«Η Άρτα αξίζει μια ευκαιρία, η Ήπειρος αξίζει μια ευκαιρία. Με νέα πρόσωπα, με φρέσκιες ιδέες. Όσοι στεκόμαστε βουβοί τόσα χρόνια παίρνουμε το μέλλον στα χέρια μας. Δεν θα επιτρέψουμε στη ματαιότητα να μας βυθίσει κι άλλο. Λέμε όχι στην πολιτική μελαγχολία της Περιφέρειας. Διψάμε για ελπίδα, για ένα καλύτερο αύριο. Σήμερα είναι μέρα Ανάστασης, η οποία θα δώσει τη θέση τις σε σκληρές μέρες, μέρες του Θείου Δράματος. Και αυτές με τη σειρά τους οδηγούν σε μια νέα Ανάσταση, αυτής του Θεανθρώπου. Ας παραδειγματιστούμε τόσο από το περιεχόμενο των ημερών όσο και από τη μαχητικότητα των πρώτων εκείνων Χριστιανών, για να δώσουμε και εμείς τη μάχη της γενιάς μας, για την Ανάσταση της Ηπείρου.»

Αυτό τόνισε ο Σπύρος Ριζόπουλος κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, το απόγευμα του Σαββάτου 31 Μαρτίου στην κατάμεστη αίθουσα του Επιμελητηρίου της Άρτας.
Στην ομιλία, με θέμα «Η Άρτα στο επίκεντρο προσδοκώντας την «Ανάσταση»», την οποία προσφώνησαν οι φίλοι του: Ο γνωστός Αρτινός γιατρός Στάθης Νάνος και η πρώην υφυπουργός Άντζελα Γκερέκου. Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο σύμβουλος στρατηγικής Όμηρος Τσάπαλος.
Ο Σπύρος Ριζόπουλος με την ομιλία του εξειδίκευσε την έννοια της περιφερειακότητας ως κομβικό στοιχείο στην αλλαγή του τρόπου με τον οποία αντιμετωπίζει την τοπική αυτοδιοίκηση.
«Για μένα η Άρτα είναι το κλειδί που ανοίγει την πόρτα του μέλλοντος και για αυτό θέλω να μιλήσω», τόνισε και συνέχισε: «Θα αποτολμήσω να κάνω χρήση των τριών χαρακτηριστικών που θεώρησα καθοριστικά για την επιτυχία του χριστιανικού κινήματος στο σήμερα της Ηπείρου, πώς εμπνεόμενοι από εκείνους θα ανεβούμε και εμείς τον δικό μας Γολγοθά εδώ, που ευτυχώς είναι πολύ μικρότερος από τον δικό τους, αλλά είναι η δική μας συνάντηση με την Ιστορία.»
Ξεδιπλώνοντας τις σκέψεις του για την «Ανάσταση» της Άρτας και της Ηπείρου, τόνισε μεταξύ άλλων:
Υπάρχει δυστυχώς μια πολιτική λογική που βλέπει την Ήπειρο ως ελεγχόμενη από συγκεκριμένη ομάδα που λειτουργεί ως «κλίκα». Για αυτούς στην πραγματικότητα δεν υπάρχει περιφέρεια αλλά περιοχές που ελέγχονται σαν να είναι αποικίες. Σε αυτή την κατηγορία οι εκλεκτοί είναι λίγοι, αριθμημένοι και με ονοματεπώνυμα.
Οι Ηπειρώτες είμαστε θύματα των Τοπικών Αρχόντων της Περιφερειακής Αρχής που έχουν εθιστεί στο να αντιλαμβάνονται το ρόλο τους ως... τροχονόμοι κονδυλίων από την κεντρική κυβέρνηση στους Δήμους. Δεν το κατηγορώ – είναι και αυτό μια πολιτική αντίληψη. Είναι όμως μια πολιτική αντίληψη που το αδιέξοδό της το βλέπουμε στις ζωές μας σήμερα, το βλέπουμε όταν δούμε την ανεργία η οποία στην περιοχή μας είναι στο 25% σύμφωνα με τη Eurostat, πέντε ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τον πανελλαδικό μέσο όρο. Είναι ένα σύστημα που απέτυχε παταγωδώς να συγχρονίσει την Άρτα με την Ήπειρο και την Ήπειρο με τη χώρα. Προφανώς λοιπόν επέλεξαν να μην πάρουν το μήνυμα του Καλλικράτη, είτε γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα να το αντιληφθούν είτε γιατί δεν θέλουν να το καταλάβουν.
Η ολιστική αντίληψη για την Περιφέρεια προϋποθέτει την αντιμετώπισή της πρωτίστως ως ένα κόμβο διακίνησης προσώπων, αγαθών και υπηρεσιών με επίκεντρο το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, μια νέα βιομηχανική ζώνη στο σημείο που η Εγνατία συναντά την Ιόνια Οδό και ένα νέο επιβατικό αεροδρόμιο που θα λειτουργεί προς όφελος και των τεσσάρων περιοχών.
Μαζί με αυτά προσθέτω την εμβληματική δημιουργία των δύο θεματικών τουριστικών αξόνων, ενός χειμερινού και ενός θερινού, στην μόνη περιφέρεια της χώρας που μπορεί πραγματικά να έχει τουρισμό όλο τον χρόνο.
Που βρίσκεται λοιπόν η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ηπείρου σε αυτό τον σχεδιασμό; Πώς πρακτικά μπορεί η Άρτα να λειτουργήσει ως ατμομηχανή για την ανάπτυξη όλης της Περιφέρειας;
Η Άρτα –τουλάχιστον στη δική μου συνείδηση- είναι ακριβώς μια μικρογραφία της Ηπείρου, ίσως η μόνη περιοχή της όπου ο ορεινός όγκος των Τζουμέρκων συνυπάρχει με τον Αμβρακικό κόλπο. Αυτό από μόνο του είναι κάτι το εξαιρετικά ενδιαφέρον. Βασική προϋπόθεση όμως μιας άλλης αντίληψης είναι να δει κανείς την Άρτα όχι ως το νότιο άκρο της Ηπείρου αλλά ως την πύλη εισόδου της, τον συνδετικό κρίκο με την Δυτική Ελλάδα και βεβαίως ως την γέφυρα μεταξύ του παραλιακού και ορεινού τουριστικού άξονα που πρέπει να σχεδιάσουμε.

Περιφερειακότητα Παράδειγμα Πρώτο: Ο Τουρισμός σε Πίνδο και Αμβρακικό.
Τα Τζουμέρκα, διασώζουν μια σπάνια ομορφιά και μια συμπαγή αρχιτεκτονική ταυτότητα. Κι αν κάποιοι στη μη αξιοποίηση τους είδαν πολύ χαμένο χρόνο, εγώ τους προσκαλώ να σταματήσουμε να κλαίμε γύρω από το χυμένο γάλα και να δούμε αυτή την χρόνια αμέλεια ως μια χρυσή ευκαιρία να δημιουργήσουμε κάτι από το μηδέν, γνωρίζοντας που απέτυχαν και που πέτυχαν παρόμοια παραδείγματα.
Δεν θέλουμε τουρισμό της μιας νύχτας στην Ήπειρο και ευτυχώς το φυσικό ανάγλυφο μας βοηθάει πολύ πρακτικά σε αυτό. Δεν αρκεί όμως η μορφολογία του εδάφους για να πάει καλά ο τουρισμός. Το Βουλγαρέλι μπορεί να γίνει το νέο Μέτσοβο, η πρώτη χιονοδρομική πύλη για όσους έρχονται στην Ήπειρο από την Αθήνα και την Πελοπόννησο. Και μπορεί να γίνει καλό μαθαίνοντας από τα λάθη που έγιναν στο Μέτσοβο δημιουργώντας τη δική του προστιθέμενη αξία.

Παράδειγμα δεύτερο: Η πρωτογενής παραγωγή.
