Όπως επισήμανε: «Εμείς είμαστε απόψε εδώ να μιλήσουμε για το αύριο και όχι για το χθες. Είμαστε εδώ σήμερα για να μιλήσουμε για λύσεις. Για λύσεις προς όφελος του πολίτη, όχι του Περιφερειάρχη.
Εμένα δεν με ενδιαφέρουν τα προνόμια της καρέκλας. Ούτε με ενδιαφέρει να χτίσω σύστημα εξουσίας που θα κρατάει ομήρους τους πολίτες για να τους μετατρέπει σε πελάτες. Αυτά ενδιαφέρουν αυτούς που έχω χαρακτηρίσει ως την κλίκα των ξεπεσμένων.
Αυτό έμαθαν να κάνουν, αυτό ξέρουν να κάνουν και η κοινωνία τους έχει κατατάξει ήδη εκεί που πρέπει.
Η δική μου πρόταση είναι η αλλαγή. Είναι να γίνει η Ήπειρος πρώτη. Να γίνει η Ήπειρος μεγάλη. Και όλοι εμείς, περήφανοι ξανά!
Για αυτό σας λέω, ότι για μένα η νίκη έχει ήδη έρθει. Πότε; Όταν αποδείχθηκε πως και άλλοι Ηπειρώτες σκέφτονται όπως κι εγώ. Και μετά ήρθαν κι άλλοι. Κι άλλοι. Και γίναμε δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες σε όλη την Ήπειρο.»
Για την κατάρτιση του προγράμματος
«Έχετε πλέον, έστω και συνοπτικά, την εικόνα της πρότασή μας για την Ήπειρο, το σχέδιο «e» για την αναγέννηση της Ηπείρου.
Όλοι σας κρατάτε στα χέρια σας το αποτέλεσμα μιας συστηματικής έρευνας, καταγραφής, διαβούλευσης και κατάρτισης του πρώτου και μόνου ολοκληρωμένου προγράμματος εξόδου της Ηπείρου από τον βούρκο, τον ξεπεσμό και την μιζέρια του σήμερα.»

Για τη φυσιογνωμία της παράταξης
«Όλοι μπορούμε να έχουμε μια κομματική προτίμηση. Αλλά η Αυτοδιοίκηση, οφείλει να υπερβαίνει κάθε διαχωρισμό. Κομματικό, κοινωνικό, ή γεωγραφικό. Εμείς κομματικές ταμπέλες δεν έχουμε. Το χρώμα του χάρτη το βράδυ των εκλογών δεν μας νοιάζει. Ενδιαφέρει μόνο εκείνους που ξημεροβραδιάζονται στους κομματικούς διαδρόμους για να διοριστούν σε μια θέση.
Το δικό μας χρώμα είναι το λευκό. Το λευκό της καθαρότητας. Το λευκό της ελπίδας.
Όλοι μαζί θα πάμε μπροστά. Κανένας μόνος του. Κανένας πίσω! Εμάς μας νοιάζει το πως θα ξημερώσει η επόμενη μέρα στην Ήπειρο κι αν θα είμαστε στην αφετηρία ενός νέου αισιόδοξου ξεκινήματος.
Γι’ αυτό και θέλω να δηλώσω και να δεσμευτώ προσωπικά, πως αν οι Ηπειρώτες μας δώσουν την έγκρισή τους στο πρόγραμμα και το σχέδιο που παρουσιάζουμε, θα αναζητήσω, τις μεγαλύτερες δυνατές συγκλίσεις, και συνεργασίες, προκειμένου το πρόγραμμα αυτό στο σύνολό του να έχει υλοποιηθεί μέχρι το τέλος της τετραετίας.»

«Παρότι είμαι δημοσιογράφος και κανονικά κρίνουμε, αναλύουμε τις πολιτικές εξελίξεις. Δεν θέλω να μιλάω σε πολιτικές εκδηλώσεις είτε ξέρω κάποιους είτε δεν τους ξέρω, για να έχω μια απόσταση, πράγμα το οποίο εμένα με εξυπηρετεί. Κάποιους τους εκτιμώ σε όλα τα κόμματα. Είμαι από αυτούς τους ρομαντικούς του εξωτερικού που θεωρώ ότι υπάρχουν καλοί, ικανοί, ηθικοί και αποτελεσματικοί σε όλα τα κόμματα ανεξάρτητα από ιδεολογία. Και είμαι από αυτούς που θα θέλανε κάποια στιγμή στα μεγάλα εθνικά να υπήρχαν συναινέσεις, συμπόρευση και άλλα. Και μάλιστα δεν ξέρω καθόλου την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα θέματα της Περιφέρειας Ηπείρου, οπότε από εμένα δεν θα ακούσετε κάτι, ακόμη και θετικό για τον Σπύρο, σε ότι αφορά τον συγκεκριμένο τομέα.
