Πανηγυρισμοί στα Γιάννενα. Ήρθαν στην «πατρίδα» τους απόγονοι των Τούρκων που έφυγαν κατά το 1922-23 με την «ανταλλαγή πληθυσμών».

Τους υποδέχθηκε ο Δήμαρχος κ. Θωμάς Μπέγκας στο Δημαρχείο και θεωρήθηκε ξεχωριστή η παρουσία του Λούτφου Καραντάι, που γιόρτασε κιόλας τα 102 του χρόνια εδώ.
Έφυγε για την Τουρκία σε ηλικία 10 ετών και το αρχοντικό του βρισκόταν στην οδό Ασωπίου, εκεί που στεγάζεται η Εφορία Νεoτέρων μνημείων.

Πάντοτε καλοδεχούμενοι, αλλά δε χρειάζονται υπερβολές, όπως αυτά που είπε ο Δήμαρχος κ. Θωμάς Μπέγκας, από τα οποία σταχυολογούμε σχολιάζοντας μερικά μαργαριτάρια:

•    Τους καλωσόρισε «στον τόπο των προγόνων τους» αλλά λησμονεί ότι αυτός ο τόπος ήταν και είναι δικός μας, ελληνικός και εκείνοι βρίσκονταν εδώ ως κατακτητές που γεννήθηκαν και έζησαν ως κυρίαρχοι.

•    Δεν υπάρχει μόνο η δική σου χαμένη πατρίδα αλλά και η χαμένη πατρίδα του άλλου, είπε, αλλά εδώ τα πράγματα είναι ακόμα Χειρότερα και ο Δήμαρχος εμφανίζεται, τουλάχιστον, προκλητικά ανιστόρητος. ΟΙ Τούρκοι θεωρούσαν τα Γιάννενα, την Ελλάδα εν γένει «πατρίδα τους», επειδή την κατέκτησαν και την κράτησαν 400 χρόνια. Οι Έλληνες, πάνω από 1,5 εκατ. Εκδιώχθηκαν στην Κω/πολη, τον Πόντο, τη Μ. Ασία, τη Σμύρνη, ελληνικοί τόποι όλοι αυτοί, όσοι δηλαδή επέζησαν από τις σφαγές και τις φρικαλεότητες των ορδών του Κεμάλ Ατατούρκ.

•    «Οι πρόγονοί σας και οι Εβραίοι έζησαν με τους Έλληνες μονοιασμένοι», υπογράμμισαν και ουδέν αναληθέστερο απ’ αυτό. Ζεις «μονοιασμένα» με τους κατακτητές αναγκαστικά και ασφαλώς το ρηθέν υπό του Δημάρχου ότι οι βάσεις φιλίας έχουν τις ρίζες στο παρελθόν προκαλεί περισσότερες απορίες. Πώς γίνεται να ‘ ναι τόσο φίλος ο υπόδουλος με το δυνάστη; Αν είναι έτσι τότε κακώς ξεσηκώθηκαν οι Έλληνες κατά των Μωαμεθανών;

•    Λέμε ότι οι λαοί πρέπει να προχωρούν μπροστά ξεπερνώντας τις αγκυλώσεις του παρελθόντος αλλά κανένας λαός δεν μπορεί να έχει μέλλον χωρίς ισχυρή ιστορική μνήμη. Συγχώρεση ίσως ναι, αλλά όχι λήθη.

•    Δηλαδή πρέπει να λησμονήσουμε ότι οι πρόγονοι των Τούρκων που ήρθαν να δουν τα Γιάννενα πολέμησαν έναντι των Ελλήνων για να διατηρήσουν την κυριαρχία τους; Να δεχτούμε ότι καλώς ότι ο πατέρας του υπεραιωνόβιου Λουφτού Καραντάι είχε στη δικαιοδοσία του, τσιφλίκι του δηλαδή, το χωριό Δραγοψά, ενώ ήταν και Διευθυντής της Οθωμανικής Αγροτικής Τράπεζας, όπως ο ίδιος είπε;

•    Σύμφωνοι, να εργαστούμε όλοι μαζί για την περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων, αλλά δεν είναι απαραίτητο να συμπεριφερόμαστε ακόμη ως ραγιάδες, ενώ θα πρέπει να αναρωτηθούμε: Αν επισκεφθούν τη Σμύρνη απόγονοι των σφαγιασθέντων και ξεριζωμένων Ελλήνων από τους Τούρκους, θα τους δεχτεί με τιμές ο Τούρκος Δήμαρχος στο Δημαρχείο; Θα οργάνωνε, άραγε, έκθεση, όπως έγινε εδώ, με θέμα «οι δύο όχθες της νοσταλγίας»; Δηλαδή νοσταλγούν οι κατακτητές τα εδάφη που κατέκτησαν κι εμείς τους τιμούμε; Αλλά αυτοί που με τιμές υποδέχεται κάθε φορά ο Δήμαρχος καταδίκασαν, έστω και διακριτικά, τα εγκλήματα και τις θηριωδίες των συμπατριωτών τους κατά των Ελλήνων; Μήπως θα τιμήσει και τους Τουρκοαλβανοτσάμηδες που εκδιώχθηκαν από την Ελλάδα;

•    Ξαναλέμε εντάξει, φίλοι πλέον, αλλά αυτό φαίνεται ότι δεν το γνωρίζει η ηγεσία της χώρας τους που εποφθαλμιά ελληνικά εδάφη. Φίλοι λοιπόν, αλλά εδώ ο Δήμαρχος τους υποδέχεται ως να αισθάνεται ενοχές, ως οι Έλληνες να είμαστε οι θύτες κι εκείνοι τα θύματα…