Αφού ξεκαθαρίσουμε για άλλη μία φορά ότι είμαστε αντίθετοι στο φασιστικό – δικτατορικό τρόπο που έκλεισε η ΕΡΤ και ότι συμπαραστεκόμαστε στο πλευρό των απολυμένων, να έρθουμε και σε μία άλλη παράμετρο που έπρεπε να προβλεφθεί νωρίτερα.

Οι απολυμένοι πλέον υπάλληλοι υποστηρίζουν σωστά ότι η κακοδιαχείριση, η αδιαφάνεια και η σπατάλη δεν έγινε από αυτούς, αλλά από τις εκάστοτε διοικήσεις που διόριζαν και μοίραζαν λεφτά αφειδώς. Τι έκαναν όμως οι εργαζόμενοι των 700 ευρώ

όταν έβλεπαν να διορίζονται συνάδερφοί τους έναντι δεκάδων χιλιάδων ευρώ το μήνα; Γιατί δεν διαμαρτυρήθηκαν τότε για την κακοδιαχείριση με τα συνδικαλιστικά όργανα που τους εκπροσωπούν απέναντι στις εκάστοτε διοικήσεις; Απλούστατα διότι οι εκλεγμένοι συνδικαλιστές ήταν βολεμένοι και σε απόλυτη συνεννόηση με τους διοικούντες.

Όταν όμως όντας εργαζόμενος βλέπεις την επιχείρησή σου να οδεύει με μαθηματική ακρίβεια στον γκρεμό και δεν αντιδράς έγκαιρα, τότε καθίστασαι συνένοχος. Όταν δεν σε απασχολεί, διότι πληρώνει άλλος (το ελληνικό δημόσιο), τότε θα έρθει η στιγμή που το καράβι βουλιάζει και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό.

Οι υπάλληλοι έπρεπε νωρίτερα να θωρακίσουν τη δουλεία τους ελέγχοντας ουσιαστικά τον τρόπο λειτουργίας, να τον επιβάλλουν καθιστώντας όλα αυτά τα χρόνια μια δημόσια τηλεόραση τόσο ισχυρή που κανένας πολίτικος δεν θα μπορούσε να την κλείσει σε ένα απόγευμα.