Αυτό για το οποίο θα σας μιλήσω είναι για τον άνθρωπο Σπύρο Ριζόπουλο, γιατί τυγχάνει να τον ξέρω από την Αμερική και με βάση αυτό θα σας πω και μερικά πράγματα που νομίζω ότι θα μπορούσαν να βοηθήσουν κατά την άποψη μου πάρα πολύ, για άλλους ίσους λιγότερο, το έργο ενός Περιφερειάρχη. Ειδικά με τη δομή που έχει πλέον η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα. Με τους Περιφερειάρχες που έχουν πραγματική εξουσία, κονδύλια από τις Βρυξέλλες, μπορούν να κάνουν και έχουν τις ικανότητες -αν θέλουν- να κάνουν πράγματα χωρίς να περιμένουν από τις κεντρικές κυβερνήσεις.
Τον Σπύρο τον γνώρισα πριν από περίπου 25 χρόνια. Ήταν η κρίση των Ιμίων και ουσιαστικά από εκείνη τη στιγμή άρχισε η καριέρα μου για αυτό και έγραψα ένα βιβλίο σχετικό, με τον Μιχάλη Ιγνατίου. Διότι πήρα μια συνέντευξή από τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, η χώρα ήταν έτοιμη να πάει σε πόλεμο…
Λόγω αυτού, λοιπόν, μετακόμισα στην Ουάσιγκτον γιατί είχα έδρα στη Νέα Υόρκη. Δεύτερη μέρα που ήμουν στην Ουάσιγκτον, ήταν και ένα συνέδριο της ΑΧΕΠΑ νομίζω. Μου λέει ο Σπύρος, διότι τότε άρχιζα να ψάχνω για το που θα μείνω, έλα μείνε σπίτι μου. Και είχαμε μιλήσει απλά μια ώρα το πολύ την πρώτη μέρα μου στην Ουάσιγκτον. Αυτό δεν το λέει εύκολα κάποιος και φυσικά δείχνει πολλά για τον χαρακτήρα του.
Όντως με φιλοξένησε και ήταν πολύ φιλικός, πολύ απλός. Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε μια φιλία πολλών ετών παρότι οι δρόμοι μας χώρισαν γεωγραφικά. Εγώ παρέμεινα Αμερική ο Σπύρος γύρισε στην Ελλάδα.
Νομίζω το πλεονέκτημα του Σπύρου είναι ότι έχει ζήσει πολλά χρόνια στην Αμερική. Πρώτον, αν το δουλέψει νομίζω μπορεί να φέρει επενδύσεις στην Ήπειρο. Είναι άνθρωπος που μιλάει άπταιστα Αγγλικά, είναι άνθρωπος που γνωρίζει την Ουάσιγκτον και το Σικάγο, εκεί οπού χτυπάει η καρδιά της ομογένειας. Η Ουάσιγκτον που είναι το κέντρο έχει ιδρύματα, έχει ισχυρούς ομογενείς με τους οποίους είτε είχε είτε άνετα μπορεί να ξαναδημιουργήσει επαφή. Τους Ηπειρώτες της Αμερικής, θα έλεγα και του Καναδά, μπορεί να τους προσελκύσει πιο εύκολα γιατί ξέρει πως σκέφτονται. Στην υπερδύναμη μπορεί να μιλήσει την γλώσσα που ακούει η υπερδύναμη.
Αυτό με κάνει να σκέφτομαι ότι μπορεί να μιλήσει γενικά στους ξένους, και επειδή είπα πριν ότι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η Τοπική Αυτοδιοίκηση από τις Βρυξέλλες νομίζω ότι είναι από τους λίγους ανθρώπους που θα μπορούσε να πάει και στις Βρυξέλλες και να μιλήσει με άλλη γλώσσα, πρακτική, ουσιαστική. Επαναλαμβάνω τα καλά Αγγλικά δυστυχώς είναι πρόβλημα μας ακόμα εν έτη 2019 και αυτό παίζει ρόλο γιατί καλώς η κακώς ανοίγει πόρτες, δημιουργεί γέφυρες, βοηθάει σε δάνεια και σε βοήθειες.
