερειακότητα.
Η δεύτερη διάσταση αφορά στα σχέδια της γειτονική Αλβανίας για την κατασκευή δύο νέων αεροδρομίων σε Αγίους Σαράντα και Αυλώνα. Το είπα και προχθές στην Ηγουμενίτσα.
Αν δεν κάνουμε εγκαίρως όλα όσα πρέπει για το δικό μας αεροδρόμιο, με δεδομένη τη σημερινή ανεπάρκεια, θα βρεθούμε εγκλωβισμένοι τόσο από τον βορρά που θα αποκτήσει δύο νέες πύλες εισόδου όσο και από τον νότο, στο Άκτιο που η εκεί δυναμική θα διοχετεύσει προς τη Λευκάδα, τη Ναύπακτο και την Πάτρα τον τουρισμό.
Κινδυνεύουμε με λίγα λόγια να αιμορραγήσουμε τουριστικά στο επίπεδο των εναέριων συγκοινωνιών που αποτελούν και την πύλη μας με τον κόσμο.

Παράδειγμα περιφερειακότητας έκτο: Οι αστικές αναπλάσεις με αιχμή του δόρατος την Πρέβεζα.
Μια πόλη που αν και κομμάτι της ηπειρωτικής χώρας θυμίζει έντονα νησιωτική πόλη.
Με ένα παραλιακό μέτωπο που αντί να διαθέτει υψηλού επιπέδου τουριστικές μονάδες και καταστήματα, εμφανίζει την εικόνα μεγαλούπολης του Κοσόβου, με δημόσιες υπηρεσίες, στρατόπεδα και πάρκινγκ στην προκυμαία της.
Ακόμα δηλαδή και αν ο βραχυπρόθεσμος στόχος ήταν το city break του Σαββατοκύριακου, μην έχετε καμία αμφιβολία ότι με την ολοκλήρωση και της Αμβρακίας Οδού, αυτό θα γίνεται μεν αλλά όπως είπα στην πόλη της Λευκάδας, όχι στην Πρέβεζα.
Επίσης, η νέα Πρέβεζα δεν νοείται χωρίς το διαμάντι της, τον Αμβρακικό, ο οποίος όπως έχω ξαναπεί μπορεί να δημιουργήσει τρομακτική υπεραξία με ήπια αξιοποίηση.
Ειδικά το στρατόπεδο Τσακαλώτου είναι αδιανόητο να μην έχει προχωρήσει, εμπλουτίζοντας την πόλη με μια νέα μαρίνα και χρήσεις αναψυχής.
Το ίδιο ισχύει και για το στρατόπεδο Σολωμού για το οποίο ήδη υπάρχει ενδιαφέρον για τουριστική, οικιστική αξιοποίηση αλλά και δημιουργία κέντρου θαλασσοθεραπείας.
Τα σχέδια αυτά υλοποιούνται σε δημοτικό επίπεδο αλλά απαιτείται ουσιαστική ενίσχυση και από την περιφέρεια.
Αν μάλιστα εφαρμόσουμε το σχέδιο για το αεροδρόμιο στον δήμο Ζηρού μπορούμε να λήξουμε το καθεστώς ανομίας που επικρατεί στη ΒΙΠΕ και να μεταφέρουμε εκεί το διοικητικό κέντρο, αποσυμφορίζοντας έτσι την παραλία από τη σημερινή εικόνα με τις στοιβαγμένες δημόσιες υπηρεσίες.
Κωδικοποίησα λοιπόν έξι παραδείγματα που δημιουργούν έναν αναπτυξιακό άξονα για την Ήπειρο που αφορά σε τόσους πολλούς, φαινομενικά ασύνδετους κλάδους.
Μόλις ολοκληρωθούν αυτά, τότε έχει νόημα η οποιαδήποτε στρατηγική προβολής.
Και αυτή όμως δεν μπορεί να είναι στα τυφλά αν θέλουμε πραγματικά να ανοίξουμε την Ήπειρο σε νέες τουριστικές αγορές ή να εμβαθύνουμε στις πιο κορεσμένες.
Πρέπει να έχουμε συναίσθηση του τι προσφέρουμε, τι ανάγκες έχει ο πελάτης που στοχεύουμε και βεβαίως τι επιθυμεί να δει και να δαπανήσει.
Είδατε το τελευταίο διάστημα και λόγω Βrexit και λόγω της ανάκαμψης ανταγωνιστικών σε εμάς χωρών, πόσο επισφαλής είναι τα μεγέθη του τουρισμού και των προσδοκιών.
Μια σοβαρή χώρα και μια σοβαρή Περιφέρεια δεν μπορεί να καθίστανται έρμαια των διεθνών συγκυριών.
Πόσο μάλλον όταν ο τουρισμός είναι πλέον το ψωμί μας.
Και αν κάτι έχει δείξει η ιστορία είναι οτι ανεξάρτητα του τι συμβαίνει -γιατί πάντα κάτι θα συμβαίνει- οι ώριμοι και σοβαροί τουριστικοί προορισμοί δεν χάνουν τη θέση τους στη συνείδηση των ανθρώπων που θέλουν να κάνουν διακοπές, όπου και αν αυτοί βρίσκονται.
Συνεπώς, τα ταξίδια στις εκθέσεις είναι ματαιοπονία αν δεν εκπονηθεί μια στρατηγική που θα αναγνωρίζει χώρες-στόχους, επιθυμητά κοινά και βεβαίως τις δικές μας δυνατότητες προκειμένου οι άνθρωποι αυτοί να μην «ξεβραστούν» χωρίς να έχουν τι να κάνουν στην Ήπειρο αλλά πραγματικά να μπορούν να δαπανήσουν χρήμα απολαμβάνοντας τις υπηρεσίες που μπορούμε να τους προσφέρουμε.

Φίλες και φίλοι,
Οι νίκες δεν κερδίζονται από έναν άνθρωπο.
-Κερδίζονται από τις ομάδες,
-κερδίζονται από τις παρέες,
-κερδίζονται από εκείνους που διαθέτουν το ίδιο όραμα, τον ίδιο κώδικα αξιών, την ίδια θέληση για πραγματική αλλαγή στον τόπο μας.
Και εγώ δεν θα μπορούσα να είχα καλύτερους συντρόφους και συνοδοιπόρους σε αυτόν τον αγώνα!
Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους που απαρτίζουν και κοσμούν αυτό το ψηφοδέλτιο.
Γιατί αυτοί με τον αγώνα τους είναι μπροστάρηδες στην πολιτική αλλαγή που επιζητούμε, είναι άνθρωποι που δεν σκέφτηκαν τη βολή τους, σηκώνουν τα μανίκια και συνεισφέρουν για να ξεκολλήσουμε την άμαξα της Ηπείρου από τη λάσπη της στασιμότητας, της μιζέριας και της εξάρτησης στην οποία την εγκλώβισε ο απερχόμενος.
Στα πρόσωπά τους βλέπετε την αντίδραση της κοινωνίας, την επιβεβαίωση πως αυτό που η Ήπειρος έχει ανάγκη δεν είναι άλλη μια κομματική υποψηφιότητα, αλλά ανθρώπους καθημερινούς, απλούς και αποφασισμένους να αλλάξουν τα κακώς κείμενα.
Είναι αυτοί οι άνθρωποι που οπλίζουν τον Περιφερειάρχη να μην ζητιανεύει πόρους από την Αθήνα και να επιστρέφει με ένα ξεροκόμματο.
Είναι άνθρωποι δικοί σας, Πρεβεζάνοι που δεν έρχονται εδώ για να στήσουν πολιτικές καριέρες, αλλά για να διεκδικήσουν την αξιοπρέπειά τους.