Εδώ πραγματικά θα μου επιτρέψετε να δώσω συγχαρητήρια σε αυτούς που κατάφεραν το ακατόρθωτο. Σε μια Περιφέρεια με την μεγαλύτερη πανελλαδική ανεργία, με το ΑΕΠ της να είναι στο 53% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, με το υψηλότερο ποσοστό απασχόλησης στον πρωτογενή τομέα, με πέντε ποτάμια και τα μεγαλύτερα υδάτινα αποθέματα της χώρας, καταφέραμε να μένει ο μισός κάμπος της Άρτας ανεκμετάλλευτος και ο άλλος μισός να επιδοτείται για να παράγει τα λάθος προϊόντα. Τέτοια παγκόσμια πρωτοτυπία πρέπει να πάει για ρεκόρ Γκίνες.
Επειδή έγινε την προηγούμενη φορά λόγος για την Διεπαγγελματική της Φέτας θα επαναλάβω ότι δεν πιστεύω στον Περιφερειάρχη-φετάρχη. Όπως δεν πιστεύω στον Περιφερειάρχη αγρότη, ξενοδόχο, κατασκευαστή. Δεν είναι δουλειά των πολιτικών να σας πουν τι θα πρέπει να παράγετε και που. Αυτό είναι δουλειά των επιστημόνων, των ανθρώπων που έχουν εξειδικευμένη γνώση και εμπειρία. Ήδη ο χώρος είναι σημαδεμένος από τις πολιτικές εμπειρίες των Συνεταιρισμών και πρέπει να βοηθήσουμε τόσο τους παραγωγούς να τους εμπιστευθούν ξανά όσο και τις νέες ηγεσίες να ακολουθήσουν φωτεινά παραδείγματα συναδέλφων τους που οργανώθηκαν με οικονομοτεχνικά κριτήρια, κέρδισαν το στοίχημα του branding των προϊόντων τους και προσπαθούν να κερδίσουν μια θέση στην αγορά με αξιώσεις.
Και αφού μίλησα για τα ζητήματα αντίληψης, που ήταν το πρώτο κριτήριο του αναπτυξιακού στοιχήματος, ας μπούμε στο δεύτερο, το ζήτημα της διαπλοκής και πως αυτή διαβρώνει κάθε αναπτυξιακή πρωτοβουλία.
Δεν θα πω πολλά – θα σας ανακαλέσω στο μυαλό σας μια εικόνα που μας στοιχειώνει όλους: Το γκρεμισμένο γεφύρι της Πλάκας. Έχω την τιμή να γνωρίζω έναν άνθρωπο που ενσαρκώνει τη μεγάλη παράδοση των Ηπειρωτών στη γεφυροποιία και θέλει να προσφέρει το διανοητικό του κεφάλαιο, το ταλέντο του προς το συμφέρον του τόπου του. Ποια ήταν η αντιμετώπιση του όταν πρότεινε αφιλοκερδώς το κατασκευαστικό κομμάτι για το γεφύρι της Πλάκας πριν τρία χρόνια; Περιμένει ακόμα τηλεφώνημα από τις αρμόδιες αρχές. Αυτή δυστυχώς φίλες και φίλοι είναι η πραγματικότητα της σημερινής Ηπείρου. Τα μνημεία μας καταρρέουν, τα γεφύρια μας πέφτουν, το φυσικό μας κάλλος καταστρέφεται.
Όταν έγραφα το άρθρο για το τι έγινε στην Πλάκα και είδα πως δεν προχώρησε η πρόταση, άρχισα να σκαλίζω - ξέρετε αυτή η δουλειά με δίδαξε πως σε οτιδήποτε δεν υπάρχει πολιτική λύση υπάρχει κάποιου είδους διαπλοκή συμφερόντων . Βρίσκω λοιπόν πως για οτιδήποτε μηχανικό έργο έχει να κάνει με την Περιφέρεια ο μόνος άνθρωπος που υπάρχει είναι ένας μεταλλειολόγος, ο οποίος είναι για όλες τις δουλειές- μεταπτυχιακά προγράμματα, αναστηλώσεις γεφυριών και πετρέλαια στην Ήπειρο. Ο ίδιος άνθρωπος ανέλαβε φυσικά και την Πλάκα, προκειμένου να στηθεί το γνωστό παιχνίδι ευθυνών και γραφειοκρατίας και σήμερα ακόμα να μην ξέρουμε πότε θα αναστηλωθεί.
Λυπάμαι που το λέω αλλά η Άρτα πέφτει θύμα εκμετάλλευσης όχι μόνο του μέλλοντός της αλλά δυστυχώς ακόμα και των κακών στιγμών της.

Πώς θα σπάσει αυτός ο κύκλος της διαπλοκής; Με το τέταρτο παράδειγμα Περιφεριακότητας: Τη δημοκρατία στην κατανομή των κονδυλίων.
Ακούω συχνά το παράπονο πως η Περιφέρεια Ηπείρου έχει μεταβληθεί σε Περιφέρεια Ιωαννίνων. Το δέχομαι και το ακούω με προσοχή και λέω εκ των προτέρων ότι είναι λάθος. Λάθος στρατηγικό που υπονομεύει το μέλλον μας.
Ωστόσο, πρέπει να μάθουμε να λέμε αλήθειες, αλήθειες που ενοχλούν. Υπήρξατε πρωτοπόροι σε αυτό -και αναφέρομαι στην επιστολή του δημάρχου σας που συνυπέγραψε με τους δημάρχους Πρεβέζης και Ηγουμενίτσας αναφορικά με την κατανομή των πόρων.
Για αυτό λέω από τώρα πως απαιτείται δημοκρατία στη διανομή των κονδυλίων. Στο πλαίσιο της περιφερειακότητας η πολιτική θα είναι σαφής: πρώτον θα υπάρξει διαχωρισμός μεταξύ των μεγάλων έργων όπως π.χ. την ενοποίηση της Πίνδου και του παράλιου μετώπου, από τα έργα που θα εκτελούν οι δήμοι. Τα έργα αυτά, θα επιμερίζονται με αξιοκρατικά χαρακτηριστικά που θα βασίζονται στην πληθυσμιακή δύναμη του καθενός αλλά θα έχουν και άλλη μια παράμετρο ως επιβράβευση – το ποσοστό συμμετοχής του κάθε δήμου στις εκλογές. Δεν είμαι έτοιμος να εισάγω τον μαθηματικό τύπο αλλά επαίτες δημάρχους δεν θέλω. Θα ξέρουν όλοι εξαρχής τι παίρνουν και πως.

Περιφερειακότητα Παράδειγμα Πέμπτο: πρέπει ο Περιφερειάρχης κυλιόμενα, ανά δεκαήμερο να εργάζεται και στις τέσσερις πόλεις της Ηπείρου για να μπορεί να έχει συνολική παρακολούθηση της πορείας του έργου, δίπλα και κοντά στον αντιπεριφερειάρχη. Έτσι θα δηλώνει κατ’ ελάχιστο την παρουσία του 4 φορές το μήνα σε κάθε πόλη.

Περιφερειακότητα Παράδειγμα Έκτο: μίλησα πριν για τις αλλαγές που η τεχνολογία επιφέρει στην παραγωγή και στην κοινωνία. Μοιραία καθίσταται σε ύψιστη προτεραιότητα η ανάγκη προσαρμογής με σύγχρονες δεξιότητες του ανθρώπινου δυναμικού. Απαιτείται άμεσα πλαίσιο μετεκπαίδευσης του ανθρώπινου δυναμικού.
Δεν είναι θέμα μόνο να επικοινωνήσουμε ιδεολογικά αλλά να βάλουμε τους εγωισμούς μας στην άκρη και να συνεργαστούμε. Είτε είμαι υποψήφιος είτε όχι, είτε εκλεγώ είτε όχι, σημασία έχει να κατανοήσετε ότι ανοίξατε τον δρόμο της ανατροπής και σημασία έχει να συνεχίσετε το δρόμο της αλλαγής.

Το κάνατε!
