«Παρατηρητής με ασφάλεια η Τράπεζα Ηπείρου» τιτλοφορούνταν το ρεπορτάζ του Γιώργου Τσαντίκου στον «Ηπειρωτικό Αγώνα» στις 28 Φεβρουαρίου σχετικώς με τις εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα, αλλά μέσα από τις γραμμές του διατυπώνονταν με προσεκτικό και κομψό τρόπο επιφυλάξεις και ανησυχίες οι οποίες διακρίνονταν και σε όσα
είπε ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας κ. Κώστας Ζωνίδης. Αφορμή δημοσιεύματα της εφημερίδας «ΒΗΜΑ» για το ενδεχόμενο συγχώνευσης των συνεταιριστικών τραπεζών της Παγκρήτιας, της Δράμας, του Έβρου και των Σερρών για ν’ αντέξουν το «τσουνάμι» της κρίσης. Ο κ. Ζωνίδης δήλωσε στον «Η.Α.» ότι «αν παρουσιαστεί ανάγκη κάτι αντίστοιχο θα επιχειρηθεί και εδώ», συμπληρώνοντας ότι: «… πρέπει να βρούμε κεφάλαια και η Τράπεζα Ηπείρου να συνεχίσει να υπάρχει…».
Τα λεγόμενα του κ. Ζωνίδη αποπνέουν έντονη ανησυχία και αίσθημα ανασφάλειας. Δικαιολογημένα άλλωστε, παρά τους πανηγυρισμούς ότι «η Τράπεζα είχε βγει με επιτυχία από την άντληση του μετοχικού κεφαλαίου τον περασμένο Οκτώβριο» έτσι ώστε να συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις για την βιωσιμότητά της, όπως αυτή ορίζεται από την Τράπεζα της Ελλάδας η οποία υποτίθεται ότι έδωσε το «Ο.Κ.» για την περαιτέρω πορεία της.
Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος όμως στη συνάντηση που είχε τον Δεκέμβριο με το Δ.Σ. της Τράπεζας Ηπείρου, κατέστησε σαφές ότι δίνεται μία προθεσμία έξι – επτά μηνών για ν’ αποκτήσει η Συνεταιριστική Τράπεζα την απαιτούμενη κεφαλαιακή επάρκεια! Αυτό θα πει ότι το πολύ μέχρι τον Ιούνιο πρέπει να βρεθούν κεφάλαια ύψους 8-10 εκ. ευρώ περίπου, πέραν αυτών που εισέρευσαν στα ταμεία της από την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου του Οκτωβρίου, τα οποία, σύμφωνα με όσα είχαν ανακοινωθεί, ήταν 4.110.166 εκ. ευρώ (αντί για 5.850.000 που έψαχναν).
Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, οι 1.439 νέοι μεριδιούχοι συνεισέφεραν 1.516.973 εκ. ευρώ και 1.274 εκ των παλιών συμμετείχαν με 2.593.370 εκ. ευρώ. Αυτό το τελευταίο όμως είναι κάπως αλλιώς, αφού 1 εκ. ευρώ (από τα 2.593.370) προήλθε (σε μία αγωνιώδη προσπάθεια διάσωσης) από «πάρε - δώσε» μετοχών με άλλες Συνεταιριστικές Τράπεζες, στο πλαίσιο ενός είδους αλληλοεξυπηρέτησης και άρα δεν πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψη.
Η Τράπεζα Ηπείρου συνεπώς βρίσκεται υπό επιτήρηση, εν αναμονή εξεύρεσης κεφαλαίων, στόχος που αν δεν επιτευχτεί, η αυτόνομη επιβίωσή της θα καταστεί προβληματική. Γι’ αυτό ο Πρόεδρος του Δ.Σ. κ. Κώστας Ζωνίδης, σύμφωνα και με όσα δήλωσε στον «Ηπειρωτικό Αγώνα», φάνηκε ιδιαίτερα προβληματισμένος για το τι θα γίνει, μη αποκλείοντας συγχώνευση, αφορίζοντας προφανώς οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη που θα ήταν καταστροφική.
Γιατί όμως έφτασαν ως εδώ τα πράγματα; Δεν έφταιξε μόνο η οικονομική κρίση, αλλά και άστοχες κινήσεις, υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις, προσπάθεια προσέλκυσης καταθέσεων με υψηλότερα επιτόκια απ’ ό,τι άλλων τραπεζών, που είχαν ως αποτέλεσμα και την αφείδωλη επισφαλή συχνά δανειοδότηση και σε ορισμένους με επικίνδυνα μεγάλα ποσά – κάποιοι εξ αυτών και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου ή συγγενείς τους με αμφισβητούμενες εγγυήσεις. Πέραν αυτών, για να μην είχε προκύψει πρόβλημα, έπρεπε να γίνονταν στο παρελθόν πιο συχνά, κάθε χρόνο μάλλον, αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου η οποία όμως έγινε μετά από πολύ καιρό, το 2012, που απέφερε περί τα 5 εκ. ευρώ και η τελευταία το 2013, με τα αποτελέσματα που σας περιγράψαμε. Γι’ αυτούς όλους τους λόγους (και πολλούς άλλους), ενώ το 2009 ο δείκτης επάρκειας ήταν στο 9, το 2013 έπεσε στο 2,5 και για να μην βγει «κόκκινη κάρτα» από την Τράπεζα της Ελλάδος έγιναν ρυθμίσεις και αναχρηματοδοτήσεις δανείων παρουσιάζοντάς τα ως «ενήμερα», για να φανεί ο δείκτης στο 7,5.
Τώρα απαιτούνται επειγόντως κεφάλαια και για να αποφευχθεί η πιθανότητα «διαρροών» των υπαρχόντων: 1) Δεν διανεμήθηκε μέρισμα για το 2013, 2) Οι δανειοδοτήσεις γίνονται πλέον με το σταγονόμετρο και 3) Το πιο σημαντικό: Η Τράπεζα Ηπείρου δεν ρευστοποιεί τις μερίδες – μετοχές (ιδιαιτέρως μετόχων που επένδυσαν μεγάλα ποσά) κατά παράβαση του καταστατικού της, γεγονός που έχει προκαλέσει οξύτατες αντιδράσεις έως και απειλές αγωγών εναντίον του Δ.Σ. και του Γενικού Διευθυντή (εκκρεμούν αιτήματα για ρευστοποιήσεις μετοχών άνω των 3 εκ. ευρώ καίτοι παρήλθαν δυο χρόνια απ’ την αγορά τους).
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, η ευχή όλων είναι να ξεπεραστούν τα προβλήματα διότι η Τράπεζα Ηπείρου αποτελούσε όνειρο των Ηπειρωτών, απαιτήθηκαν αγώνες από το 1975 για να δημιουργηθεί και έχει μία σημαντική συνεισφορά στην ηπειρωτική οικονομία.
ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΛΤΣΗΣ
