Το είχε γράψει ο περίφημος Γάλλος πολιτικός Ταλλεϋράνδος στα απομνημονεύματά του: «Κανένας αποχαιρετισμός στον κόσμο δεν είναι τόσο βαρύς όσο ο αποχαιρετισμός της δύναμης της εξουσίας». Αυτή τη θλίψη πρέπει να ζει τώρα ο δήμαρχος Ιωαννίνων κ. Φίλιππας Φίλιος τον οποίο «ξήλωσε» η ίδια η παράταξη της οποίας ηγούνταν, πριν το κάνουν οι πολίτες των Ιωαννίνων, αναδεικνύοντας στη θέση του επικεφαλής τον κ. Θωμά Μπέγκα.
Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο, στην Αυτοδιοίκηση τουλάχιστον, να «καταργείται» εν ενεργεία δήμαρχος και επικεφαλής παράταξης λίγο πριν τις εκλογές, εν όψει προφανώς
μιας αναπόφευκτης συντριβής. Αυτό που συνέβη θα μπορούσε να συγκριθεί μόνο με την αποπομπή του κ. Γιώργου Παπανδρέου από την πρωθυπουργία και ηγεσία του ΠΑΣΟΚ υπό την πίεση των βουλευτών (και την λαϊκή οργή).
Οι συνθήκες όμως είχαν ωριμάσει για τον πολιτικό απατεώνα κ. Φίλιο. Χωρίς καμία πρόθεση περιαυτολογίας θα πούμε ότι σ’ αυτό συμβάλλαμε κι εμείς (οι μόνοι από τα ΜΜΕ που άσκησαν αδυσώπητη κριτική) που επί τρία χρόνια αποκαλύπταμε τα «έργα και τις ημέρες ντροπής» του κ. Φίλιου, της Δημοτικής Αρχής, σφυροκοπώντας την αμετροέπεια, την ασυδοσία, τις σπατάλες, την αλαζονεία, τα σκάνδαλα, τον ρεβανσισμό, την ανικανότητα, την αυθαιρεσία και την προσβολή της νοημοσύνης των Γιαννιωτών. Έτσι διαμορφώθηκε το κλίμα αμφισβήτησης του κ. Φίλιου (και της… συγκυβερνήτου συζύγου του κ. Κατερίνας Χαρίση) και παγιώθηκε η αίσθηση ότι δεν μπορούν να πάνε στις εκλογές με αυτόν τον άνθρωπο που έδειχνε «γαντζωμένος» στην καρέκλα της εξουσίας, έχοντας διανύσει και την τρίτη θητεία του στο Δήμο. Η «μοναδικότητά» του την οποία προέβαλλε με θράσος και απίστευτη εγωπάθεια προκαλούσε και δημιουργούσε πλήθος ερωτηματικών τα οποία και θ’ απαντηθούν με το πέρασμα του χρόνου, διότι αν επιχειρηθεί τώρα ερμηνεία, θ’ απαιτηθεί επιστράτευση ειδικών που θα ήθελαν και θα είχαν χρόνο ν’ ασχοληθούν με την περίπτωση.
Φίλιος τέλος λοιπόν. Αρκετά απασχόλησε την επικαιρότητα και ταλαιπώρησε την πόλη που περιέργως ανέχτηκε τα καπρίτσια αυτού και της συζύγου του η οποία κατά την τριετία που πέρασε συμπεριφέρθηκε ως απόλυτος άρχων, φτάνοντας ενίοτε στα όρια της γραφικότητας και άλλες ξεπερνώντας εκείνα της συνετούς παρουσίας. Ας προσέξουν όμως όσοι συντέλεσαν στην περιθωριοποίησή του διότι είναι εκδικητικός και ικανός να τορπιλίσει την ίδια του την παράταξη που τον ξανάκανε δήμαρχο, όπως άλλωστε φάνηκε και από τις πρόσφατες δηλώσεις του. Όμως η αποπομπή του δεν σημαίνει ότι δίδεται άφεση αμαρτιών στη Δημοτική Αρχή και στα στελέχη της. Είναι όλοι τους συνυπεύθυνοι για ό,τι συνέβη στο Δήμο, στην πόλη. Ασφαλώς και θέλουν να ξεχάσουν την υπεξαίρεση του 1,3 εκ. ευρώ από τα δημοτικά ταμεία, τις απευθείας αναθέσεις, τις διώξεις και τις προσλήψεις ημετέρων, την εγκατάλειψη των «παλιών» Δήμων, την ανυπαρξία ουσιαστικού έργου.
Δεν πρόκειται βεβαίως να λησμονήσει κανείς. Οι Γιαννιώτες δεν είναι λωτοφάγοι ούτε υπέστησαν λοβοτομή και γι’ αυτό δεν πρόκειται να παραπλανηθούν. Το έπαθαν αυτό μία, δύο, τρεις φορές με τον (αναμφισβήτητων δημαγωγικών προσόντων) κ. Φίλιππα Φίλιο, αλλά κάποτε δίδεται το τέλος που αρμόζει και εμείς θ’ αποχαιρετήσουμε από δήμαρχο τον κ. Φίλιο και την «ύπαρχο» σύζυγό του μ’ ένα θερμό Αντίο, επιφυλασσόμενοι να εκδώσουμε σ’ ένα φυλλάδιο όλα τα καμώματά τους.
ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΛΤΣΗΣ
