ΕΙΜΑΣΤΕ η χώρα της υπερβολής και συνεπώς της "κατασκευής" ηρώων. Σε αυτό πρωταγωνιστεί η Αριστερά. Για να συντηρήσει τον ξεφτισμένο μύθο της έχει ανάγκη από νεοήρωες. Βλέπετε οι πιο παλιοί, Ζαχαριάδης, Μπελογιάννης, Γλέζος, Φλωράκης, Βαφειάδης, Βελουχιώτης κλπ αιματοβαμμένοι, ξεθώριασαν. Δε λένε τίποτε στις νεώτερες γενιές. Όπως και οι δήθεν νεκροί στο Πολυτεχνείο, το οποίο ποικιλοτρόπως "αξιοποιήθηκε" από πολλούς και πάνω του χτίστηκαν καριέρες και περιουσίες. Και για χάρη τους καίγεται κάθε χρόνο η Αθήνα.
ΕΤΣΙ προέκυψε ο Γρηγορόπουλος, για χάρη του οποίου φλέγεται η Ελλάδα από το 2008 κι εντεύθεν. Σύμβολο αγώνων, μας λένε, επειδή τον πυροβόλησε ένας αστυνομικός κατά τη διάρκεια της τότε εξέγερσης της εξτρεμιστικής Αριστεράς. Από μόνο του, όμως, το όντως θλιβερό γεγονός, δεν εμπεριέχει μυστήριο. Για αυτό και ενέταξαν τον αστυνομικό σε μια συνωμοτική ομάδα, που ήθελε την αναταραχή για να... επέμβει ο στρατός! Για να ακριβολογούμε επιδίωξαν αναβίωση των "Δεκεμβριανών" του 1944, αλλά δεν το κατάφεραν.
ΧΡΟΝΙΑ αργότερα, το 2013, ένας βλαξ μαχαίρωσε τον Φύσσα. Έναν περιθωριακό "καλλιτέχνη". Αυτομάτως ο νεκρός εχρίσθη αντιφασίστας και μάλιστα με περγαμηνές. Δηλαδή, επειδή τον σκότωσε ένας φασίστας, αυτό ήταν αρκετό για να είναι ο άλλος αντιφασίστας! Για να τρελαθούμε όλοι μαζί σε τούτο τον τόπο. Ο οποίος, όμως, από τον Σεπτέμβριο του 2013... πυρπολείται ανελλιπώς και στην Αθήνα καταστρέφονται, λεηλατούνται, όπως και στην προηγούμενη περίπτωση, περιουσίες.
ΟΛΑ αυτά με σεβασμό στη μνήμη των νεκρών. Έναν σεβασμό που δεν δείχνουν η Αριστερά και οι εξτρεμιστικές παραφυάδες της. Διότι δεν τους φτάνει να τους τιμούν, αφού θέλουν σώνει και καλά να τους θεωρούν ήρωές τους. Προκαλούν επεισόδια και μια κατάσταση χαώδη. Όπως έχουν συνηθίσει άλλωστε από την ύπαρξή τους. Κάνοντας κατάχρηση της ανοχής της Δημοκρατίας και της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, που παρακολουθούν με θλίψη και οργή τα διαδραματιζόμενα. Και τους χαμένους κόπους μιας ζωής να δημιουργήσουν.
ΕΧΟΥΜΕ, όμως, και κωμικοτραγικά γεγονότα. Όπως αυτό του θανάτου του επίδοξου ληστή Ζακ Κωστόπουλου. Μπήκε κρατώντας ένα μαχαίρι σε κοσμηματοπωλείο και άρχισε να μαζεύει τιμαλφή. Ο ιδιοκτήτης αντέδρασε δυναμικά. Ο εισβολέας έχασε τη ζωή του από ισχαιμικό επεισόδιο. Προφυλακισμένοι οι αντιδρώντες στη ληστεία, υπό διωγμό οι αστυνομικοί που πήγαν να τον συλλάβουν και βιαιοπράγησαν. Οργισμένες διαδηλώσεις συμπαράστασης στον Ζακ, που θα επαναλαμβάνονται κάθε Σεπτέμβριο και άγρια επεισόδια.
ΔΕΝ γνώριζαν οι δυστυχείς ότι ο "γλυκός Ζακ", όπως τον αποκαλούν, ήταν εξέχον μέλος της ομοφυλοφιλικής κοινότητας, Αριστερός, φορέας του AIDS, ναρκομανής και... ακτιβιστής - έτσι ονομάζουν τώρα τους ληστές. Δηλαδή ένα εκρηκτικό μίγμα, αρκετό για να ξεσηκώσει τους λεγόμενους προοδευτικούς. Τόσο, που μέχρι και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έστειλε επιστολή στην οικογένειά του, τονίζοντας ότι θα τιμωρηθούν όσοι ευθύνονται και μάλιστα σκληρά. Ασφαλώς και η Δικαιοσύνη μπαίνει σε... δεύτερη μοίρα καθώς και το περίφημο τεκμήριο της αθωότητας και το Συνταγματικό δικαίωμα της αυτοάμυνας.
ΚΑΙ ο Ζακ, λοιπόν, ήρωας της Αριστεράς! Όσοι έχουν τις ρίζες τους σε αυτή, είναι ξεχωριστοί άνθρωποι. Όπως και οι εξτρεμιστές, οι αναρχικοί και οι τρομοκράτες. Τα θύματά τους άνευ σημασίας! Δείτε πως τιμούν π.χ τον Κουφοντίνα. Όχι, όμως, και τα θύματά του. Ο Αξαρλιάν που δολοφονήθηκε το 1992 από τον αρχιεκτελεστή, ήταν μόλις είκοσι ετών. Δεν έχει για την Αριστερά ενδιαφέρον. Ήταν παράπλευρη απώλεια στην ταξική πάλη! Καμιά φωνή διαμαρτυρίας, ούτε διαδήλωση. Όπως και για αλλά δύο νέα παιδιά, που πριν από λίγα χρόνια δολοφονήθηκαν από Αριστεροεξτρεμιστές, μπροστά από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην Αθήνα. Σιγή ιχθύος. Ήταν "φασίστες", άρα καλά να πάθουν!
Η ΙΔΙΑ αφωνία για τους δολοφονημένους αστυνομικούς. Για τους πιλότους που χάνονται στο Αιγαίο. Όλοι τους καλά να πάθουν, διότι είναι... μίσθαρνα όργανα της καπιταλιστικής εξουσίας!
Αξία έχουν μόνο οι ζωές των Αριστεροαναρχικων, ομοφυλόφιλων και... "ακτιβιστών". Γιά αυτό αν τύχει και σας συμβεί το απρόοπτο να βρεθείτε αντιμέτωποι με κάποιον που θα μπει οπλισμένος στο σπίτι σας ή στη δουλειά σας, πριν κάνετε ο,τιδήποτε ρωτήστε τον αν είναι κάτι από τα παραπάνω. Αν ναι, κάντε πως κοιμάστε ή αν όχι, κεράστε τον γλυκό, δώστε του ο,τι έχετε και πείτε του κι ένα ευχαριστώ που σας έκανε την τιμή...