ΔΕΝ πρέπει να εκπλήσσει κανέναν Ηπειρώτη η προαναγγελία της κατάργησης της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας και του Λυκείου της Βελλάς. Εδώ και τρεις μήνες είχε γίνει γνωστή η απόφαση του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, με τη σύμφωνη γνώμη της Ιεράς Συνόδου! Ουδείς όμως εκ των ολοφυρομένων από τετραημέρου παραγόντων των Ιωαννίνων και της Ηπείρου δεν ενδιαφέρθηκε. Ούτε ο Μητροπολίτης κ.Μάξιμος, ούτε ο Περιφερειάρχης κ.Καχριμάνης και ο Δήμαρχος κ.Ελισάφ ή η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία νοιάστηκαν. Οπότε δικαιούμαστε να χαρακτηρίσουμε ως άκρως υποκριτικούς τους κλαυθμούς και οδυρμούς τους και όλων όσων άλλων συμμετείχαν στο... μνημόσυνο.

ΤΟ νομοσχέδιο ήδη αναρτήθηκε για δημόσια διαβούλευση. Οι ανακοινώσεις θλίψης μένουν στα αζήτητα, ούτε που ελήφθησαν καν υπόψη από την κυβέρνηση και την Ιεραρχία της Εκκλησίας. Τις πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων, με την αμυδρά ελπίδα ότι ίσως επικρατήσουν ωριμότερες σκέψεις. Πιστεύουμε όμως ότι αν γίνονταν επίσημο διάβημα από τους προαναφερθέντες, με τους βουλευτές και εκπρόσωπο της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας, ενδεχομένως κάτι να άλλαζε. Να πήγαιναν και στον πρωθυπουργό κ.Μητσοτάκη, που είχε επισκεφθεί τη Βελλά και επιδίδονταν στην απονομή επαίνων, που δυστυχώς όμως περιορίζονταν κυρίως σε ό,τι αφορούσε τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του Μητροπολίτη!

ΞΕΡΕΤΕ τι σκεφτόμαστε; Ότι κάπως έτσι χάνονται συνεχώς για την Ήπειρο πολλά από όσα κατακτήθηκαν ή δικαιούται και που είχε γεννηθεί η ελπίδα ότι με τούτη την κυβέρνηση θα διορθώνονταν οι αδικίες. Δυστυχώς η προσγείωση στην πραγματικότητα είναι επώδυνη και οδυνηρή. Ο κατάλογος είναι μακρύς για να απαριθμήσουμε τις απώλειες. Να θυμίσουμε το Φυσικό Αέριο, το τρένο, τον οδικό άξονα προς Κακαβιά, τη σύνδεση της Πρέβεζας με την Ιόνια Οδό, την πώληση των λιμένων και παραλίων της Θεσπρωτίας και πολλά ακόμη, για να επισφραγιστεί η προς την Ήπειρο αδιαφορία έως και περιφρόνηση, με τη Βελλά. Έτσι, χωρίς μιά δικαιολογία έστω για τα προσχήματα, μιά κουβέντα τέλος πάντων που να διασώζει την κυβερνητική αξιοπιστία.

ΔΕΝ είναι λοιπόν τυχαίο που η Ηπειρος βρίσκεται στα μαύρα της τα χάλια. Τελευταία στη ανάπτυξη, στην κορυφή του πίνακα της φτώχειας! Τα διάφορα Εθνικά και Ευρωπαικά επενδυτικά προγράμματα εκατομμυρίων ευρώ, δεν στάθηκαν ικανά να τη βγάλουν από το τέλμα. Οι λόγοι πολλοί, αλλά κυρίως διότι δεν υπήρξε (κι ούτε υπάρχει) σωστός συντονισμός και προγραμματισμός για το είδος της ανάπτυξης, ούτε στοχευμένη προσπάθεια. Κυριάρχησε η μικροπολιτική αντίληψη της ψηφοθηρίας, με αποτέλεσμα την κατασπατάληση πόρων ή έστω αναποτελεσματική διάθεσή τους. Όπως γίνεται και με την περίφημη τουριστική προβολή της Ηπείρου, περιοχών της και Δήμων, για την οποία πετιούνται κυριολεκτικώς εκατομμύρια ευρώ (και για ταξίδια- εκθέσεις κλπ), χωρίς να γνωρίζουν οι πολίτες που και πως διατίθενται αυτά τα χρήματα, με αμφίβολη απόδοση.

