ΜΑΚΑΡΙ να γίνει έτσι όπως το έλεγε ο «Πρωινός Λόγος» στο φύλλο της Τετάρτης: «Ηπειρος: Βήματα μπροστά με το νέο ΕΣΠΑ»! Ας μας επιτρέψει όμως να αμφιβάλλουμε. Διότι ούτε ένα βήμα δεν έκανε με τα προηγούμενα προγράμματα, εκτός από από ορισμένους που στηρίχτηκαν γενναιόδωρα. Δεν είναι δική μας η επισήμανση, αλλά της Επιτροπής Δημοσιονομικού Ελέγχου που επέβαλλε στην Περιφέρεια Ηπείρου πρόστιμο 1,2 εκατ.ευρώ. Κι αυτό διότι δεν υπήρξε αμεροληψία στη συγκρότηση των επιτροπών και κατά συνέπεια στις αξιολογήσεις των επιχειρήσεων.

ΙΣΩΣ θα πείτε πως δεν είναι επαρκής λόγος αυτό το «ατυχές» γεγονός, όπως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, για να αμφισβητηθεί η χρησιμότητα ενός προγράμματος που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά 80% έως και 100%. Συμφωνούμε, αλλά «όταν καίγεσαι στο κουρκούτι, φυσάς και το γιαούρτι», λέει η λαϊκή ρήση. Καλύτερα λοιπόν να επιστήσουμε την προσοχή της Διαχειριστικής Αρχής και όποιων άλλων οργάνων της Περιφέρειας, για να αποφευχθούν τέτοια περιστατικά που καθιστούν (έστω και αδίκως) αναξιόπιστες τις αποφάσεις για την στήριξη επιχειρήσεων ή την ένταξη έργων.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ όμως πολλά που χρήζουν όχι μόνο επισήμανσης, αλλά έρευνας και- γιατί όχι;- απόδοσης ευθυνών. Επί παραδείγματι, για το πρόγραμμα στήριξης των επιχειρήσεων που επλήγησαν από τα μέτρα για τον κορωνοιό, εκφράζονται πολλά παράπονα για τον τρόπο που εφαρμόστηκε, το πως και ποιές επιχειρήσεις εντάχτηκαν. Ακόμη χειρότερα, εκείνα τα προγράμματα του «επιχειρείν», στα οποία εντάχτηκαν συγγενείς, φίλοι, γνωστοί- όπως καταγγέλλεται- αλλά και Περιφερειακοί Σύμβουλοι από τους πρώτους! Ενδεχομένως να το δικαιούνταν, αλλά όταν στις σχετικές λίστες φιγουράρουν ονόματα αιρετών και δη πολύ γνωστών, φυσικό είναι να γεννώνται σκέψεις και ερωτηματικά για την αξιοκρατική αξιολόγηση.

ΤΟΥΤΗ τη φορά θέλουμε να ελπίζουμε ότι όλα θα γίνουν πιό προσεκτικά. Γιατί είναι κρίμα να αναθεματίζονται προγράμματα που μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα του τόπου μας. Κάτι που δυστυχώς δεν έγινε επί τόσα χρόνια, με τα εκατοντάδες εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια που «έπεσαν» στην Ήπειρο, είτε από Εθνικά είτε από Ευρωπαϊκά προγράμματα. Λογικά θα έπρεπε να ήταν πρώτη σε αναπτυξιακούς ρυθμούς, αλλά κατέχει τα πρωτεία της υπανάπτυξης. Με συνεπακόλουθα την ανεργία και τη φτώχεια. Αλλά ανάπτυξη με χρηματοδοτήσεις καφενείων, καφετεριών και μπαρ, δε γίνεται. Ούτε «παραδοσιακών ξενώνων», των οποίων το είδος ανθεί αλλά πλέον περισσεύει.

ΚΑΤΙ αποδοτικότερο χρειάζεται ο τόπος μας πλέον. Για να βρεθεί, επιβάλλεται σοβαρός σχεδιασμός, προσδιορισμός της αναπτυξιακής φυσιογνωμίας, τι χρειάζεται εν πάση περιπτώσει. Αυτό ασφαλώς και δεν μπορεί να γίνει από έναν άνθρωπο, τον Περιφερειάρχη δηλαδή, αλλά από το Περιφερειακό Συμβούλιο σε συνεργασία με τους Δήμους, Επιμελητήρια και ομάδα ειδικών. Αλλιώς, «χαμένο» θα πάει για την Ήπειρο κι αυτό το πρόγραμμα. Για να περιμένουμε το επόμενο και πάει λέγοντας, μέχρι που να κουραστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να μας στηρίζει., αφού δεν θα υπάρχει το επιδιωκόμενο και προσδοκώμενο αποτέλεσμα.

ΟΜΩΣ είναι πολύ δύσκολοι οι καιροί για άλλες χαμένες ευκαιρίες. Απαιτείται επαναπροσδιορισμός των στόχων χωρίς καθυστέρηση, ανασύνταξη δυνάμεων, σωστός προγραμματισμός, αξιοπιστία. Αυτονόητα θα μας πείτε, αλλά μέχρι σήμερα μάλλον άγνωστες έννοιες για εκείνους που έχουν την ευθύνη της διοίκησης του τόπου και της διαχείρισης των προγραμμάτων. Θα προσθέταμε μάλιστα ότι είναι καιρός πιά να πιάσει τόπο το πρόγραμμα, με έργα που θα σηματοδοτούν την ανάπτυξη και προοπτική. Που θα πει ας μην αναλωθεί σε ρουσφετολογικού- μικροπολιτικού είδους «έργα», που σε τελική ανάλυση δεν προσφέρουν τίποτε άλλο από μιά πρόσκαιρη ικανοποίηση του αισθήματος της ψηφοθηρίας.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ας αρθούν και μιά φορά στο ύψος των περιστάσεων όλοι, Περιφέρεια και Δήμοι. Ας εξετάσουν το ενδεχόμενο να κάνουν σωστή δουλειά και αποδοτική υπέρ της Ηπείρου αξιοποίηση του νέου ΕΣΠΑ και τότε ίσως γίνει ένα βήμα μπροστά. Σε διαφορετική περίπτωση οι αναθεματισμοί των νέων και η απαξίωση του «συστήματος» εν γένει- στοιχεία που ήδη παρατηρούνται και μάλιστα εκφράζονται επιθετικά- θα είναι απολύτως δικαιολογημένα και θα οδηγήσουν σε καταστάσεις που κανένας δεν επιθυμεί. Αλλά, γιατί οι ιθύνοντες χρειάζονται υπόμνηση του καθήκοντός τους και παρότρυνση για να το πράξουν; Η απάντηση είναι απλή: Διότι δεν το πράττουν...

ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ 18/06/22