Η πορεία του συναρπαστική. Γεννήθηκε το 1946, σπούδασε οφθαλμολογία, γόνος μεγαλοαστικής ΔΕΞΙΑΣ οικογένειας αλλά οργανώθηκε στο ΚΚΕ. Διεκδικεί από το 1982 

τον δημαρχιακό θώκο της πόλης των Ιωαννίνων για να το πετύχει τρεις φορές, το 1986, το 1990 και το 2010, με το μεσοδιάστημα να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στα δημοτικά πράγματα ως αντιπολίτευση στο Δήμο ή ως υποψήφιος βουλευτής. Την πολιτική του ύπαρξη τη στήριξε στη δράση του με το ΚΚΕ για να τον διαγράψουν στη διαδρομή, μεταπήδησε στον Συνασπισμό της Αριστεράς, μετά σε κάποια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, για να εναγκαλιστεί το 2010 το ΠΑΣΟΚ (πήρε και το χρίσμα του υποψηφίου δημάρχου) και την Δημοκρατική Αριστερά, για να συνεχίσει να ερωτοτροπεί πάλι με τον ΣΥΡΙΖΑ, που τον απορρίπτει όμως μετά βδελυγμίας. Μοτίβο του όλα αυτά τα χρόνια η αντιδικτατορική του δράση και οι αγώνες για τη δημοκρατία, δημιουργώντας ένα προφίλ ασυμβίβαστου αγωνιστή, έστω κι αν το ΚΚΕ τον χαρακτήρισε ως «πολιτικό γυρολόγο». 

Αυτή η εικόνα ξεθωριάζει, ραγίζει θα λέγαμε, ύστερα από την σημερινή μας αποκάλυψη, που στηρίζεται σε ντοκουμέντα, σε προεκλογικά του φυλλάδια που έχουμε συλλέξει και άλλα στοιχεία που αποδεικνύουν πως ο κ. Φίλιος δεν είναι ένας απλός «πολιτικός γυρολόγος» αλλά ένας πολιτικός απατεώνας. 

Να τα πάρουμε όμως με τη σειρά για να μην υπάρχουν μπερδέματα και παρερμηνείες. Δεν θ’ αναφερθούμε στο τι έλεγε, τι έκανε παλιά και τώρα στο Δήμο – ΔΕΥΑΙ (που κι αυτά συνιστούν όλα, ένα προς ένα, πολιτική απάτη). Αυτά είναι άλλο κεφάλαιο, εξόχως ενδιαφέρον και πολύπλοκο το οποίο θα δούμε ξεχωριστά. Τώρα θα μας απασχολήσει η πολιτική πλευρά του «αγωνιστή και αντιστασιακού Φίλιππα Φίλιου» ο οποίος και μ’ αυτές τις περγαμηνές έχτισε την πολιτική του ανέλιξη και επ’ αυτού ζητούνται απαντήσεις κι όχι οι συνήθεις υπεκφυγές και περίεργες αρλουμποειδείς θεωρίες του σπουδαίου αυτού ανδρός. 

Ο δήμαρχος Ιωαννίνων λοιπόν, μαζί με τους εκπροσώπους των άλλων αρχών της πόλης, παρέστη στις 17 Νοεμβρίου στις εκδηλώσεις μνήμης για την εξέγερση στο Πολυτεχνείο το 1973 καταθέτοντας και στεφάνι, όπως έκανε και το 2011 (πέρυσι απουσίαζε). 

Αμέσως μετά δήλωσε, βαθύτατα συγκινημένος, μεταξύ άλλων και τούτα: «… Τιμούμε την εξέγερση, αυτή την αξεπέραστη κατάσταση… Όσοι τη ζήσαμε δεν μπορεί να φύγει απ’ το μυαλό μας…». 

Λόγια συγκινητικά τα οποία παραπέμπουν σε άνθρωπο που έζησε τις μεγαλειώδεις εκείνες μέρες από «μέσα», έχοντας ενεργό ρόλο. Διότι θα μπορούσε να πει κάποιος ότι τις έζησε όπως και άλλοι πολίτες της εποχής, αλλά ο κ. Φίλιος δεν αφήνει περιθώρια για τέτοια ερμηνεία. Άλλωστε στο προεκλογικό του φυλλάδιο ως επικεφαλής της παράταξης «Δημοκρατική Ενότητα» που κέρδισε τις εκλογές το 1986, αναφέρει μεταξύ άλλων: «… Υπηρέτησε στην Αεροπορία…μετείχε στην αντιδικτατορική ΕΦΕΕ στα χρόνια της χούντας… έλαβε μέρος στα γεγονότα του Πολυτεχνείου…». Ανατρέξαμε στα φυλλάδια που εξέδωσε αργότερα και στο βιογραφικό του – όπως και σ’ εκείνο της ιστοσελίδας του Δήμου Ιωαννιτών – και διαπιστώνεται ότι απουσιάζουν δύο στοιχεία: Ότι υπηρέτησε στην αεροπορία και πως έλαβε μέρος στα γεγονότα του Πολυτεχνείου. 

Δεν μπορεί να είναι τυχαίο αυτό, ούτε οφείλεται σε λαθροχειρία. Η «επέμβαση» έγινε από τον κ. Φίλιο διότι και τα δύο αυτά θέματα τον εκθέτουν και τον καίνε. Ο κ. Φίλιος δεν υπηρέτησε στην Αεροπορία ως φαντάρος – σμηνίτης αλλά ως δόκιμος έφεδρος αξιωματικός και στις 16 Νοεμβρίου 1973 προάγονταν σε ανθυποσμηναγό. Αυτό το αποκαλύπταμε με ντοκουμέντα στο φύλλο της εφημερίδας «Η ΕΡΕΥΝΑ» στις 27 Νοεμβρίου 2006 και φρονίμως ποιών τήρησε σιγή ιχθύος, ενώ όταν ο κ. Σπύρος Πανταζής είχε γράψει γι’ αυτό στον «Πρωϊνό Λόγο» απάντησε με μπαράζ αγωγών κι αυτό επειδή ο κ. Φίλιος νόμισε ότι τον παρουσίαζε ως «χουντικό» ενώ εμείς λέμε για τον αξιωματικό επί χούντας. 

Για να δούμε τώρα τα «γεγονότα του Πολυτεχνείου» όπως χαρακτήριζε τη φοιτητική εξέγερση. Έλαβε λέει μέρος σ’ αυτά κι εδώ εγείρονται αμείλικτα ερωτήματα: 

- Ορκίζονταν ή όχι πίστη στις αρχές της «επανάστασης» της 21ης Απριλίου; 

- Έκανε μήπως στους σμηνίτες και.. «Εθνική – Ηθική Διαπαιδαγώγηση», την περίφημη Ε.Η.Δ. για τα κακά του κομμουνισμού και τ’ αγαθά της 21ης Απριλίου; 

- Πως συμμετείχε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου αφού ήταν έφεδρος αξιωματικός και όταν μάλιστα εκείνες τις μέρες του Νοεμβρίου 1973 (τουλάχιστον η εβδομάδα πριν και μετά την 17 Νοεμβρίου) όλες οι μονάδες στου στρατού, όλων των όπλων, ήταν σε επιφυλακή και άρα κανείς δεν μπορούσε να βγαίνει με… άδειες και πολύ περισσότερο να κάνει αντίσταση, αξιωματικός ων;

- Πως συμμετείχε όταν την προηγούμενη μέρα, την 16 Νοεμβρίου 1973, προάγονταν από δόκιμο σε έφεδρο ανθυποσμηναγό; Τι έκανε, μόλις του έδωσαν το «αστέρι», πήγε κατευθείαν στο Πολυτεχνείο που πολιορκούνταν ήδη από τον στρατό και την αστυνομία; Και αν ναι, ως τι; Με ποια ιδιότητα βρίσκονταν εκεί;

Βεβαίως αυτά δεν γίνονται, δεν ευσταθούν και τα ερωτηματικά μάλλον ρητορικό και μόνο χαρακτήρα έχουν. Δεν αντέχει οποιαδήποτε επιχειρηματολογία ν’ αναπτυχθεί διότι τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα. Ο κ. Φίλιος είπε ψέματα, καπηλεύτηκε αγώνες άλλων «λουφάροντας» ο ίδιος ως έφεδρος αξιωματικός, που γι’ αυτό έγινε, έχοντας τη δυνατότητα κι όχι επειδή ο άνθρωπος ήταν χουντικός ή συνεργάτης της χούντας, όπως και άλλοτε έχουμε γράψει. Αυτά δε που λέει – επικαλούμενος και μαρτυρία συναγωνιστή του στο ΚΚΕ και στον «αντιδικτατορικό» αγώνα ότι «η ΚΝΕ του έδωσε την συγκατάθεση να γίνει έφεδρος αξιωματικός» είναι ιστορίες για αγρίους. Άντε κι έγινε έτσι, ότι δηλαδή η ΚΝΕ του το επέτρεψε (για ποιο λόγο; Για να πολεμήσει τη δικτατορία από «μέσα»;), οι δικτάτορες και δη ο ταξίαρχος Ιωαννίδης της ΕΣΑ τι είπαν; «Βρε καλώς τον αντιστασιακό και αφού η ΚΝΕ σε ευλογεί έλα να σε κάνουμε αξιωματικό»;

Λέμε δηλαδή ότι δεν χρειάζονται τέτοια χαζά για να δικαιολογηθεί που έγινε έφεδρος αξιωματικός για να περάσει καλά, έχοντας προφανώς ως «συστατική επιστολή»  τις μεγαλοαστικές – δεξιές πατρογονικές καταβολές. Απλά πράγματα και κρίμα που ο κ. Φίλιος χρησιμοποίησε τους αγώνες (άλλων) στο Πολυτεχνείο  για να στηρίξει την πολιτική του ανέλιξη, εξαπατώντας τους πολίτες και προσβάλλοντας εκείνους που πραγματικά αγωνίστηκαν και όσους σκοτώθηκαν.

Δεδομένων αυτών απορούμε πως έχει το θράσος να καταθέτει στεφάνι στο Ηρώο Πολυτεχνείου και ν’ αναφέρεται αναιδώς στους αγώνες των εξεγερμένων συγκαταλέγοντας σ’ αυτούς και τον εαυτό του. 

Αυτό είναι που τον στιγματίζει πλέον ως πολιτικό απατεώνα στο διηνεκές και αυτή η πράξη του είναι χειρότερη από εκείνων που δεν έκαναν τίποτε.

 

ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΛΤΣΗΣ