Γράφει ο Κώστας Δ. Καλτσής
Ήταν αναμενόμενη εξέλιξη το "διαζύγιο" του επικεφαλής της Περιφερειακής Παράταξης " Ορίζοντες Ηπείρου " κ. Σπύρου Ριζόπουλου και του περιφερειακού συμβούλου της παράταξης κ. Σάκη Βλέτσα, του οποίου η διαγραφή μάλλον άργησε!
Δεν προτιθέμεθα να ρίξουμε λάδι στη φωτιά , διότι... φωτιά δεν υπάρχει, αλλά κάποια αποκαΐδια και στάχτες στο πεδίο "δράσης" του κ. Βλέτσα. Τον οποίο γνωρίζουμε εδώ και δεκαετίες και βεβαίως εκτιμούμε πολύ, για τον επιπρόσθετο λόγο ότι είναι πολιτικό ον.
Ακριβώς για αυτό το λόγο απορούμε που δεν έφυγε μόνος του νωρίτερα! Ίσως να πίστευε ότι ο κ. Ριζόπουλος δε θα έφτανε στη διαγραφή του, αλλά έπρεπε να λάβει υπ όψη του το προηγούμενο της Πρέβεζας, όταν εν όψει των εκλογών διέγραψε 18 στελέχη του, επιδεικνύοντας ηγετική πυγμή. Που θα πει ότι όταν ασκείς διοίκηση συχνά πρέπει να γίνεσαι και δυσάρεστος, όταν αυτό επιβάλλεται για την ομαλή πορεία της παράταξης ή και του τόπου.

Από όσα έγιναν γνωστά, ο κ. Βλέτσας είχε διαφωνίες για το καταστατικό, τον τρόπο διοίκησης και άσκησης της πολιτικής από τον επικεφαλής, την επιλογή των συνεργατών του.
Αυτά, όμως, είναι "προνόμια" του επικεφαλής, είτε αρέσει είτε όχι. Σε κάθε περίπτωση όμως, ή συντάσσεσαι με την πλειοψηφία ή ως μειοψηφία... υποτάσσεσαι στην πλειοψηφία! Αλλιώς φεύγεις! Αυτό ισχύει σε όλες της μορφές άσκησης εξουσίας, από τον πιο μικρό σύλλογο μέχρι την διοίκηση της χώρας. Έτσι λένε άλλωστε και οι κανόνες της δημοκρατίας.

Διαβάσαμε, μεταξύ των άλλων, και την επισήμανση του διαγραμμένου κ. Βλέτσα, ότι εκείνος "πήρε από το χέρι" τον κ. Ριζόπουλο στο ξεκίνημά του και περίπου σε αυτόν οφείλει την οποία επιτυχία. Ή και την... αποτυχία εν μέρει, θα μπορούσε να συμπληρώσει κάποιος!
Όπως και πως αν δεν ήταν ο κ. Ριζόπουλος, ο Σάκης δε θα ήταν περιφερειακός σύμβουλος και δε θα τον θυμούνταν κανένας στο πολιτικό σκηνικό. Ο κ. Ριζόπουλος σίγουρα θα προχωρούσε και χωρίς εκείνον. Αλλά για να μην τα μηδενίζουμε όλα, είχε μια καλή συμβολή στον αγώνα. Μέχρι εκεί, όμως. Η επιθυμία του να γίνεται (μάλλον... οπωσδήποτε!) αποδεκτή η άποψή του, δε νομίζουμε ότι θα ευδοκιμούσε οπουδήποτε κι αν ήταν.

Για να μη μακρηγορούμε. Καμιά διάθεση απαξίωσης. Τα πράγματα λέμε με το όνομά τους, δεδομένου ότι η πολιτική δεν είναι χώρος για... προσευχές και ευχολόγια. Πάνω από όλα απαιτεί ρεαλισμό. Και αυτόν δεν τον επέδειξε ο φίλος κ. Βλέτσας, που κινήθηκε με βάση τις επιθυμίες του, πολιτικές και συναισθηματικές. Όχι πως είναι κακό να είχε φιλοδοξίες, ακόμη και να ηγηθεί, αλλά σίγουρα ήταν άκομψο να απαιτεί, όπως φάνηκε, υιοθέτηση ως των μόνων σωστών των δικών του προτάσεων και αφελές να πίστευε (;) ότι ο κ. Ριζόπουλος θα έφευγε, έχοντας επιτύχει ένα 10% και μάλιστα υπό την ασφυκτική πίεση των κομματικών μηχανισμών, που κυριολεκτικώς έπεσαν πάνω του να τον συνθλίψουν- ανεπιτυχώς φυσικά! Οι "Ορίζοντες Ηπείρου" άντεξαν, ενοχλούν πολύ και αυτό είναι καλό. Και διευρύνονται με εγγραφές νέων μελών!

Συμβουλή μας: να ηρεμήσει ο κ. Βλέτσας, να αποδεχθεί το γεγονός της διαγραφής, να συνεχίσει τον μοναχικό δρόμο που εκείνος επέλεξε, προσφέροντας ως ανεξάρτητος περιφερειακός σύμβουλος ή από όπου ενταχθεί. Με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ! Όλα τα άλλα είναι "κατινιές" και δεν του ταιριάζουν αυτές οι συμπεριφορές...