Σας τους παρουσιάζω λοιπόν:
1. Αθανασία Ζάμπου
2. Βασιλική Κοντού
3. Δημήτρης Κολέτσης
4. Βασίλης Λιάλιας
5. Λευτέρης Μπίτζος
6. Αγγελική Μπούκα
7. Μαρία - Αγγελική Νικολάου
8. Αλέξανδρος Παπατσίμπας
9. Τάκης Παππάς
10. Χριστίνα Πέππα
11. Αχιλλέας Ρίζος
12. Γιώργος Ρίζος
13. Βιβή Τσιρώνη-Σταύρου
14. Γιάννης Φωτάκης

Όλοι τους είναι βέβαιο πως έχουν διαφορετική κομματική προτίμηση. Αλλά η Αυτοδιοίκηση, οφείλει να υπερβαίνει κάθε διαχωρισμό.
Το δικό μας χρώμα είναι το λευκό. Το λευκό της καθαρότητας. Το λευκό της ελπίδας.
Όλοι μαζί θα πάμε μπροστά. Κανένας μόνος του. Κανένας πίσω!
Εμάς μας νοιάζει το πως θα ξημερώσει η επόμενη μέρα στην Ήπειρο κι αν θα είμαστε στην αφετηρία ενός νέου αισιόδοξου ξεκινήματος.
Έχω δεσμευθεί πως αν οι Ηπειρώτες μας δώσουν την έγκρισή τους στο πρόγραμμα και το σχέδιο που παρουσιάζουμε, θα αναζητήσω, τις μεγαλύτερες δυνατές συγκλίσεις, και συνεργασίες, γιατί από τους Ορίζοντες Ηπείρου δεν περισσεύει κανείς!
Εχθρός μας είναι τα προβλήματα.
Αυτό τον αγώνα, δίνουμε και θα συνεχίσουμε να δίνουμε.
Με όλη μας τη δύναμη.
Και θα τον κερδίσουμε.
Εμείς δεν πάμε για τα αξιώματα αλλά για να δώσουμε αξία στον τόπο μας.
Αξία στο μέλλον μας.
Την Αξία που αναλογεί στην Ήπειρο και την στερήθηκε από λάθη και παραλείψεις που έχουν ονοματεπώνυμο.
Καλούμε κάθε πολίτη να ενημερωθεί για το πρόγραμμά μας.
Να έρθει κοντά μας.
Να τον ακούσουμε.
Να συζητήσουμε.
Καλούμε κάθε Ηπειρώτισσα και κάθε Ηπειρώτη που μοιράζεται τις ίδιες σκέψεις και τις ίδιες προσδοκίες, να έρθει μαζί μας.
Να προχωρήσουμε μπροστά.
Να κάνουμε την Ήπειρο πρώτη.
Να κάνουμε την Ήπειρο μεγάλη.
Για να γίνουμε όλοι μαζί περήφανοι ξανά!
Αυτή είναι, η δύναμή μας!
Η περηφάνια μας.
Η δύναμη να αλλάξουμε τον τόπο μας, να αλλάξουμε τη ζωή μας.
Με ορίζοντα την καλύτερη Ήπειρο που αξίζουμε.
Είμαστε περήφανοι για αυτό που είμαστε. Περήφανοι για όλα αυτά που μπορούμε να καταφέρουμε μαζί.
Την Κυριακή της 26ης Μαΐου στέλνουμε το μεγάλο νικηφόρο μήνυμα. Η Πρέβεζα και δεν είναι τόπος «δυσμενούς μεταθέσεως» η Ήπειρος δεν προσφέρεται για πολιτική μελαγχολία.
Είμαι περήφανος για τους ανθρώπους που βλέπετε δίπλα μου.
Είμαστε περήφανοι γιατί θα νικήσουμε και δεν θα νικηθούμε

Η 26η Μαΐου θα είναι νίκη της αλήθειας.
Θα είναι νίκη της αξιοπρέπειας.
Θα είναι νίκη του ήθους.
Θα είναι νίκη της κοινωνίας.
Θα είναι νίκη της Ηπείρου!

Προχωράμε για να δούμε την Ήπειρο που σαν γίγαντας θα ξυπνήσει από τον λήθαργο της παρακμής για να χαράξει την νέα της πορεία στον χάρτη των εξελίξεων.
Προχωράμε για να δούμε την Ήπειρο που επιλέγει να ζήσει και όχι να αυτοκτονήσει.
Για την πατρίδα μας, τους Ηπειρώτες και τις Ηπειρώτισσες απανταχού της Οικουμένης!
Προχωράμε μπροστά για τις ζωές μας, τη γη μας, τον Πολιτισμό και την Ιστορία μας!
Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.
Καλή συνέχεια στον αγώνα μας. Μέχρι τη νίκη!