Έλληνες ποδοσφαιριστές δεν έχει μόνο η Serie A... Στην δεύτερη κατηγορία ψηλά τη... σημαία, κρατάει ο Μάριος Οικονόμου που αποτελεί έναν από τους δύο βασικούς κεντρικούς αμυντικούς της Μπολόνια, έχοντας μάλιστα πετύχει και δύο γκολ στα έξι παιχνίδια πρωταθλήματος που έχει αγωνιστεί μέχρι στιγμής... Ο 22χρονος στόπερ μ'ιλησε στο Gazzetta.gr για το πως μία χρονιά στον ΠΑΣ του εξασφάλισε το εισιτήριο για το Campionato, για τις δυσκολίες που συνάντησε στην Κάλιαρι, για το σχολείο που λέγεται Ιταλικό ποδόσφαιρο, αλλά και τους στόχους της Μπολόνια.Να πάρουμε τα πράγματα με χρονική σειρά... Καλοκαίρι του 2013 και από τον ΠΑΣ Γιάννινα μετακομίζεις στην Κάλιαρι. Περίμενες ποτέ ότι μετά από μία χρονιά στην SuperLeague θα πήγαινες απευθείας στην Serie A;
Η σεζόν 2012-2013 δεν ήταν καλή μόνο για εμένα, καθώς δεν ήμουν ο μόνος που έγινε γνωστός από την ομάδα. Να σου πω την αλήθεια δεν το περίμενα και ουσιαστικά ούτε είχε περάσει από το μυαλό μου. Όταν όμως παρουσιάστηκε η ευκαιρία δεν το σκέφτηκα καν... Αμέσως απάντησα θετικά.
Πότε ξεκίνησε το φλερτ με την Κάλιαρι;
Η πρώτη διερευνητική επαφή έγινε τον Φεβρουάριο με τον μάνατζέρ μου, αλλά εκείνος μετά από καιρό που είπε οτι η συγκεκριμένη ομάδα με παρακολουθεί, για να μην με αγχώσει. Εγώ δεν το πολυπίστευα... Έλεγα “που θα με δει η Κάλιαρι στα Γιάννενα”. Καιρό με τον καιρό όμως τα τηλέφωνα άρχισαν να πυκνώνουν και τον Μάρτιο τα πράγματα έγιναν πιο σοβαρά. Εγώ προσπαθούσα όμως να μείνω συγκεντρωμένος στον ΠΑΣ.
Είχες ενδοιασμούς για το αν θα έπρεπε να δεχθείς την πρόταση που σου έγινε;
Κατευθείαν ήμουν προς το ναι, αλλά μίλησα και με ανθρώπους στην Ιταλία για το πως είναι η κατάσταση εκεί και αυτα που άκουσα μου έδιωξαν κάθε αμφιβολία.
Δηλαδή, τί σου είπαν;
Ότι όποιος πάει στην Ιταλία, ειδικά σε μία τέτοια ηλικία, βάζει διαφορετικές βάσεις στην καριέρα του.
Τι έγινε όμως και έπαιξες μόλις ένα ΠΑΙΧΝΙΔΙ ;
Στην αρχή χρειαζόμουν χρόνο προσαρμογής. Τακτικά ήμουν πίσω, ενώ ο Ντιέγκο Λόπες που είχαμε προπονητή είχε ψώνιο με την αμυντική λειτουργία της ομάδας. Ήθελε τα πάντα να είναι στην εντέλεια και ειδικά όσον αφορά τις θέσεις μας. Ούτε μισό μέτρο παραπέρα δεν ήθελε να βρίσκεσαι. Παράλληλα όμως, είχα να αντιμετωπίσω και δύο πολύ έμπειρους αμυντικούς, τον Ροσεντίνι και τον Αστόρι που τώρα παίζει στην Ρόμα. ΟΚ, θα μπορούσα να ειχα πάρει 1-2 ευκαιρίες παραπάνω, αλλά και πάλι είμαι χαρούμενος γιατί μέσα από την δουλειά που έκανα έμαθα πολλά μυστικά για την αμυντική λειτουργία της ομάδας.
Θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά τα πράγματα στην Κάλιαρι; Υπήρχε δηλαδή κάτι που να ήταν στο χέρι σου και να μην το έκανες;
Στην Ιταλία λένε οτι “τον πρώτο χρόνο πατάς ελάχιστα τον αγωνιστικό χώρο”... Το δικό μου λάθος, είναι ίσως οτι στην αρχή δεν έδινα και τόσο μεγάλη βαρύτητα στην αμυντική τακτική της ομάδας. Έλεγα οτι θα κολλάω στον αντίπαλο και όλα θα πάνε καλά, όμως ακόμη και αυτό το μισό μέτρο που μας έλεγε ο προπονητής, κατάλαβα οτι παίζει μεγάλο ρόλο.
Με τα παιχνίδια να περνάνε και εσένα να μην παίζεις, υπήρξε απογοήτευση;
Εννοείται, δεν το συζητάω... Είναι άσχημο πράγμα να είσαι σε μία ξένη χώρα, να μην μιλάς την γλώσσα και να περνάς κάτι τέτοιο. Ήμουν κατά κάποιο τρόπο όμως προετοιμασμένος. Ευτυχώς όμως με βοήθησαν οι άνθρωποι της ομάδας και το ξεπέρασα μέσα από την δουλειά και την προσπάθεια που κατέβαλα για να βελτιωθώ τόσο σε επίπεδο φυσικής κατάστασης, όσο και τακτικής.
Τι σου μένει από αυτή την χρονιά;
Η πρώτη του εμπειρία στην Serie A στην οποία θέλω να επιστρέψω. Η εισαγωγή στο Ιταλικό ποδόσφαιρο είναι κάτι το διαφορετικό, καθώς σε βοηθάει να αποκτήσεις αμυντικές γνώσεις που δύσκολα θα μάθεις κάπου αλλού.
Και πάμε τώρα στην αλλαγή το καλοκαίρι που μας πέρασε... Η απόφαση για να μετακομίσεις στην Μπολόνια πως πάρθηκε;
Όλα έγιναν κυριολεκτικά μέσα σε 10 λεπτά. Εγώ ήμουν στα Γιάννενα και είχα βγάλει τα εισιτήρια για να επιστρέψω στην Κάλιαρι και να ξεκινήσουμε προετοιμασία. Με πήρε τότε τηλέφωνο ο μάνατζέρ μου και με ενημέρωσε ότι με θέλει η Μπολόνια. Εγώ νόμιζα οτι με ήθελε δανεικό, όμως η πρόταση ήταν για 3+1 χρόνια. Αμέσως είπα το ναι... Η Μπολόνια είναι μία μεγάλη και ιστορική ομάδα.
Εκτός από την Μπολόνια υπήρχε ενδιαφέρον από άλλη ομάδα; Για παράδειγμα υπήρχαν δημοσιεύματα για την Λιντς...
Αυτή προέκυψε επειδή ο πρόεδρος της Κάλιαρι έφυγε και πήγε στην Λιντς, λέγοντας οτι με θέλει μαζί του. Εκτός όμως από αυτό δεν υπήρξε κάτι άλλο... Άλλωστε ούτε και εγώ ήθελα να πάω εκεί.
Η παρουσία του Ντιέγκο Λόπες, που τον είχε και στην Κάλιαρι, πιστεύεις οτι έπαιξε ρόλο στο ενδιαφέρον της Μπολόνια;
Όχι. Δεν πρόκειται για την κλασσική περίπτωση που φεύγει ένας προπονητής από μία ομάδα, πάει σε μία άλλη και παίρνει παίκτες μαζί του. Εδώ τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Το καλοκαίρι η Μπολόνια έδωσε τον Καπέλο στην Κάλιαρι, η οποία προσέφερε και κάποια έμψυχα ανταλλάγματα. Στην λίστα που έδωσε στην Μπολόνια δεν ήταν το όνομά μου, όμως ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας, ζήτησε εμένα. Έχοντας βέβαια και την σύμφωνη γνώμη του προπονητή.
Στην Μπολόνια έχεις 6 συμμετοχές και 2 γκολ στο πρωτάθλημα. Υπάρχει κάποια διαφορά σε σχέση με την Κάλιαρι, που σου επέτρεψε να αρπάξεις τόσο γρήγορα την ευκαιρία από τα μαλλιά;
Όχι, αυτό που έπαιξε ρόλο νομίζω οτι είναι το γεγονός οτι στην Κάλιαρι μόλις είχα έρθει στην Ιταλία, ενώ στην Μπολόνια είχα ήδη ένα χρόνο στην πλάτη του εδώ και είχα προσαρμοστεί.
Πως σε υποδέχθηκαν στην Μπολόνια;
Το καλοκαίρι η Μπολόνια ήταν μία νέα ομάδα με πολλούς καινούργιους παίκτες. Ήμασταν άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, αλλά όλοι ψάχναμε την ευκαιρία να δείξουμε τί αξίζουμε. Η Μπολόνια είναι μία μεγάλη ομάδα, που κανονικά δεν έπρεπε να πέσει.
Πες μας δύο λόγια για την εφετινή σεζόν...
Ξεκινήσαμε με στόχο να ανέβουμε στην Serie A. Στην αρχή, επειδή δεν είχαμε μάθει ακόμη ο ένας τον άλλον και δεν έβγαιναν αυτά που κάναμε στο γήπεδο, το είχαμε απλά στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Πλέον όμως έχουμε δέσει και είμαστε στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας...
Δηλαδή οτιδήποτε άλλο εκτός από την άνοδο είναι αποτυχία;
Ναι. Η άνοδος είναι μονόδρομος. Ο νέος πρόεδρος που έχει έρθει διαθέτει ένας καινούργιο και φιλόδοξο πλάνο για την ομάδα, κάτι που αποτελεί κίνητρο για όλους.
Και τα δύο γκολ που έχεις πετύχει μέχρι στιγμής είναι «καρμπόν». Κόρνερ, κεφαλιά στην απέναντι γωνία και η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα. Υπάρχει κάποιο μυστικό;
Μπα, έτυχε και βγήκαν ίδια. Ούτε εγώ δεν το πίστευα... Δεν περίμενα οτι θα έμπαιναν γκολ. Εγώ απλά έκανα την κίνηση που έπρεπε μέσα στην περιοχή του αντιπάλου και όλα πήγαν ιδανικά.
Σύγκριση μεταξύ της Serie A και της Superleague δεν υπάρχει. Μεταξύ του ελληνικού πρωταθλήματος και της Serie B;
Θα έλεγα ότι συμβαδίζουν, καθώς και εδώ και στην Ελλάδα, οι ομάδες δίνουν μεγάλο βάρος στην τακτική. Στην Ιταλία βέβαια είναι σαν να παίζουν σκάκι.
Κρίνοντας από την απόδοσή σου με την Μπολόνια, πρέπει να έχεις γίνει καλός στο σκάκι...
Όχι, αν και θα το ήθελα. Εδώ έμαθα να ακούω, να συμμορφώνομαι, να πειθαρχώ και να παίζω περισσότερο ποδοσφαιρικά, γιατί όταν ήρθα έπαιζα περισσότερο με το ένστικτο. Μεγάλο σχολείο η Ιταλία.
Η ζωή στην Μπολόνια πως είναι;
Πολύ ωραία. Είμαι πολύ ευχαριστημένος, καθώς εδώ είναι καλύτερα από ότι στο Κάλιαρι. Η Βόρεια Ιταλία είναι πολύ όμορφη. Εδώ έχει και Έλληνες, που στο Κάλιαρι δεν υπήρχε ούτε ένας. Η Μπολόνια είναι μία κλασσική, ιταλική πόλη. Το κέντρο της, θα έλεγα οτι μοιάζει λίγο με την Κέρκυρα.
Με τους άλλους Έλληνες που αγωνίζονται στην Ιταλία, έχεις επαφή;
Κυρίως με τον Μόρα και τον Χριστοδουλόπουλο. Πριν μερικές μέρες μάλιστα, πήγα στην Βερόνα για να το δω το ματς με την Μίλαν και κάθισα μαζί με τον Λάζαρο. Κάποιες φορές τα λέμε και με τον Γιάννη Φετφατζίδη.
Μίλησες με κανέναν από αυτούς πριν μετακομίσεις στην Ιταλία;
Ναι με τον Μόρα, τον οποίο είχε πάρει τηλέφωνο ο πρόεδρος του ΠΑΣ, Γιώργος Χριστοβασίλης. Όταν προέκυψε το ενδιαφέρον της Μπολόνια, μίλησα με τον Λάζαρο που ήταν στην ομάδα. Μου είπε τη γνώμη του, τί να προσέχω, τι να περιμένω κτλ...
Τι είναι αυτό που έχει κάνει τους Ιταλούς να εμπιστεύονται τόσο τους Έλληνες ποδοσφαιριστές;
Οτι οι περισσότεροι που έχουν έρθει εδώ, έχουν βγει ως επιλογές. Ειδικά στην Μπολόνια, όσοι έχουν περάσει, είχαν επιτυχημένη πορεία. Από τον Ζαγοράκη, μέχρι και τους Χριστοδουλόπουλο, Κονέ.
Σου λείπει η Ελλάδα;
Φυσικά, δεν χρειάζεται να ρωτάς... Είμαι από τους τύπους που δένονται με την πόλη τους και φυσικά την χώρα τους.
Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο;
Όταν έχουμε προπονήσεις, η καθημερινότητα είναι σαν την Ελλάδα. Η διαφορά είναι όταν έχεις ελεύθερο χρόνο. Σίγουρα μπορείς να κάνεις πράγματα, που δεν θα μπορούσες να κάνεις στην χώρα μας, αλλά από την άλλη σου λείπε ο καφές με την παρέα, οι γονείς σου, οι φίλοι, το σπιτικό φαγητό. Βέβαια, τα έχω ξεπεράσει αυτά... Είμαι μια χαρά εδώ, αφοσιωμένος στην δουλειά που κάνω και στο πως μπορώ να γίνω καλύτερος.
Πως κρατάς επαφή με την πατρίδα;
Μέχρι πέρυσι είχα συνδρομητική τηλεόραση και δεν έχανα ΠΑΙΧΝΙΔΙ . Φέτος κάτι έχει πάθει η κεραία και έχω ένα θέμα, αλλά θα το λύσω στις επόμενες ημέρες. Ευτυχώς υπάρχει και το internet.
Θα γυρίσεις πίσω στην Ελλάδα ή θέλεις να κλείσεις την καριέρα σου στο εξωτερικό;
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην γυρίσω. Βέβαια είναι νωρίς για κάτι τέτοιο, αλλά θα ήθελα να γυρίσω κάποτε...
Και σε ποια ομάδα;
Στον ΠΑΣ, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Δεν υπάρχει άλλη ομάδα για εμένα.
Η Μπολόνια είναι απλά ένας σταθμός στην καριέρα σου ή ένα σκαλοπάτι για να πας πιο ψηλά;
Δεν το σκέφτομαι έτσι. Κάθε ομάδα είναι ένας σταθμός στην καριέρα μου. Εγώ δένομαι με τον κόσμο, θέλω να είναι μείνω στην Μπολόνια και δεν είναι σωστό από τώρα να σκέφτομαι για το που θα πάω μετά.
Σε ποια ομάδα ονειρεύεσαι τον εαυτό σου;
Όπου τύχει... Δεν έχω πρόβλημα, αρκεί να πληρεί τις προϋποθέσεις.
