Η αυτοκτονία του 77χρονου στην Πλατεία Συντάγματος, στην Αθήνα, για να μη γίνει βάρος στα παιδιά του και να μη φτάσει να ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό, συγκλόνισε το πανελλήνιο και τη διεθνή κοινή γνώμη. Ήταν ένα ηχηρό χαστούκι ή μάλλον μια δυνατή γροθιά στο στομάχι του κοινωνικού, οικονομικού και προπαντός του αθλίου πολιτικού συστήματος, παρ’ ότι περισσότερο εκμετάλλευση θα προσπαθήσει να κάνει παρά να ευαισθητοποιηθεί έστω και για λίγο. Η φοβερή οικονομική κρίση στην οποία οδήγησαν τη χώρα οι κατά καιρούς κυβερνήσεις και προπαντός εκείνες του ΠΑΣΟΚ (μ’ αποκορύφωμα τα τελευταία δυόμισι χρόνια με πρωθυπουργό τον καταστροφέα κ. Γ. Παπανδρέου και συνεργούς τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου πρώτα και τον κ. Βενιζέλο μετά) έχει και απίστευτες κοινωνικές διαστάσεις. Εξακόσιες πλέον αυτοκτονίες το χρόνο, 1.200.000 άνεργοι, 30% των πολιτών κάτω από το όριο της φτώχειας, αύξηση της εγκληματικότητας, χιλιάδες λουκέτα επιχειρήσεων, δυσβάσταχτοι φόροι, μισθοί και συντάξεις πείνας, 25% αύξηση των αστέγων σ’ ένα χρόνο. Και ποιος φταίει; Τα πολιτικά καθάρματα που κυβέρνησαν, κυβερνούν και θέλουν να συνεχίσουν να κυβερνούν, να μας σώσουν εκείνοι που μας κατέστρεψαν… Αιδώς Αργείου!!!