ΟΛΑ αυτά όμως είναι «ψιλά γράμματα» για το ανεπαρκές σε ικανότητες ηγετικό δυναμικό, για την ύπαρξη του οποίου φυσικά υπεύθυνοι είμαστε οι πολίτες που τους αναδεικνύουμε δια της ψήφου μας. Ανεπαρκές φυσικά για ό,τι αφορά τον χειρισμό των δημοσίων υποθέσεων, διότι στις προσωπικές τους μιά χαρά τα καταφέρνουν και μάλιστα με αξιοθαύμαστο τρόπο. Αν επιδείκνυαν και τον ίδιο ζήλο για τα του τόπου, η κατάσταση θα ήταν διαφορετική για τους Ηπειρώτες, που αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν για ποιό λόγο εξακολουθούν οι περισσότεροι να παραμένουν φτωχοί, με τους «άρχοντές» τους να εξελίσσονται σε ...άρχοντες στην κυριολεξία. Σχήμα οξύμωρο αλλά είναι η πραγματικότητα που φυσικό είναι να προβληματίζει.

ΚΑΙ τι θα γίνει; Θα μένουμε απαθείς και θα κλαίμε για την κατρακύλα; Θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί ο εμπαιγμός, θα συνηθίσουμε στις αθλιότητες και θα συμβιβαστούμε με τη μοίρα που ανίκανοι όρισαν για λογαριασμό ημών των Ηπειρωτών; Αν δεν αντιδράσουμε εγκαίρως θα είμαστε άξιοι της κατάντιας! Πρωτίστως συνειδητοποιώντας τον εξευτελισμό που υφίσταται ο Ηπειρωτισμός, τι κέρδισε ο τόπος μας υπομένοντας και χειροκροτώντας τις κατά καιρούς πομπώδεις εξαγγελίες χωρίς κανένα αντίκρυσμα. Ξεκινώντας από αυτά μπορούμε στη συνέχεια να διαχειριστούμε την ψήφο μας, κρίνοντας πιό καθαρά τι πρέπει και τι όχι, απορρίπτοντας όλα τα γνωστά στερεότυπα, αναζητώντας νέα προοπτική. Αλλιώς η Ηπειρος θα μείνει να θρηνεί και για την χαμένη της αξιοπρέπεια!

ΑΣ γίνει λοιπόν η Βελλά μάθημα. Άλλωστε ξεγύμνωσε τους δήθεν παράγοντες. Φανέρωσε την υποκριτική τους στάση και την ανεπάρκειά τους. Ανεξάρτητα από την έκβαση της υπόθεσης, έδωσε τη δυνατότητα να αντιληφθούμε ότι αν συνεχίσουμε να αδιαφορούμε και αφήσουμε τις τύχες μας στα χέρια τους, μέλλον όπως το οραματιζόμαστε δεν θα υπάρξει. Η Βελλά, μιά εμβληματική και ιστορική σχολή που καταργείται ανεξήγητα (όχι όμως και οι εμπορικές δραστηριότητες της ανώνυμης εταιρίας του Μητροπολίτη), ας είναι το τελευταίο που χάνει ο τόπος μας και ας αποτελέσει την αρχή του τέλους των αχρήστων που επιλέγουμε να διοικήσουν την Ήπειρο. Να συνειδητοποιήσουμε ότι έτσι όπως συμπεριφερόμαστε, δεν νοιάζεται η ηγεσία για την τύχη μας. Ας αλλάξουμε λοιπόν.

Δημοσιεύθηκε στον ΠΡΩΙΝΟ ΛΟΓΟ, το Σάββατο 03/07/21