Σε μια εποχή που παίζουμε το δεύτερο ημίχρονο με τον COVID-19 όπως θέλουν να υπερτονίζουν οι κυβερνώντες, ίσως δεν χωράει κριτική αλλά σίγουρα υπάρχει χώρος για σκέψη και ανάλυση κάποιων βασικών σημείων για την επόμενη ημέρα.Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε καλά επίπεδα αντιμετώπισης της παγκόσμιας πανδημίας, παρακολουθούμε μια καμπύλη που δυστυχώς έχει νεκρούς αλλά και χαμηλά ποσοστά νοσούντων, διασωληνωμένων σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας. Ταυτόχρονα όμως, έχει και μια άλλη καμπύλη που δεν μπορεί να υπολογίσει απόλυτα την επιχειρηματικότητα, που ίσως και λόγω έλλειψης ικανοποιητικών αριθμών ΜΕΘ αναγκάστηκε να εισαχθεί βίαια και άγνωστο για πόσο στην εντατική.
Ίσως ,αν είχαμε επενδύσει σε κλινικές ΜΕΘ, σε ένα πιο σύγχρονο εθνικό σύστημα υγείας σύμφωνα με τα χρήματα που πλήρωναν οι Έλληνες φορολογούμενοι για δεκαετίες, θα είχαμε και τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε υψηλότερα επίπεδα ανοσίας, προχωρώντας με πιο γρήγορους ρυθμούς στην σταδιακή απελευθέρωση των μέτρων και κατά συνέπεια σε πιο άμεση επαναφορά της επιχειρηματικής δραστηριότητας αποφεύγοντας καταστρεπτικές συνέπειες της οικονομίας.
Η κυβέρνηση υλοποιεί ένα μεγαλόπνοο σχέδιο στήριξης της επιχειρηματικότητας κατά δήλωση της, στην πραγματικότητα όμως αντιμετωπίζει έναν βαριά ασθενή με ελάχιστα φάρμακα σε σχέση με αυτά που χρειάζεται για να λάβει στην καλύτερη περίπτωση εξιτήριο από την εντατική και να μην οδηγηθεί στο επόμενο βήμα, την σταδιακή χρεοκοπία, τον θάνατο.
Η επιδοματική πολιτική προς την επιχειρηματικότητα που σε μεγάλο βαθμό αλλά και ιδίως τα χρόνια της δεκαετούς κρίσης έχει πληρώσει (2014-2019 πλήρωνε 75% τους εισοδήματος, άμεσους και έμμεσους φόρους)πολύ μεγαλύτερο βάρος από αυτό που της αναλογούσε, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντιμετωπίσει τα πραγματικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί αλλά και αυτά που σίγουρα θα εμφανιστούν σε λίγους μήνες, ίσως το αργότερο τον Σεπτέμβριο.
Τα Αρμόδια υπουργεία Οικονομικών –Ανάπτυξης & Επενδύσεων, Τουρισμού ,Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, έπρεπε ήδη να εργάζονται για ένα σχέδιο Επιχειρηματικής Εθνικής Οικονομικής Ανασυγκρότησης.
Τώρα είναι η ώρα και πρέπει να ορίσουμε τον νέο οικονομικό στόχο της χώρας .
Πρέπει να αναλυθούν οι κλάδοι που μπορούν να προσθέσουν στην ελληνική οικονομία σε απόλυτους αριθμούς και όχι σε θεωρητικές καμπύλες τηλεοπτικών πάνελ ή κομματικών τσιτάτων.
Γνωρίζουμε όλοι ότι την σημαντικότερη θετική συμβολή στο ΑΕΠ είχε και έχει μέχρι σήμερα ο τριτογενής τομέας και ειδικότερα οι κλάδοι του «εμπορίου, τουρισμού, μεταφορών και ταυτόχρονα με τη συνεχιζόμενη ανοδική πορεία του ελληνικού τουρισμού οι κλάδοι του λιανικού εμπορίου και η εστίαση.
Ο Τουρισμός το 2018 έφτασε σε πολύ υψηλά επίπεδα, δεν χρειάζεται πλέον αυτή η χώρα να δημιουργεί πληθώρα νέων τουριστικών προϊόντων παρά ελάχιστα, χρειάζεται ίσως σε πολλές των περιπτώσεων να αναβαθμίσει τα ήδη υπάρχοντα.
Με δεδομένο ότι ο παραπάνω κλάδος πρόσθεσε και ξέρουμε πόσο μπορεί ακόμη να προσθέσει μετά την κρίση στην ελληνική οικονομία ,στην απασχόληση ,είναι η στιγμή της στροφής και σε άλλους κλάδους, στη βιομηχανική παραγωγή, η οποία παραδοσιακά προσέθετε στο ΑΕΠ της χώρας και τα τελευταία χρόνια ψάχνει τα βήματα της.
Δεν μπορεί να μην είναι μέσα στους επόμενους στόχους προτεραιότητας του νέου οικονομικού μοντέλου που επιτάσσουν οι καιροί να ακολουθήσουμε, απαλλάσσοντας την όμως από όλες τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που την οδηγούν σε αδράνεια και δίνοντας της ταυτόχρονα τα κίνητρα ανάπτυξης από τα χρηματοδοτικά εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αυτή, καθαρά και απευθείας και όχι μέσω προγραμμάτων ικανοποίησης των μικροσυμφερόντων της αυτοδιοίκησης και άλλων πολιτικών παραγόντων.
Οι τρόποι για μια νέα πραγματική οικονομική ανασυγκρότηση υπάρχουν ,εμείς θα αποφασίσουμε το πώς θα το πράξουμε και προς τα που θα οδηγηθούμε.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια έχουμε επενδύσει ως χώρα σε εκθέσεις και ταξίδια για την προώθηση των ελληνικών προϊόντων και έχει δημιουργηθεί σε έναν μεγάλο βαθμό ιδιαίτερη αναγνωσιμότητα.
Όλοι μας γνωρίζουν και όλοι τα αναγνωρίζουν ,ακόμη και ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα, ήρθε όμως η ώρα στήριξης του πρωτογενούς τομέα, στο βαθμό της δημιουργίας τυποποιημένων παραγόμενων προϊόντων υψηλής διατροφικής αξίας, φυτικής και ζωικής παραγωγής.
Με δυναμικά βήματα να γυρίσουμε σελίδα, να αναπτύξουμε την ελληνική οικονομία ,να μειώσουμε την ανεργία που θα αυξηθεί και να προσελκύσουμε επενδύσεις στον αγροτικό τομέα της μεταποίησης και της τυποποίησης . Έχουμε τα εργαλεία, ας θέσουμε τους στόχους και θα δούμε πλεονασματικό αγροτικό –γεωργικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Οι δαπάνες για Έρευνα και Ανάπτυξη θα πρέπει να είναι προτεραιότητα της επόμενης ημέρας. Οι χαμηλές θέσεις στον τομέα της καινοτομίας που βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με σταθερή και αυξανόμενη αύξηση των δαπανών έτσι ώστε να δημιουργήσουμε εκείνες τις συνθήκες που θα αντιστρέψουν τα αρνητικά αποτελέσματα και θα αναπτύξουν στο νέο περιβάλλον τους δείκτες της καινοτομίας .
Δεν γίνεται να μην βλέπουμε και να μην στηρίζουμε τις νέες τάσεις της επιστήμης, της τεχνολογίας και της καινοτομίας και να μείνουμε έξω από τις διεθνής εξελίξεις της Νευροτεχνολογίας της συνθετικής Βιολογίας, των νανοϋλικών, της προηγμένης τεχνολογίας αποθήκευσης ενέργειας, της ανάλυσης μεγάλων δεδομένων και άλλων.
Έχουμε όλα τα εργαλεία ,έχουμε το εργαλείο ,αυτή τη χώρα που απλόχερα σου δίνει όλα όσα χρειάζεσαι ,έχουμε το προνόμιο να ζούμε σε αυτή τη χώρα, ας πάρουμε με σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλον αυτό που μας πρέπει ,την κατάλληλη θέση στην Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια οικονομία ,μακριά από μνημόνια και μηχανισμούς και ας είναι αυτή η παγκόσμια πανδημία, η ευκαιρία της επόμενης ημέρας.
Ο Δημήτρης Δημητρίου είναι Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ιωαννίνων, Διδάκτωρ Μικροβιολογίας της Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Επικεφαλής της Παράταξης “Ήπειρος Όλον” στην Περιφέρεια Ηπείρου.
