Η έγκυρη καθημερινή εφημερίδα "Πρωινός Λόγος" που εκδίδεται στα Ιωάννινα φιλοξενεί στο φύλλο της Πέμπτης συνέντευξη του Σπύρου Ριζόπουλου, με τίτλο: Να αφήσουμε πίσω τον ξεπεσμό και την πολιτική μετριότητα!..
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:
• Σπύρος Ριζόπουλος. Γέννημα και θρέμμα των Ιωαννίνων. Με σπουδές στην Παιδαγωγική στην Ελλάδα, Επικοινωνία και Πολιτική Στρατηγική στις Η.Π.Α, όπου εργάστηκε επί σειρά ετών και από δεκαετίας και πλέον με έδρα την Αθήνα. Εδώ και δεκαπέντε μήνες άρχισε να διεκδικεί την υποψηφιότητά του για την Περιφέρεια Ηπείρου. Αμφισβητεί, προκαλεί ίσως με τις απόψεις του, καταγγέλλει, προ­τείνει. Μια συνέντευξή του θα είχε ενδιαφέρον και ο «Π.Λ» είχε την ίδια άποψη.

Ασυνήθιστα σκληρές ερωτήσεις, ασυνήθιστα αιχμηρός στις απαντήσεις του και ο κ. Ριζόπουλος. Ομιλεί για «επανάσταση της κοινής λογικής» και επιμένει ότι οι προτάσεις του διατυπώνουν όραμα, προσφέρουν προοπτική. Σφυροκοπά τον Περιφερειάρχη κ. Αλέξ. Καχριμάνη και το «κατεστημένο», το οποίο λέει πως το αντιμετωπίζει με απαξίωση. «Κλίκα ξεπεσμένων» το χαρακτηρίζει και τον εαυτό του τον τοποθετεί στην κεντροδεξιά, χωρίς όμως να ζητήσει «χρίσμα» από κανέναν, δίνοντας στην προσπάθειά του υπερκομματική χροιά, επιζητώντας τη συναίνεση στην άσκηση της διοίκησης.

Η συνέντευξη

• Κύριε Ριζόπουλε, πριν από ένα χρόνο και κάτι, ενσκήψατε, όπως χαρακτηριστικά λένε πολλοί, στην πολιτική σκηνή της Ηπείρου. Έκτοτε αμφισβητείτε, κρίνετε, καταγγέλλετε. Στόχος σας η Περιφέρεια Ηπείρου και διερωτώνται, ευλόγως, για το αιφνίδιο ενδιαφέρον σας.
- Κύριε Καλτσή ο Ηπειρώτης ποτέ δεν ξεχνάει την πατρίδα του. Ο γνήσιος Ηπειρώτης δεν ψάχνει για βραβεία, δεν ψάχνει για αναγνώριση, δεν ψάχνει για ανταλλάγματα. Κάνει αυτό που του επιβάλλει η καταγωγή του, η ανατροφή του και η ιστορική του συνείδηση. Η δική μου ανάμειξη με τα κοινά της Ηπείρου ξεκίνησε το 1995, που ενώ ζούσα στην Ουάσινγκτον υπηρέτησα ως Γραμματέας της Πανηπειρωτικής Αμερικής, Καναδά και Αυστραλίας επί προεδρίας Νίκου Γκατζογιάννη, συμμετέχοντας ενεργά στην απελευθέρωση των πέντε της Ομόνοιας. Ήμουν πάντα εδώ με όποιον τρόπο μου ζητήθηκε.
Το δεύτερο σκέλος της ερώτησης υποδεικνύει την τραγική ειρωνεία που υπάρχει στο πολιτικό σκηνικό της Ηπείρου. Από πότε η παρουσίαση των δεδομένων είναι καταγγελία; Είναι καιρός να προσδιορίσουμε ξανά τι είναι πολιτικός διάλογος και κριτική. Για να απαιτείς πρέπει να σπάσεις τη σιωπή σου. Το ζήτημα είναι ότι εδώ και ένα χρόνο έχουν αρχίσει να μιλάνε και να ζητούν ευθύνες: για τη λίμνη, τη Δόμπολη, το αεροδρόμιο, τη μη σύνδεση της Ιόνιας με την Πρέβεζα, το εμπορευματικό στην Ηγουμενίτσα, την περιθωριοποίηση της Άρτας, την Ήπειρο που είναι τελευταία σε όλους τους δείκτες.
Είμαστε στο σημείο που η κοινωνία αρχίζει και καταλαβαίνει ότι η σιωπή είναι η συνενοχή στη μετριότητα. Επιτρέψτε μου λοιπόν, να μην θέλω να είμαι συνένοχος, για αυτό και ενδιαφέρομαι.

• Έχετε διατυπώσει καινοτόμες απόψεις. Πιστεύετε ότι αυτές μπορούν να γίνουν εύκολα αποδεκτές από τους Ηπειρώτες;
- Είναι καινοτόμες, είναι συγχρονισμένες με την εποχή και είναι στο πλαίσιο της «επανάστασης της κοινής λογικής» την οποία έχω εκφράσει με τον πιο σαφή τρόπο. Έχω πει ξεκάθαρα πως ότι δεν αλλάζει, πεθαίνει. Και η Ήπειρος δεν αλλάζει. Πρέπει να αλλάξουμε τα πάντα εκτός από την παράδοση και την ιστορία. Συνεπώς τη στιγμή που ξεκίνησε ο Ηπειρώτης να ξαναμιλάει, σας πληροφορώ πως όχι μόνο καταλαβαίνει αλλά εκφράζει και την αγωνία για το πότε θα περάσουμε επιτέλους στο νέο, αφήνοντας πίσω την πολιτική μετριότητα, τον ξεπεσμό και την πολιτική μελαγχολία.

• Επικρίνετε συχνά τον νυν Περιφερειάρχη κ. Αλέξ. Καχριμάνη, που φιλοδοξεί να διεκδικήσει για τρίτη θητεία την επανεκλογή του (έχοντας διατελέσει οκτώ χρόνια Νομάρχης και πολύ περισσότερα δήμαρχος Μετσόβου). Ένα «κατεστημένο» δηλαδή. Πως θα φέρετε τα… πάνω- κάτω; Και γιατί να συμβεί αυτό; Απέτυχε τόσο πολύ; 
- Πρώτον, οι προτάσεις μας διατυπώνουν όραμα. Δεύτερον, το όραμα αυτό απαντά σε συγκεκριμένες κοινωνικές γάγγραινες- από την ανεργία μέχρι τις κοινωνικές δομές. Τρίτον, προσφέρει προοπτική, καθώς διαχωρίζει και εκ νέου ορίζει τον νέο και μοντέρνο Περιφερειάρχη ως εκείνον που ξέρει και σχεδιάζει μεγάλα έργα που μπορούν να αλλάξουν την Ήπειρο. Αυτή την αγωνία των Ηπειρωτών για τη δημιουργία ενός ξέφρενου ρυθμού οικονομικής ανάτασης δεν μπορεί να την υπηρετήσει ένα μοντέλο πολιτικής, όπως αυτό διαμορφώθηκε από την νυν περιφερειακή αρχή, το οποίο έχει χαρακτηριστικά προηγούμενου αιώνα- καθότι ο νυν Περιφερειάρχης διοικεί από τη δεκαετία του 1990. Δεν μπορεί να αλλάζουμε κινητά κάθε έξι μήνες και το πολιτικό προσωπικό να παραμένει το ίδιο, εδώ και τριάντα χρόνια.
Από τη δική μου οπτική γωνία επιτρέψτε μου να σας περιγράψω την αλήθεια, του πως εγώ «διαβάζω» το «περίφημο» κατεστημένο στην Ήπειρο: όχι μόνο ισχυρό δεν είναι, αλλά το αντιμετωπίζω με μέγιστη απαξίωση. Πρόκειται για μια μικρή κλίκα ξεπεσμένων, οι οποίοι κατέχουν θέσεις αλλά έχουν αλλοτριωθεί πλήρως από τη διαπλοκή και τις πελατειακές σχέσεις. Στο πανεπιστήμιο, στα κόμματα, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση… Δεν έχουν τίποτα να κάνουν με την ακεραιότητα που απαιτούν οι θεσμοί που εκπροσωπούν. Συνεπώς μη μου μιλάτε για κατεστημένα, διότι πρόκειται για μια παραφιλολογία καφενείου που θυμίζει μεταφορικά την περιρρέουσα ατμόσφαιρα με τη 17Ν, όπου συζητούσαμε για παγκόσμια δίκτυα τρομοκρατίας, χρήματα και ακαδημαϊκούς που έγραφαν τις προκηρύξεις και αντικρίσαμε άπλυτους με σαγονιάρες!