Η σχέση του με τους Ηπειρώτες, να πω επίσης γιατί θυμάμαι το 1995 με την «Ομόνοια» στη κρίση που είχαμε με τη Βόρειο Ήπειρο και στα εθνικά θέματα που υπάρχει και αυτή η ευαισθησία, που δεν είναι μόνο θεωρητική είναι και ουσιαστική, ήταν στην Πανηπειρωτική και ασχολήθηκε έμπρακτα. Και ξέρετε τα θέματα κινούνται συνήθως είτε από την Ουάσιγκτον είτε από τις Βρυξέλλες αφού επηρεάζουν σε όλα τα μεγάλα θέματα.
Άρα το να έχεις Περιφερειάρχη που μπορεί να πάει να μιλήσει στα κέντρα εξουσίας του εξωτερικού είναι νομίζω πολύ σημαντικό. Θυμάμαι τότε ο Χόλμπρουκ, ήταν υπεύθυνος υφυπουργός Εξωτερικών και μου έλεγε έχετε πρόβλημα με όποια χώρα γειτονεύετε. «Με τα Σκόπια με παίρνει ο Παπανδρέου πρέπει να κάνουμε αυτό, με την Αλβανία τώρα μου λέει έχετε τα θέματα με τους ομογενείς, με έχουν πάρει από την Αθήνα να κάνουμε αυτό, με την Τουρκία και την Κύπρο επίσης». Ποιος μπορεί να πάρει ή να επηρεάσει για τέτοια θέματα, ελπίζουμε να μην προκύψουν, αλλά επειδή τίθενται τα θέματα των περιουσιών και άλλα ευαίσθητα θέματα. Γιατί όχι ο Περιφερειάρχης Ηπείρου να είναι σε θέση να πάει, να επικοινωνήσει, να μιλήσει και να μην περιμένει τον υπουργό Εξωτερικών. Εγώ δεν λέω ότι θα πάει σε αντιδιαστολή μπορεί και να συνεργαστεί, αλλά να είναι μια επιπρόσθετη αξία, πράγμα που δεν μπορώ να το πω για πολλούς Περιφερειάρχες.
Επαναλαμβάνω από υποδομές και γέφυρες δεν ξέρω στα θέματα όμως της επαφής με το εξωτερικό που το ξέρω νομίζω ότι από όσους έχω δει είναι από τους ανθρώπους που όντως μπορεί να φέρει αποτελέσματα είτε αυτό είναι μέσω των ομογενών και είναι πολλοί, Ηπειρώτες ειδικότερα, αλλά και γενικότερα Έλληνες του εξωτερικού που με ένα δικό τους παιδί αλλιώς θα συνεργαστούνε, αλλιώς θα τον ακούσουν, αλλιώς θα το πιστέψουν και αλλιώς θα τον εμπιστευτούν. Γιατί πολλές φορές θέλουν να έρθουν και συγχωρέστε με για τη γλώσσα, αλλά πέφτουν στα λαμόγια και χάνουν τα λεφτά τους.
Αυτά τα ολίγα για τον φίλο Σπύρο, τον ομογενή Σπύρο και τον ανεξάρτητο, που αυτό με γοητεύει λίγο γιατί αυτό με την κόντρα των κομμάτων λιγάκι μου φαίνεται το έχουμε παρακάνει, τον ανεξάρτητο Σπύρο.

Νίκος Καραμούζης (πρόεδρος Grand Thornton Ελλάδος)
«Βρίσκομαι σήμερα εδώ για να εκφράσω την υποστήριξή μου στο φίλο Σπύρο Ριζόπουλο. Δεν είμαι Ηπειρώτης αλλά αγαπώ την Ήπειρο -αυτό τον ευλογημένο τόπο- και τους ανθρώπους της και συχνά είμαι επισκέπτης που απολαμβάνει τις ομορφιές της περιοχής.
Με τους Ηπειρώτες, μου έχει κάνει κάτι μεγάλη εντύπωση. Παρότι παραμένει σήμερα μία από τις φτωχότερες περιοχές της Ελλάδας, με τη μεγαλύτερη ανεργία στον τόπο μας με έχει εντυπωσιάσει η στάση των Ηπειρωτών. Έχουν από τους χαμηλότερους δείκτες επισφαλειών στα δάνεια του οφείλουν στις τράπεζες, σε αντίθεση με άλλες εύπορες περιοχές. Γεγονός που μου λέει κάτι για την ποιότητα των ανθρώπων: οικογενειάρχες, νοικοκυραίοι περήφανοι άνθρωποι, με αξίες και αρχές.
