Η δήλωση του πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και πρώην στελέχους της ΔΗΜΑΡ, κ. Θανάση Οικονόμου, ότι πλέον στηρίζει άνευ όρων τον ΣΥΡΙΖΑ, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και συζητήσεις. Αν αυτό επεδίωκε, το πέτυχε. Εμείς τόσες ημέρες αποφύγαμε να κάνουμε οποιοδήποτε σχόλιο ζαλισμένοι από το ιλιγγιώδες πολιτικό σάλτο και τις Οβιδιακές μεταμορφώσεις και δε θα δίναμε συνέχεια εάν με το μήνυμά του δεν απευθυνόταν σε όλους τους πολίτες, άρα και σε μας.
Ο κ. Οικονόμου, αριστερός όπως αυτοπροσδιορίζεται, εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ, έγινε γραμματέας της Ν.Ε. Ιωαννίνων, βουλευτής το 2009 με πρωθυπουργό τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, εξέφρασε έναν ελκυστικό πολιτικό λόγο αρχικά, στήριξε την ένταξη της χώρας στο ΔΝΤ και τα μνημόνια, την απόφαση του κ. Παπανδρέου για δημοψήφισμα, υπερθεμάτιζε για την ανάγκη λήψης μέτρων άγριας λιτότητας και υπερφορολόγησης.
Στις εκλογές του 2012 απέτυχε να εκλεγεί, κατήγγειλε τους μηχανισμούς του ΠΑΣΟΚ κι όταν άρχισε η κατάρρευσή του εντάχθηκε στη ΔΗΜΑΡ, η οποία μέχρι πρότινος ήταν μέλος της συγκυβέρνησης των μνημονίων.
Πριν από λίγες ημέρες ο κ. Θανάσης Οικονόμου, με τη ΔΗΜΑΡ να βυθίζεται, έκανε το άλμα δηλώνοντας ότι «στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ από οποιοδήποτε μετερίζι για να σωθεί ο τόπος και να αλλάξει συθέμελα το παρακμιακά πολιτικό σύστημα που είναι υπεύθυνο για την οικονομική κρίση…».
Ποιο παρακμιακό πολιτικό σύστημα; Αυτό που υπηρετούσε μέχρι προχθές; Αλλά αυτά όλα ίσως να μην είχαν τόση σημασία αν δεν εντασσόταν στον ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου ηγείται ο κ. Αλέξης Τσίπρας που ο κ. Οικονόμου τον περνούσε γενεές δεκατέσσερις παλαιότερα.
Σκαλίζοντας το αρχείο μας βρήκαμε ένα άρθρο του στην εφημερίδα «Ηπειρωτικός Αγών», στο φύλλο της Τρίτης 26 Φεβρουαρίου 2008, όπου με υπέρτιτλο «γράμμα στον Αλέξη Τσίπρα και τίτλο «καλά, εσύ εξαργύρωσες νωρίς…».
Ένα άρθρο-καταπέλτης κατά του κ. Τσίπρα, στον οποίο καταλόγιζε ότι «εξαργύρωσε πολύ γρήγορα τους αγώνες των καταλήψεων του ’90 και του κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης», ότι η επιμονή του να αναφέρεται σε αυτούς τους αγώνες του θυμίζει εκείνους που επιμένουν ότι ήταν στο Πολυτεχνείο προκειμένου να ανελιχθούν.
Τον κατηγορούσε ότι «πουλάει αριστεροσύνη, πάσχει από μικρομεγαλισμό και έπαρση που τον οδηγούν να αποφασίζει εκείνος ποιος είναι Αριστερός και ποιός όχι».
Δεν παρέλειπε ο κ. Οικονόμου να τον μέμφεται ότι αξιοποίησε τα τηλεπαράθυρα και τις εκπομπές της κ. Άννας Παναγιωταρέα, του υπενθύμιζε το 1989 ότι το κόμμα του συγκυβέρνησε με τον Μητσοτάκη, ενώ υπεραμυνόταν των πολιτικών του ΠΑΣΟΚ και των πρωτοβουλιών του κ. Γιώργου Παπανδρέου.
Και συνέχιζε «κάτι θα είχε πάρει το αυτί σου για όλα αυτά, δεν μπορεί… εκτός κι αν μας πεις κι εσύ ότι ήσουν μικρός και διάβαζες σαν κάποιον άλλο τηλεοπτικό αστέρα που μας άφησε πρόσφατα…» (σ.σ.: εννοούσε τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο).
Και κατέληγε κάνοντάς του μαθήματα περί της Αριστεράς που θέλει να κάνει τον κόσμο καλύτεροαλλά και: «Αριστερά είναι επίσης να συγκρούεσαι με τα συμφέροντα κι όχι να παίζεις το παιχνίδι τους για λίγες ψήφους παραπάνω Αλέξη».
Δεν χρειάζεται εμείς να κάνουμε κάποιο άλλο σχόλιο εκτός από τούτο: η εκτίμησή μας είναι δεδομένη προς το πρόσωπό του για ό,τι είναι αλλά οι πολίτες τι να πιστέψουν απ’ όσα λέει και πράττει ως πολιτικός; Εν τέλει, δε, να πούμε ότι περισσότερο ενόχλησε το ύφος της ανακοίνωσής του παρά η μετατόπισή του προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΤΣΗΣ
