Γράφει ο Κώστας Δ. Καλτσής
ΣΕ κάποιες διαπιστώσεις θα προβούμε σήμερα, αποτέλεσμα των καταιγιστικών εξελίξεων στο πολιτικό γίγνεσθαι της Ηπείρου και όλα στην κρίση σας για τη συναγωγή συμπερασμάτων. Τη Δευτέρα το βράδυ 27/6 παρακολουθήσαμε μιά πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση στο δελτίο ειδήσεων της τηλεόρασης «Βήμα», με τον συνάδελφο Παναγιώτη Μπούρχα και τον επικεφαλής της Περιφερειακής παράταξης «Ορίζοντες Ηπείρου» κ. Σπύρο Ριζόπουλο. Δε θα σας κρύψουμε ότι πολλές από αυτού του είδους τις συζητήσεις είναι κουραστικές και ανούσιες, χωρίς να συνεισφέρουν το ελάχιστο στους τηλεθεατές. Συνήθως ικανοποιείται η ματαιοδοξία του συνεντευξιαζόμενου, που μετά λέει... «εγώ τα είπα στην τηλεόραση», ως σε αυτό να εξαντλείται το καθήκον του.ΑΥΤΗ όμως ήταν διαφορετική. Ένας δημοσιογράφος ενημερωμένος, επίμονος και διεισδυτικός και ένας προσκεκλημένος με παιδεία και γνώσεις, σοβαρός, μετρημένος, συγκροτημένος, με προτάσεις, αλλά και πολιτικά πολιτισμένο καταγγελτικό λόγο, για όσα αφορούν την Περιφέρεια Ηπείρου. Μας φάνηκε πιό ώριμος, πιό έτοιμος από ποτέ άλλοτε ο κ. Ριζόπουλος να αναλάβει ευθύνες διοίκησης. Όσοι έχετε στο μυαλό σας- όπως κι εμείς - την εικόνα του οργισμένου υποψηφίου το 2018, που επιτίθονταν εναντίον όλων με αφόρητα σκληρούς χαρακτηρισμούς κάποιες φορές, ξεχάστε το. Ήρεμος, με αυτοπεποίθηση, διαλλακτικός, αλλά αποφασισμένος να μην αποστεί των θέσεών του για ριζικές αλλαγές στην Περιφέρεια και τον τρόπο άσκησης της εξουσίας. Και το πιό εντυπωσιακό; Με κεντροδεξιές μεν καταβολές, αλλά χωρίς προκαταλήψεις προσεγγίζει την κεντροαριστερά, η οποία φαίνεται να τον αποδέχεται ως συνομιλητή προς το παρόν. Και αυτό σαφώς είναι μέγιστη επιτυχία.
ΜΕ το δίκιο του βεβαίως αισθάνεται ικανοποίηση για τις προτάσεις που έκανε, όπως πχ για τη διαχείριση των απορριμμάτων για να τον δικαιώσει η κυβέρνηση πριν από λίγες ημέρες, αφού δόθηκε στον Αναγκαστικό Σύνδεσμο (ΦΟΔΣΑ) η αρμοδιότητα. Είχε δίκιο που από πολύ καιρό πριν εξέφραζε την άποψη ότι πρέπει στην Περιφέρεια να δουν στα σοβαρά την κατάρτιση ενός «προϋπολογισμού αντιμετώπισης της κρίσης» και να που τώρα η Περιφέρεια αντιμετωπίζει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Ασφαλώς και ουδείς μπορεί να διαφωνήσει με την πρότασή του και την αναληφθείσα εκστρατεία της παράταξής του για το επισιτιστικό πρόβλημα, που είναι ορατό και προ των πυλών. Και φυσικά, αποδεικνύει πως τολμά να έχει ριζοσπαστικές θέσεις για σοβαρά θέματα, όπως αυτό των υλικών του προκάτ ξιφασκίας, που είπε στον κ. Καχριμάνη ... «πούλησέ τα για σίδερα για να μειωθεί η ζημιά», αφού το κόστος εκτοξεύεται στα ύψη και όλα γίνονται χωρίς μελέτες, με τα σκάνδαλα να κυριαρχούν και που σίγουρα θα τον οδηγήσουν στη Δικαιοσύνη.
ΧΡΕΟΣ όσων ηγούνται είναι να μπορούν να έχουν τη δύναμη να μη σύρονται από τις επιθυμίες πολλών ή λίγων, αλλά με συλλογικές αποφάσεις και προγραμματισμό, με σεβασμό στα θεσμικά όργανα και στις απόψεις όλων, να προχωρά με γνώμονα του ποιό είναι καλύτερο για τον τόπο. Αυτόν τον κανόνα, που επιτάσσει και η δημοκρατία, περιφρόνησε ο Περιφερειάρχης κ. Αλέξ. Καχριμάνης. Υποτίμησε- και συνεχίζει- τις διαφορετικές απόψεις, ενώ μπορούσε να τις συγκεράσει. Έχει την εμπειρία για κάτι τέτοιο, αλλά η αλαζονεία τον οδηγεί σε εξοργιστικά επιζήμιες για την Ήπειρο αποφάσεις, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και θετικές αποτιμήσεις. Όμως, «Εγώ αποφασίζω κι αν σας αρέσει», είναι η μόνιμη επωδός κάθε απόπειρας συζήτησης στο Περιφερειακό Συμβούλιο, μια τακτική που τον έστειλε στο Πειθαρχικό Συμβούλιο για τις αναθέσεις νομικών υποθέσεων και ενδεχομένως να τον ξαναστείλει.
ΕΧΟΥΜΕ δει και τον κ. Καχριμάνη σε τηλεοπτικές συζητήσεις του με τον καλό συνάδελφο Βλάση Ντόκα στο ITV. Δεν αντέχονται οι άναρθρες κραυγές του, αλλά το καταφέραμε. Ίσως πιστεύει ότι έτσι γίνεται πιστευτός, αλλά το μόνο που επιτυγχάνει είναι να καταστήσει έκδηλο τον πανικό του. Επρόκειτο για τον απόλυτο ξεπεσμό, αφού δεν έκρυβε την αποστροφή του και την απαξίωσή του προς οιονδήποτε διαφωνεί μαζί του, επιμένοντας πως εκείνος έχει δίκιο σε όλα! Αυτή η εμμονή είναι επικίνδυνο ως σύμπτωμα, όπως και η αίσθηση της μοναδικότητας ή εκείνης ότι παντού τριγύρω καραδοκούν εχθροί που θέλουν να τον καταστρέψουν, μαζί και την οικογένειά του. Να αναλογιστεί μήπως φταίει ο ίδιος για αυτό, ούτε λόγος! Ούτε πως το να του ασκούν κριτική είναι δικαίωμα κάθε πολίτη, ακόμη και να θέλουν να φύγει και να πάει να ασχοληθεί με τις επιχειρήσεις του, αντί να συνεχίσει να διαλύει και τις υπηρεσίες, όπως τον κατήγγειλε την Πέμπτη και η ΑΔΕΔΥ.
ΤΟ γράφαμε και την Πέμπτη. Ήρθε η ώρα να αποσυρθεί ο κ. Καχριμάνης μετά από μιά τριακονταπενταετία στα Κοινά. Φυσικά εκείνος θα αποφασίσει, αλλά γνώρισμα των ηγετών είναι να ξέρουν πότε να αποχωρούν και για να μην υποστούν ταπεινωτική ήττα ή διασυρθούν από όσα έχουν διαπράξει. Αν επιμένει να είναι εκ νέου υποψήφιος ο λαός θα τον κρίνει, όπως και τον κ. Ριζόπουλο και όσους άλλους εμπλακούν στην εκλογική διαδικασία. Λέμε για αυτούς τους δύο, διότι δεν γνωρίζουμε ποιοί άλλοι θα είναι εν τέλει υποψήφιοι, πέραν των φιλοδοξιών που εκφράζονται. Άλλωστε ο κ. Καχριμάνης με την τακτική του κατέστησε ως κύριο αντίπαλό του τον κ. Ριζόπουλο κι εμείς σήμερα κάνουμε μιά προσέγγιση της πολιτικής φιλοσοφίας των δύο και προβαίνουμε σε κάποιες διαπιστώσεις με εύλογα υποκειμενικά κριτήρια, όπως σημειώναμε και στην αρχή του άρθρου, με εσάς να έχετε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.