Δώσατε ένα ηχηρό μήνυμα. Το 2014 ζητήσατε με την ψήφο σας να πάτε την εκλογική διαδικασία στον δεύτερο γύρο. Αυτό έπραξε μόνο η Άρτα! Ούτε τα Γιάννενα, ούτε η Πρέβεζα, ούτε η Θεσπρωτία!
Ήρθε λοιπόν η ώρα να ολοκληρώσετε το βήμα που ξεκινήσατε. Δεν είναι τυχαίο που λέω οτι η επανάσταση της κοινής λογικής ξεκινάει από την Άρτα.
Όταν λείπει το στοιχείο της συνεννόησης και της κοινής στρατηγικής, οι υπεύθυνοι θα κάνουν ότι δεν βλέπουν το πρόβλημα και δεν θα απομακρύνουν το ενδιαφέρον τους από τα Γιάννενα.
Είπα και στα Γιάννενα πως τα χρόνια που κλαίμε τα έχουμε ήδη χάσει. Ας φροντίσουμε να μη κλάψουμε και τα χρόνια που θα έρθουν. Η ομιλία της 26ης Φεβρουαρίου στα Γιάννενα έδωσε ένα σκληρό μήνυμα σε όσους πιστεύουν ότι η Ήπειρος είναι τσιφλίκι τους. Έδωσε το μήνυμα ότι η κοινωνία των πολιτών είναι εδώ και απαιτεί νέους ορίζοντες για την Ήπειρο.
Απόψε η Άρτα μπαίνει στις δυνάμεις της συνεννόησης και δίνει και εκείνη το ίδιο μήνυμα. Αφουγκράζεται τη δυναμική της περιφερειακότητας και τη συλλογικότητα που αυτή απαιτεί.
Θα πιστέψω οτι είστε έτοιμοι να υπερασπιστείτε την αλλαγή που δικαιούστε αν δω μια επιστολή πριν το τέλος αυτής της θητείας, για οποιοδήποτε θέμα, που να φέρει την υπογραφή δημάρχων, βουλευτών και θεσμικών φορέων, ακόμη και του Αντιπεριφεριάρχη, και να απευθύνεται προς τον περιφερειάρχη. Στόχος δεν είναι η καταγγελία, ούτε να αποδείξουμε οτι η Άρτα αδικείται- δεν θα κάναμε αυτή την κουβέντα αν συνέβαινε κάτι διαφορετικό. Πρέπει όμως να καταδείξετε οτι είναι άλλο πράγμα η ομοψυχία και άλλο η ένωση συμφερόντων.
Το μήνυμα είναι ότι οι Αρτινοί τελειώνουν μια και καλή με τους παντός είδους Βαραβάδες, Καϊάφες και Φαρισαίους που κρατούν σταυρωμένη την περιοχή.
Για αυτό θα επαναλάβω ότι τους επόμενους μήνες έχουμε μπροστά μας τρεις κάλπες –βουλευτικές, ευρωπαϊκές και αυτοδιοικητικές- χωρίς να ξέρουμε με ποια σειρά θα γίνουν.

Για αυτό είναι σημαντικό να προτάξουμε τρία στοιχεία:
-Πρώτον, την πολιτική συμμετοχή. Μην εκχωρείτε το δικαίωμα εκπροσώπησής σας σε εκείνους που πάνε να ψηφίσουν. Η αποχή δεν μπορεί να επιτρέπει στο 25% των παρόντων να διαμορφώνει πλειοψηφίες και να καθορίζει τη δική σας μοίρα.
-Δεύτερον, τα σωστά ερωτήματα. Θέλουμε συγκεκριμένο σχέδιο δράσης με χρονοδιάγραμμα και στοχοθεσία. Αρκετά πια με τα κούφια πολιτικάντικα λόγια που δεν αγγίζουν κανέναν.
-Τρίτο η εξωστρέφεια. Είναι ο μονόδρομος αν θέλουμε καλές δουλειές στην Ήπειρο. Καταστατικός μας στόχος είναι η ανεργία να πέσει σε μονοψήφιο αριθμό. Αυτός είναι ο ορίζοντάς μας για την Ήπειρο.