• Είναι γνωστό ότι ο κ. Καχριμάνης ζήτησε την στήριξη της Ν.Δ, εν όψει μιας ομιλίας σας στα Γιάννινα. Εσείς, στην περίπτωση που θα είστε υποψήφιος, θα ζητήσετε κομματική στήριξη; Σε ποιόν πολιτικό χώρο εντάσσετε τον εαυτό σας;
- Με καρτερικότητα ανέμενα την πρώτη μου γραπτή συνέντευξη στο κορυφαίο φύλλο της κεντροδεξιάς παράταξης που λέγεται «Πρωινός Λόγος». Είμαι κεντροδεξιός με ανοικτούς ορίζοντες και καθαρή, διάφανη κοινωνική συνείδηση. Κύριε Καλτσή, δεν κυκλοφορώ σε κομματικούς διαδρόμους συγχέοντας την αργοσχολία με την εργασία και ψάχνοντας για οφίτσια- σε κανένα κόμμα. Είμαι επαγγελματίας της πολιτικής και όχι επαγγελματίας πολιτικός. Όπως κάθε γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός, μανάβης και οδηγός ταξί, προσφέρω τις υπηρεσίες μου όπου είναι απαραίτητες. Συνεπώς οι προσπάθειες σπίλωσης της επαγγελματικής μου ακεραιότητας αν μη τι άλλο, προδίδει ανασφάλεια και έλλειψη σοβαρότητας. Γιατί στη δική τους λογική θα έπρεπε να ψωνίζουμε γάλα σύμφωνα με το που θα μας υποδείκνυε το κόμμα.
Όσον αφορά την ομάδα μας, δεν θα ζητήσουμε, θα συζητήσουμε. Θα αρνηθούμε κατηγορηματικά συζήτηση με κόμματα, όπου το αντικείμενο θα είναι οι λέξεις «χρίσμα», «στήριξη», «κλείσιμο ματιού». Εμείς θα παρουσιάσουμε το πρόγραμμά μας. Άλλο η συνάντηση ουσίας επί προγραμματικής σύγκλισης και άλλο πράγμα να συναντηθούμε για το ποιόν θα στηρίξουμε, προκειμένου να βάψουμε τον χάρτη το βράδυ της Κυριακής. Αυτό δεν αφορά ούτε εμένα ούτε την Ήπειρο κι αυτό γιατί η ιστορία απέδειξε πως ανεξάρτητα από το χρώμα, η Ήπειρος βρέθηκε στον πάτο. Αντιλαμβάνομαι τις αγωνίες των ανθρώπων στα κομματικά επιτελεία, όμως δεν είναι δικές μου.
Από την άλλη πλευρά παρακολουθώ την απεγνωσμένη προσπάθεια του νυν περιφερειάρχη να παριστάνει το «νομιμόφρονα δεξιό». Σήμερα, είναι γνωστός ο δίαυλος του με εκλεγμένους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην Ήπειρο. Και για όσους βιαστούν να πουν ότι αυτό γίνεται για το καλό του τόπου, ας μου δείξουν μια πρωτοβουλία που ανέλαβαν όλοι αυτοί με αναπτυξιακό πρόσημο για την Ήπειρο. Αυτούς τους διαύλους τους βαφτίζουν πολιτικό πολιτισμό, ενώ είναι καθαρός καιροσκοπισμός για να οριοθετείται το πολιτικό παιχνίδι. Συνεπώς αυτό που μας διδάσκει η πραγματικότητα από το 2014 και μετά είναι ότι ο κ. Καχριμάνης είναι Νέα Δημοκρατία μόνο όταν τον συμφέρει.

• Γνωρίζετε τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της Ηπείρου: Υπανάπτυξη, ανεργία, φτώχεια. Δίνετε την εντύπωση ότι έχετε λύσεις για όλα. Τι ακριβώς προτείνετε για την άρση όποιων αδιεξόδων υπάρχουν; Είναι όντως αδιέξοδα;
- Ως ομάδα προσπαθούμε να διατυπώσουμε καινοτόμες προτάσεις. Έχουμε εισάγει πρώτοι στην Ελλάδα την έννοια της περιφερειακότητας, η οποία συνίσταται στη δυνατότητα να αντιληφθείς την Ήπειρο στο σύνολό της – τόσο απλό. Γιατί αυτό το μοντέλο είναι ζήτημα παραστάσεων, ιδεών, εμπειριών αλλά κυρίως επιθυμίας να θες να ξεκολλήσεις από το παρελθόν. Γιατί όταν δεν αντιλαμβάνεσαι την περιφερειακότητα φτάνεις στο τραγικό σημείο στο Δήμο καταγωγής του περιφερειάρχη να έχεις παράπονα στη Χρυσοβίτσα για το Δήμο Μετσόβου. Όταν συνεπώς δεν αντιλαμβάνεσαι, δεν σχεδιάζεις. Περιορίζεσαι στο να λες πως ότι δεν μπορείς να κάνεις δεν σε αφορά και δεν είναι «αρμοδιότητα» σου και ότι γίνεται καλά να παριστάνεις πως είναι δικό σου. Αυτό δεν έχει οδηγήσει πουθενά.

• Πώς θα υλοποιήσετε κ. Ριζόπουλε τους στόχους σας, δεδομένης της οικονομικής κρίσης και της έλλειψης επαρκών πόρων για την Αυτοδιοίκηση; Έχετε κάποιον σχεδιασμό συνεργασιών που θα μπορούσε να αποτελέσει εργαλείο ανάπτυξης;
- Θα ξεκινήσω το επιχείρημά μου από ένα υπαρκτό παράδειγμα, τη μονάδα ανακύκλωσης. Διάβασα με ενδιαφέρον την ανακοίνωση της αντιπεριφερειάρχου ότι χρειάστηκαν 80 μήνες. Αυτό που δεν μας είπε βέβαια είναι ότι χάσαμε 40 μήνες, γιατί οι καρεκλοκένταυροι και οι πολιτικές διάνοιες της Περιφέρειας επέμεναν να γίνει το έργο με κρατικούς πόρους τη στιγμή που μπορούσε να γίνει με ΣΔΙΤ- όπως και τελικά έγινε. Εδώ που έχουμε φτάσει η εξεύρεση πόρων είναι η βασική δυνατότητα, ο κύριος δείκτης μέτρησης της εξωστρέφειας. Δεν είναι λοιπόν ότι δεν υπάρχουν οι λύσεις. Απλά κάποιοι δεν ξέρουν να τις αναζητήσουν.
Να αντιστρέψουμε λοιπόν το ερώτημα. Πότε εκπρόσωπος της περιφερειακής αρχής συναντήθηκε ποτέ με την ΕΤΕπ; Πότε συναντήθηκε με εκπροσώπους της Επιτροπής για να εξετασθούν ενισχύσεις από το περίφημο πακέτο Γιούνκερ; Πότε συναντήθηκαν θεσμικά με επενδυτές; Και τέλος, ποιά είναι η στρατηγική και ο σχεδιασμός για το επόμενο ΠΕΠ;
Από τα ερωτήματα που σας παρουσιάζω, ποιον πιστεύετε ότι θα εμπιστευθούν οι Ηπειρώτες ότι μπορεί να δραστηριοποιηθεί διεκδικώντας τέτοιους πόρους πιο αποτελεσματικά; Ο κ. Καχριμάνης ή εγώ;

• Όταν σχεδόν όλοι οι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης τάσσονται κατά του συστήματος της απλής αναλογικής, εσείς το στηρίζετε. Γιατί; Δεν υιοθετείτε το πιθανολογούμενο για «ακυβερνησία», δηλαδή μια χαώδη κατάσταση;
- Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε το έξης. Η συγκεκριμένη τοποθέτηση είναι απόλυτα τεκμηριωμένη σε άρθρο μου ενόψει του συνεδρίου της ΚΕΔΕ. Διατυπώνεται με απλότητα και σαφήνεια ότι εφόσον είμαι υποψήφιος και εκλεγώ δεν μου χρειάζεται κανένα μοντέλο για το πως θα διοικήσω, γιατί απλά αντιλαμβάνομαι την ανάγκη συναινέσεων για τη διακυβέρνηση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Θεωρώ μεγάλο πισωγύρισμα την επιμονή σε οποιοδήποτε άλλο μοντέλο διακυβέρνησης.
Συγχρόνως, συμφωνώ με εκείνους που φοβούνται την «ακυβερνησία» στο κεντρικό σκηνικό. Όταν όμως το 80-90% των αποφάσεων παίρνεται στους ΟΤΑ συναινετικά, δεν καταλαβαίνω τους φόβους. Φοβούνται μόνο όσοι σήμερα διοικούν. Γιατί θέλουν την πλειοψηφία για το 5% των αποφάσεων που είναι απαραίτητες για να κάνουν τα παιχνίδια τους. Εκείνο που αν θέλετε με «αγχώνει» περισσότερο από όλα είναι τι… βατράχια θα βρούμε μπροστά μας στην πιθανότητα εκλογής μας, το πώς θα ξηλωθεί ένα σύστημα όχι με όρους προσωπικής εμπάθειας, αλλά συνολικά- όχι γιατί θέλουμε να εκδικηθούμε το παρελθόν αλλά γιατί δεν μπορούμε να φύγουμε μπροστά με άλλο τρόπο. Και πρέπει να το κάνουμε όλοι μαζί.

Το μέλλον ανήκει σε όλους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι παρά το γεγονός ότι αποσαφηνίζω την ιδεολογική μου ταυτότητα, εστιάζουμε στο ότι η προσπάθειά μας είναι υπερκομματική γιατί επιθυμούμε να είναι συλλογική.