Εγώ δεν γνώρισα τον Σπύρο Ριζόπουλο γιατί με κάλεσε σπίτι του να μείνω. Τον γνώρισα όταν, μετά από σύσταση κάποιου φίλου, συναντηθήκαμε στη Eurobank και συνεργαστήκαμε με κάποια από τις εταιρείες του, σε θέματα στρατηγικής και επικοινωνίας.
Γνώρισα έναν άνθρωπο δυναμικό, συνεπή, ικανό, αποτελεσματικό. Με διεθνή εμπειρία και ενεργητικότητα, γνώστη του πολιτικού συστήματος των οικονομικών δεδομένων καθώς και της πολιτικής διαδικασίας. Έναν άνθρωπο με άποψη, με ζωντάνια, με δημιουργικότητα.
Κυρίες και κύριοι, όλοι ξέρουμε ότι η Ελλάδα για να βγει από το τέλμα, η Ήπειρος για να βγει από τη στασιμότητα και τη χαμηλή ανάπτυξη, χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα επενδύσεων, ένα παραγωγικό πρόγραμμα. Για να γίνει αυτό χρειάζεται κάποιον ο οποίος θα ηγηθεί με όραμα για την επόμενη μέρα αλλά και ικανό να προσελκύσει τους απαραίτητους χρηματοδοτικούς πόρους, ιδιωτικού και δημόσιου τομέα αλλά και τους κοινοτικούς πόρους για να μπορέσει να στηρίξει και να υλοποιήσει αυτό το εγχείρημα.
Χρειάζεται κάποιον που έχει περπατήσει και στα αλώνια και στα σαλόνια των Βρυξελλών και των Αθηνών, για να μπορέσει να υλοποιήσει ένα σχετικά πολύπλοκο πρόγραμμα της προσέλκυσης επενδύσεων σε έναν τόπο.
Ο Σπύρος έχει κατανόηση του διεθνούς και εγχώριου οικονομικού περιβάλλοντος, γνωρίζει τι απαιτείται για να προσελκύσεις σήμερα ιδιωτικές επενδύσεις, επίσης γνωρίζει τι απαιτείται για να εξασφαλίσεις κρατικούς και ευρωπαϊκούς πόρους. Και ξέρει πως σκέπτονται και πως λαμβάνουν τις αποφάσεις αυτοί οι άνθρωποι, εντός και εκτός Ελλάδος και είμαι βέβαιος ότι θα διεκδικήσει με πάθος πόρους για την Ήπειρο και την ανάπτυξή της.
Η Ήπειρος που είναι μια από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Ελλάδος χρειάζεται κάποιον σαν τον Σπύρο για να μπορέσει να κινητοποιήσει ανθρώπους, πόρους επενδύσεις, να ξεκλειδώσει τις αναπτυξιακές δυνατότητες της περιοχής και όλα αυτά για να έχουν σημασία πρέπει να έχουν μετρήσιμα αποτελέσματα για τους απλούς ανθρώπους της Ηπείρου. Δεν μπορεί να μιλάμε αφηρημένα για παραγωγικότητα, για ανταγωνιστικότητα και για επενδύσεις αν αυτό δεν καταλήγει σε μετρήσιμο αποτέλεσμα για τον απλό άνθρωπο της Ηπείρου, τον εργαζόμενο, τον επιχειρηματία, τον άνθρωπο ο οποίος καθημερινά πασχίζει να στηρίξει την οικογένειά του.
Και πιστεύω ότι ο Σπύρος έχει και τη δυνατότητα και την ικανότητα και τη θέληση να το κάνει αυτό. Εύχομαι κάθε επιτυχία στο φίλο Σπύρο Ριζόπουλο που θέλει πραγματικά να βοηθήσει τον τόπο του. Έχει φρεσκάδα πνεύματος και ιδεών, αστείρευτη ενέργεια καθαρό λόγο, και νομίζω ότι είναι από τους λίγους και λόγω χαρακτήρα που θα τολμήσει να αλλάξει κατεστημένες και ξεπερασμένες αντιλήψεις, ιδεοληψίες και καταστάσεις που έφεραν την Ελλάδα σήμερα σχεδόν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και της καταστροφής.
Χρειαζόμαστε κάτι καινούργιο και ο Σπύρος εκπροσωπεί αυτό το καινούργιο, την φρεσκάδα στην πολιτική και στην προσπάθεια ανάταξης της Ηπείρου και της χώρας. Εύχομαι οι ηπειρώτες να κάνουν τη σωστή επιλογή, να διαλέξουν το σωστό μάστορα ώστε να γίνει η δουλειά σωστά και η Ήπειρος να προχωρήσει μπροστά και να δει καλύτερες μέρες.»